Έρωτας δια μαγείας! Ή, πώς μια αρχαία Αιγύπτια ερωτεύθηκε έναν Έλληνα

23:40 7/4/2020 - Πηγή: Mononews

Ερωτοχτυπημένη Αιγύπτια κάνει μάγια σε Έλληνα για να την ερωτευθεί κι αυτός! Με μια επισήμανση: Πριν από 1800 χρόνια!

Έτσι λέει ο πάπυρος, που μόλις διαβάστηκε από Άμερικανό καθηγητή Αιγυπτιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο Robert Ritner. Στον πάπυρο μάλιστα δεν υπάρχει μόνον το κείμενο με τα μαγικά λόγια αλλά και μία αποκαλυπτική εικόνα, στην οποία ο άντρας, αντικείμενο του πόθου της γυναίκας αυτής, απεικονίζεται γυμνός με ιδιαίτερα τονισμένα τα γεννητικά του όργανα, να δέχεται το βέλος του Αιγύπτιου θεού Άνουβι (με το κεφάλι τσακαλιού).

Η Ταρομιγουέι, όπως είναι το όνομά της, είναι άλλωστε πολύ απαιτητική, καθώς ζητάει από τον θεό να «δέσει» με τα μάγια τον Κεφαλά ώστε να διακατέχεται διαρκώς από άσβεστο ερωτικό πάθος γι΄αυτήν και να λαχταράει την συνεύρεση μαζί της. Όπως λέει μάλιστα ο Robert Ritner το κείμενο κάνει και αστρονομικές  αναφορές καλώντας τον Κεφαλά να διασχίσει την Μεγάλη Άρκτο, έναν αστερισμό, που ποτέ δεν βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, μέχρι που να συναντήσει την Ταρομιγουέι, «καθώς δεν υπάρχει άλλη γυναίκα στη γη, την οποία να επιθυμεί και να αναζητεί τρελά».

Όσον αφορά τις διαφορετικές εθνικότητες των δύο υπάρχουν πάντως ερμηνείες: «Η αρχαία Αίγυπτος ήταν υπό ρωμαϊκή κυριαρχία την εποχή που γράφτηκε το ξόρκι και είναι γνωστό, ότι τότε οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν ελληνικά ονόματα», λέει ο Ritner. Εδώ προσθέτουμε εμείς την ελληνιστική παράδοση στην Αίγυπτο με υιοθέτηση και της ελληνικής γλώσσας, καθώς  υπήρξε, όπως είναι γνωστό βασίλειο των Πτολεμαίων, διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ο αιγυπτιακός πάπυρος με το μαγικό κείμενο

« Άλλη εκδοχή μπορεί να ήταν, ότι το ερωτικό πάθος της Ταρομιγουέι προς τον Κεφαλά να ήταν τέτοιο, που απλώς να ξεπερνούσε τα εθνικά όρια», όπως προσθέτει ο Ritner.

Το βέβαιο πάντως είναι, ότι τέτοια ερωτικά ξόρκια –«κατάδεσμοι» λέγονταν στην αρχαία Ελλάδα– ήταν πολύ γνωστά στην αρχαία Αίγυπτο, αν και συχνότερα από άντρες που αναζητούσαν γυναίκες. Και συνήθως οι ενδιαφερόμενοι πλήρωναν έναν ενδιάμεσο, όπως έναν ιερέα για να γράψει αυτό το ξόρκι.

Ο πάπυρος, που δεν είχε μεταφραστεί πριν, ανήκει στη συλλογή του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν, που τον είχε αποκτήσει από το 1924. Τα αρχεία είναι ασαφή σχετικά με την τοποθεσία από την οποία προέρχεται, αν και πολλοί άλλοι πάπυροι, που είχαν αποκτηθεί μαζί προέρχονται από την περιοχή Φαγιούμ, με την ομώνυμη πόλη, στο νεκροταφείο της οποίας έχουν ανακαλυφθεί τα διάσημα νεκρικά πορτρέτα «φαγιούμ» της Ρωμαϊκής εποχής.