Συστημική και μη συστημική ψήφος

05:51 22/2/2025 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

Νικήτας Χιωτίνης

Συχνά ακούμε πως ενισχύουν την επιρροή τους τα λεγόμενα «μη συστημικά» κόμματα. Αλήθεια όμως,  τι είναι τα «συστημικά» και τι τα «μη συστημικά» κόμματα, για τα οποία γίνεται λόγος, λες και είμαστε ενώπιον ιστορικών αλλαγών; Μήπως είμαστε μάρτυρες, για ακόμα μια φορά, εντέχνων εξαπατήσεων; Μέχρι τώρα είχαμε τους καθ-ιερωμένους όρους «δεξιά», «αριστερά», «κέντρο» και τα παράγωγά τους, που   επιτυχώς μας παραπλανούσαν. Σήμερα προέκυψαν και αυτά που είναι  δήθεν εκτός «συστήματος».   

Η

πολιτική, η πολιτική ως σκέψη και ως πράξη, είναι εγκλωβισμένη σε σχήματα που εξυπηρετούν  την επιδίωξη των κομμάτων να μας δεσμεύουν ιδεολογικώς.   Τούτο άρχισε ήδη από την εποχή της πολιτικής κυριαρχίας των θρησκευτικών ιερατείων, συνεχίστηκε με τα πολιτικά ιδεολογήματα που χρησιμοποιήθηκαν για να πάρουν τη θέση των θρησκειών και εξακολουθεί να ισχύει υπό διαφορετικών κάθε φορά  ιδεολογικοφανών  μανδύων.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Αρχικώς,  είναι οι όροι «δεξιά» και «αριστερά»  που  άρχισαν να μπερδεύουν τις πολιτικές έννοιες. Πάνω σε αυτούς τους όρους   κτίστηκαν πολιτικά σχήματα,  που δημαγωγούσαν και συνεχίζουν να δημαγωγούν  ασυστόλως. Οι όροι αυτοί εισήχθησαν στο πολιτικό λεξιλόγιο μετά τη συντακτική συνέλευση της επαναστατημένης Γαλλίας του 1789. Οι ακραιφνώς βασιλικοί κάθονταν δεξιά του Λουδοβίκου  ΙΣΤ, αυτοί που επιζητούσαν περιορισμό των δικαιωμάτων της βασιλείας,  κάθονταν αριστερά. Με άλλα λόγια, οι «δεξιοί» τάσσονταν υπέρ της συντήρησης της αυταρχικής κεντρικής κρατικής εξουσίας, οι «αριστεροί» απέβλεπαν στην πολιτική ενίσχυση της συλλογικότητας των  κοινωνιών. Γρήγορα όμως οι όροι διεστράφησαν.  Η «αριστερά» κατέληξε να υποστηρίζει την κεντρική πολιτική εξουσία, τον κρατισμό. Μοντέλο γι’ αυτό υπήρξε   η πρώην ΕΣΣΔ, όπου   μία κεντρική εξουσία , όχι ο βασιλιάς αλλά ένα μόνο κόμμα, ήλεγχε τα πάντα.  Από την άλλη,  η «δεξιά» κατέληξε να υποστηρίζει κυρίως τον οικονομικό και πολιτικό φιλελευθερισμό και το «λιγότερο κράτος». Αλλά οι δημαγωγούντες σχετικώς πολιτικοί σχηματισμοί,  έφερναν συχνά αναντίστοιχα με τις διακηρύξεις τους αποτελέσματα : συχνά εξυπηρετούνταν αν «και τούτο ποιείν κανείνο μη αφιέναι».

Μέσα στην όλη σύγχυση εμφανίστηκε και το «κέντρο», προσπαθώντας να  συνθέσει  τα ήδη δυσερμήνευτα ανωτέρω ιδεολογήματα. Οι «κεντρώοι», από τη μια  τάσσονταν υπέρ του   φιλελευθερισμού, με ιδιαίτερο μάλιστα φανατισμό -στην Ελλάδα εμφανίστηκαν αρχικώς ως αμιγώς «φιλελεύθεροι», όπως π.χ. ο «Γέρος της Δημοκρατίας» με την περίφημη εγκύκλιο 1010 του 1965-  από την άλλη επιχειρηματολογούσαν υπέρ του ρόλου της κεντρικής εξουσίας ως εγγυητή των βασικών κοινωνικών αγαθών. Αυτό το ρόλο του κράτους άλλωστε,  προέβλεπε και ο θεμελιωτής του φιλελευθερισμού Άνταμ Σμίθ. Προσπάθησε δηλαδή το «κέντρο» να προωθήσει ευτυχή για τις κοινωνίες σύνθεση,      αλλά τελικώς μπέρδεψε τα πράγματα ακόμα περισσότερο. Μετά από την πολυετή επικράτειά του στη Δύση, διείσδυσε σε αυτό και τελικώς επικράτησε ένας ψευδεπίγραφος, ως προς το δεύτερο συνθετικό του, νέο-φιλελευθερισμός, μακράν των πραγματικών συμφερόντων των λαών και ένα αντικοινωνικό τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα που κυριαρχεί επί παντός.   Η πρόσφατη   πολιτική ιστορία της χώρας μας, αλλά και αυτή όλης της Δύσεως,  αυτό αποδεικνύει.   Μια άλλη ερμηνεία της έννοιας της οικονομίας άρχισε έτσι να διαμορφώνεται και σταδιακώς να επικρατεί.  Ανώνυμες και μη πολιτικώς ελέγξιμες τραπεζικές δυνάμεις, δηλαδή μη κοινωνικώς ελέγξιμες,   έχουν οδηγήσει τους λαούς στα πολλαπλά αδιέξοδα   που όλοι βιώνουμε.  Παρά  του ότι ο Διαφωτισμός του 18ου αιώνα είχε  συμβάλλει στη διαμόρφωση των Συνταγμάτων της Δύσεως, που  με αιχμή την  αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών  υποτίθεται στόχευαν  στη διάχυση της πολιτικής εξουσίας στις κοινωνίες,  έχουν αυτά σήμερα καταστρατηγηθεί.  Έχουμε έτσι περιπέσει  σε μια νέου τύπου φεουδαρχία, οικονομική φεουδαρχία,   που μάλιστα δείχνει να είναι οριστική. Αυτό είναι   το σημερινό σύστημα εντός του οποίου διαβιούμε και «συστημικά» είναι όσα  κόμματα το υπηρετούν ή σιωπηρώς το αποδέχονται ως δεδομένο. Τα υποτιθέμενα αντισυστημικά κόμματα, είτε αποδέχονται   μετανάστες, είτε όχι, είτε  τάσσονται υπέρ του γάμου μεταξύ ομοφύλων είτε όχι, είτε δηλώνουν εθνικιστικά,  είτε δηλώνουν «προοδευτικά», ουδόλως   θίγουν το επικρατούν οικονομικοπολιτικό σύστημα.  Όλως αντιθέτως, τα χρησιμοποιεί ως άλλοθι.      

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Το κόμμα λοιπόν που θα δικαιολογούσε τον όρο  αντισυστημικό,  θα ήταν εκείνο που θα στόχευε στην αλλαγή   του όλου   πολιτικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος που σήμερα επικρατεί. Αντισυστημικό θα ήταν, π.χ.,  το  κόμμα του θα αντιδρούσε στην «εκλεγόμενη μοναρχία», αυτή που σήμερα επικρατεί ως δήθεν δημοκρατία, όπως συχνά τονίζει ο Γιώργος Κοντογιώργης. Θα θεωρούσαμε αντισυστημικό και το κόμμα που θα διακήρυττε και θα μεριμνούσε για τη μη μετατροπή της χώρας του   σε οικονομικό  φέουδο μερικών ολιγαρχών.  Θα θεωρούσαμε  αντισυστημικά τόσο τα κόμματα    που   θα διακήρυτταν την ανάγκη αποκατάστασης του ιδρυτικού της Δύσεως ανόθευτου φιλελευθερισμού, όσο και αυτά που θα διεκήρυτταν την αντικατάστασή του με άλλο οικονομικό σύστημα. Π.χ. θα γινόταν αντισυστημικό το ΚΚΕ,  αν διακήρυττε πως όταν γινόταν κυβέρνηση θα καταργούσε τον καπιταλισμό και τον φιλελευθερισμό, βεβαίως να εξηγούσε και  πώς θα το έκανε αυτό, ειδάλλως θα παραμείνει κόμμα καθαρά συστημικό.  Στη χώρα μας,  θα θεωρούσαμε  αντισυστημικά και τα κόμματα που θα διεκήρυτταν την ανάγκη προστασίας του πολιτεύματος, με την πιστή εφαρμογή του Συντάγματος, ιδίως της Διάκρισης των Εξουσιών.  Θα θεωρούσαμε  αντισυστημικό  και το κόμμα που θα περίμενε από τον/την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να είναι πράγματι εγγυητής του πολιτεύματος, όπως συνταγματικώς προβλέπεται. Αυτό  σημαίνει πως ο εκάστοτε Πρόεδρος οφείλει να παρακολουθεί τη σωστή εφαρμογή του Συντάγματος και όταν αυτό δεν γίνεται,     οφείλει να το καταγγείλει. Ειδάλλως θα είναι  συνένοχος της όποιας  συνταγματικής εκτροπής.   

Όλα τα άλλα είναι  καλοσχεδιασμένα εκλογικά τεχνάσματα……

The post Συστημική και μη συστημική ψήφος appeared first on Militaire.gr.