Απόψε δεν είμαστε για ρίσκα

14:10 1/2/2025 - Πηγή: Novasports

Άλλος αντίπαλος, άλλα χαρακτηριστικά, αλλά το πράγμα είχε διαβολικά πολλές ομοιότητες με το προηγούμενο ματς για να αγνοηθεί. Ορμητικό ξεκίνημα όπως και με τη Φενέρ και ακόμα καλύτερα, καθίζηση και απώλεια του ελέγχου στη δεύτερη περίοδο, ο αντίπαλος ξεκινά να παίζει το δικό του μπάσκετ και επιστρέφει. Ο Βιλντόσα απέτυχε εκ νέου στο κουμάντο, ο Μακίσικ όταν δεν είναι στο 100% φαίνεται, συνολικά το second unit ήταν σαν αυτοκίνητο με μειωμένη πίεση στα ελαστικά.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας καμία διάθεση δεν είχε να ξαναζήσει ο ίδιος και η ομάδα του το σενάριο Φενέρ. Φυσικά η Εφές δεν είχε

καμία σχέση με την σκληρή, καλοκουρδισμένη, πολυδιάστατα κυνική ομάδα του Σάρας. Για αυτούς ήταν θέμα τρεχαλητού, να βγάλουν άμυνες όπως-όπως και να τρέξουν να επιτεθούν στα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα. Στο μισό γήπεδο, να πιέσουν το αμυντικό ριμπάουντ με τρεις παίκτες, αδιαφορώντας για την δική τους ισορροπία στα μετόπισθεν. Απλό, μονοδιάστατο. Αλλά όπως κάθε ομάδα στην Ευρωλίγκα, αν τους επιτραπεί να το κάνουν, θα μπλέξεις.

Οι αποφάσεις πάρθηκαν πιθανότατα από το ημίχρονο. Ντόρσεϊ τέλος, Λαρεντζάκης μόνο αν υπάρξει σοβαρός λόγος, μια ιδέα Πίτερς, o Βιλντόσα ένα δίλεπτο απλά για να μην σκάσει ο Γουίλιαμς-Γκος και για Μένσα ούτε λόγος. Πέντε βασικοί και ο Μακίσικ, αυτοί και παίζουμε, ειδικά από τη στιγμή που ο Παπανικολάου ήταν σε τέτοια πληθωρική βραδιά και οι Φουρνιέ-Βεζένκοφ είχαν συμπυκνωμένη, μεστή παρουσία στο σκοράρισμα.

Η δουλειά έγινε χάρη στην ποιότητα και την συνάφεια των βασικών, η 17η νίκη κατακτήθηκε, η απόσταση από την 5η θέση είναι τρεις νίκες, παραπάνω δεν είναι να ζητάει κανείς, όχι στην φετινή Ευρωλίγκα. Τα κενά αέρος ανάμεσα σε βασικούς και πάγκο παραμένουν ένα κάποιο ζήτημα, την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός μαθαίνει τη ζωή χωρίς τον Γουόκαπ ελπίζοντας πως δεν θα του χρειαστεί αργότερα.

Σε τρεις μέρες ξεκινά το κοσμοπολίτικο ταξίδι. Παρίσι και Βαρκελώνη, ένα στα δύο θα είναι αρκετό.