Η αυτοκτονία στην αρχαία Ρώμη. Σε ποιες περιπτώσεις οι Ρωμαίοι θαύμαζαν τους αυτόχειρες και τους τιμούσαν και πότε τους θεωρούσαν δειλούς και προδότες

23:03 24/1/2020 - Πηγή: Mixani tou Xronou

Οι αυτόχειρες στην αρχαία Ρώμη αντιμετωπίζονταν είτε ως ήρωες, είτε σαν εγκληματίες.

Η πράξη της αυτοκτονίας απέκτησε αρνητική χροιά μόνο μετά την εξάπλωση του Χριστιανισμού στην Ευρώπη.
Μέχρι τότε θεωρούταν ως ένας ακόμη τρόπος θανάτου.

Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να θαυμάζουν όσους συμπολίτες τους είχαν το θάρρος να αφήσουν πίσω τους μία πραγματικότητα που δεν τους γέμιζε και να κάνουν το πέρασμα στην «άλλη ζωή».
Όταν κάποιος πίστευε ότι δεν άξιζε να ζει δίχως αξιοπρέπεια, η επιλογή του θανάτου θεωρούταν ως η γενναιότερη πράξη.
Οι αυτόχειρες θάβονταν

κανονικά, ενίοτε με τιμές, όπως κάθε νεκρός που είχε αποδημήσει από φυσικά αίτια.

Σε μερικές περιοχές, όπως στη Μασσαλία, οι άνθρωποι που εξέφραζαν την επιθυμία να αυτοκτονήσουν παραπέμπονταν στη Σύγκλητο.
Εκεί έπρεπε να παραθέσουν, ενώπιον των γερουσιαστών, αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους ήθελαν να θέσουν τέλος στη ζωή τους.
Ύστερα, οι γερουσιαστές αποφάσιζαν αν θα επέτρεπαν την πράξη ή όχι. Σε κάποιες περιπτώσεις, όταν θεωρούσαν ότι δεν συνέτρεχαν σοβαροί λόγοι, παρείχαν βοήθεια και υποστήριξη στο άτομο.
Άλλες φορές πάλι, έδιναν απλώς την «ευχή» τους, μαζί με ένα φιαλίδιο που περιείχε κώνειο.

Σε μερικές περιοχές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι Γερουσιαστές αποφάσιζαν για το αν μια αυτοκτονία ήταν δικαιολογημένη ή όχι. Wikimedia Commons

Υπήρχαν μόνο τρεις περιπτώσεις που η αυτοκτονία θεωρούταν παράνομη.
Βάσει νόμου, οι στρατιώτες, οι δούλοι και οι οφειλέτες απαγορευόταν να αυτοκτονήσουν και οι «ποινές» ήταν στο πνεύμα της τότε εποχής.
Οι πολεμιστές που αυτοκτονούσαν θεωρούνταν λιποτάκτες, δειλοί και προδότες. Ατίμαζαν την ιερή ιδιότητα που έφεραν ως εκπρόσωποι της πατρίδας και παράδειγμα προς μίμηση για τους συμπολίτες τους. Η ντροπή πήγαινε στην οικογένειά τους.
Ο λόγος ήταν ότι η πράξη τους ζημίωνε την πατρίδα.
Οι σκλάβοι ήταν ιδιοκτησία των αφεντών τους. Σε περίπτωση αυτοκτονίας, οι ιδιοκτήτες έπρεπε να αποζημιωθούν.
Τέλος, αν κάποιος που χρωστούσε χρήματα ή είχε διαπράξει οικονομικά εγκλήματα έθετε τέλος στη ζωή του πριν τη δίκη, η πολιτεία δεν είχε το δικαίωμα να κατασχέσει την περιουσία του.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikipedia

Διαβάστε στη «ΜτΧ»: Το ακριβό κρασί που «σκότωσε» τον ρήτορα Μάρκο Αντώνιο και από ποιες περιοχές της Ελλάδας προμηθεύονταν οι Ρωμαίοι τα κορυφαία κρασιά της αυτοκρατορίας

The post Η αυτοκτονία στην αρχαία Ρώμη. Σε ποιες περιπτώσεις οι Ρωμαίοι θαύμαζαν τους αυτόχειρες και τους τιμούσαν και πότε τους θεωρούσαν δειλούς και προδότες appeared first on ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.