Αγωγή Λογοθέτη: Πώς μια εταιρεία αξίας 100.000 ευρώ, φέρεται να αγοράστηκε απο τη Libra για 52,8 εκατ. ευρώ

00:03 3/7/2020 - Πηγή: Mononews

Στην υπόθεση της Αγωγής του εφοπλιστή και CEO του Libra Group Γιώργου Λογοθέτη εναντίον τραπεζιτών και πρώην στελεχών του ομίλου του, περιγράφεται και μια άλλη υπόθεση εταιρείας που ενώ άξιζε 100,000 ευρώ εν τούτοις ο όμιλος Libra κατέβαλε 52,8 εκατ. ευρώ για την εξαγορά της.

Στην αγωγή του ο Γιώργος Λογοθέτης υποστηρίζει:

“Οι βασικές πάντως εκδοχές της εγκληματικής συμπεριφοράς του ……….και των καθ’ων συνεργών του συνοψίζονται στις ακόλουθες βασικές κατηγορίες:

Α) Διενέργεια

πληρωμών χρηματικών ποσών στα πλαίσια δήθεν συμφωνιών παροχής υπηρεσιών προς τις αιτούσες εταιρείες του Ομίλου Λ. από τρίτους.

Αυτές οι συμφωνίες ήταν είτε εντελώς εκτός πραγματικότητας και άνευ πραγματικού αντικειμένου  είτε μη εξουσιοδοτημένες (ή εξουσιοδοτημένες έπειτα από εξαπάτηση ή πλάνη).

Τα δε υποτιθέμενα τρίτα μέλη τελικά αποδείχθηκαν ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από εταιρείες που ιδρύθηκαν και ελέγχονταν από τον ίδιο τον 1ο καθ’ου και συγκεκριμένους συνεργούς του.

Οι σχετικές λεπτομέρειες και τα αποδεικτικά στοιχεία δίνονται στις παραγράφους 165 μέχρι 203 της ένορκης δήλωσης της Μ.

Β) Ακόμα μια μέθοδος του συναντάται είναι η πώληση προς εταιρείες συνδεδεμένες με τους καθ’ων περιουσιακών στοιχείων του Ομίλου Λ. σε μειωμένη τιμή. Το αποτέλεσμα ήταν η απόκτηση παράνομου προσωπικού οφέλους από τους καθ’ων.

Παράδειγμα αυτής της πρακτικής είναι η πώληση διαφόρων έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας του Ομίλου Libra προς την F. Η συναλλαγή αυτή περιγράφεται στην ενότητα Ζ της ένορκης δήλωσης της Μ.

Ο ……….. που πρότεινε την εν λόγω πώληση, εισήγαγε την Ν. (Εναγόμενες 11-12) ως δήθεν μεσίτρια  για την εν λόγω πώληση και στο τέλος ανακαλύφθηκε  ότι με το πέρας της συναλλαγής η Ν. απέκτησε το 20% των πωληθέντων έργων (παράγραφος 475-512 της ένορκης δήλωσης Μ.) με αποτέλεσμα να επωφεληθεί από αυτά.

Σύμφωνα πάντα με την αγωγή «αλλο παράδειγμα αποτελεί η προσπάθεια του Φ.Μ. να πωλήσει ο Όμιλος το ξενοδοχείο Grace Hotels στην Ν. (καθ’ων 11-12 σε ξεκάθαρα υποτιμημένη αξία (παράγραφοι 441-458 της ένορκης δήλωσης Μ).

Γ) Σε αντίθεση, όταν επρόκειτο να αγοράσει ο Όμιλος περιουσιακά στοιχεία, οι καθ’ων συνωμοτούσαν ώστε αυτά να πωληθούν στον όμιλο Λ. σε σημαντικά αυξημένη τιμή. Ένα ξεκάθαρο παράδειγμα αυτής της πρακτικής αφορούσε την πώληση της εταιρείας Α. , η οποία κατείχε μια σειρά εταιρειών/ οχημάτων ειδικού σκοπού οι οποίες με τη σειρά τους κατείχαν άδειες ανάπτυξης έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Η εταιρεία αυτή πωλήθηκε από την P.L.  13η καθ’ων (συμφερόντων Μ.Τ. – 5ου καθ’ων) στην RIL -39η των καθ’ων (συμφερόντων …….) έναντι €100.000.

Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες μετά από διαδοχικές συναλλαγές που σκοπό είχαν να αποκρύψουν το αρχικό τίμημα των €100.000 η εταιρεία αυτή πωλήθηκε στην  R.R.E Ανώνυμη Εταιρεία – 10η των αιτουσών, έναντι 52.900.000€ ( ήτοι αύξηση €52.800.000 επί του αρχικού τιμήματος).»

Σύμφωνα με την αγωγή «Άλλο παράδειγμα αποτελεί η πώληση μεταχειρισμένων  ανεμογεννητριών προς εταιρίες του Ομίλου Λ. από τις Ν (11-12 των καθ’ων) η οποία περιγράφεται στις παραγράφους 513-527 της ένορκης δήλωσης Μ. (σχετικές μεταξύ άλλων είναι οι παράγραφοι 7,328,338,347,499,562,648,668,691-744 της ένορκης δήλωσης Μ).

Δ) ο Φ.Μ. -1ος καθ’ου επανειλημμένα προχώρησε στη σύναψη επιχειρηματικών σχέσεων και συναλλαγών με όρους και προϋποθέσεις οι οποίες λειτουργούσαν υπέρ του εκάστοτε αντισυμβαλλόμενου (συνήθως κάποιας εκ των καθ’ων τις οποίες ήλεγχαν ο ίδιος και οι συνεργοί του) και εναντίον του συμφέροντος των εταιρειών του ομίλου Λ/αιτουσών.

Από αυτές τις σχέσεις ο 1ος καθ’ου και κάποιοι από τους συνεργούς του απέσπασαν παράνομα και απέκτησαν προσωπικά περιουσιακά οφέλη δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, μέσω της συμμετοχής τους στα αντισυμβαλλόμενα μέρη.

Ένα παράδειγμα μιας τέτοιας πρακτικής είναι οι υπερτιμολογήσεις των Ν (Καθ’ων 11-12) (παράγραφοι 459-474 της ένορκης δήλωσης Μόρτογλου).

Συγκεκριμένα κατόπιν εντολών του Φ.Μ. , εταιρείες του Ομίλου /αιτούσες ανέθεσαν διάφορα έργα στην Ν.

Όπως αναφέρεται και στην έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος η Ν. υπερτιμολόγησε τα εν λόγω έργα (€20,7) εκατομμύρια αντί 11.2 εκατομμύρια).

Μάλιστα τελικά διεφάνη πως η πραγματική εργασία δεν εκτελέστηκε από τη Ν. αλλά από άλλη εταιρεία  τη L. (παράγραφος 462 της ένορκης δήλωσης Μ.)

Αυτά ενώ τα στοιχεία καταδεικνύουν πως οι Φ.Μ., Λουκάς Λ. Δημοσθένης Σ. και Κωνσταντίνος Κ. (1ης -4ης Καθ’ων) σχετίζονται και έχουν συμφέρον (είτε δηλωμένα είτε προκύπτει από τα στοιχεία) στην Ν. (σχετικές μεταξύ άλλων είναι οι παράγραφοι 421-440 της ένορκης δήλωσης Μ.)»