«Έφυγε» ο Αλεξανδρίδης, έφορος στη «χρυσή» εποχή της ομάδας του Πέρα Κωνσταντινούπολης

01:49 12/1/2023 - Πηγή: Novasports

Καθηγητής Φυσικομαθηματικής, έγραψε ιστορία στα μεγάλα ελληνικά σχολεία της Κωνσταντινούπολης, το Ζωγράφειο (κυρίως) και τη Μεγάλη του Γένους Σχολή κερδίζοντας με το έργο και την ποιότητα του χαρακτήρα του απεριόριστο σεβασμό, αγάπη και εκτίμηση. Είχε όμως και σχέση με την επιτραπέζια αντισφαίριση κι αυτή είναι η αφορμή για το μικρό αφιερωματικό μας κείμενο.

Ο Αλέξανδρος Αλεξανδρίδης ήταν ο πατέρας των παλιών πρωταθλητών του Α.Σ. Πέρα Κωνσταντινούπολης Βασίλη και Φάνη,

οι οποίοι εξελίχτηκαν σε κορυφαίες φυσιογνωμίες της τουρκικής επιτραπέζιας αντισφαίρισης και στο πέρασμα των χρόνων έδειξαν και στην Ελλάδα την τεράστια αξία τους παίζοντας στο Πέρα Αθηνών. Γεννήθηκε στην Πόλη το 1925 και ζούσε στο Τζιχανγκίρ, στην ευρύτερη περιοχή του Πέρα.

Ήταν τέτοια η επιρροή, η απήχηση του Beyoğlu Spor (Α.Σ. Πέρα Κωνσταντινούπολης) στους Έλληνες ομογενείς, αλλά και τους Τούρκους, που ήταν αδύνατο να μη σκεφτεί και ο μπαμπάς Αλεξανδρίδης ν’ ασχοληθούν τα αγόρια του με τον αθλητισμό στο συγκεκριμένο σωματείο. Μικρά όταν ήταν, τα άφηνε να δοκιμάζουν διάφορα σπορ. Από βόλεϊ και μπάσκετ μέχρι αγωνίσματα του στίβου, όπως μήκος, τρέξιμο, άλμα εις ύψος κ.α. Το έκανε μέχρι να καταλάβει ποιο άθλημα τους άρεσε και σε ποιο ενδεχομένως είχαν κλίση. Με τη δική του παρότρυνση επέλεξαν το πινγκ πονγκ, γράφτηκαν στο Πέρα Κωνσταντινούπολης και η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους τους ανθρώπους του αθλήματος. Πρωταθλητές Τουρκίας σε ατομικά αγωνίσματα, εθνικοί τίτλοι στο ομαδικό, διεθνείς για χρόνια, Μεσογειονίκες και Βαλκανιονίκες (2 φορές πρωταθλητής Μεσογείου στο απλό ο Βασίλης), αλλά και μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων (χάλκινο στο απλό παίδων) από τον Φάνη.

Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι ότι ο εκλιπών συνέδεσε το όνομά του με τη «χρυσή» εποχή του Πέρα Κωνσταντινούπολης. Τη δεκαετία του ’70 έγινε έφορος του τμήματος επιτραπέζιας αντισφαίρισης κι έμεινε σε αυτό το πόστο για πολλά χρόνια. Ακολουθούσε τους γιους του στους αγώνες στη χώρα, ενώ έπιανε και ο ίδιος ρακέτα σε εντελώς ερασιτεχνικό επίπεδο. Ήταν συνεχώς κοντά στους αθλητές, φρόντιζε για κάθε οργανωτική λεπτομέρεια και όταν η ανδρική ομάδα κατέκτησε το ιστορικό πρώτο της πρωτάθλημα Τουρκίας, το 1976, είχε τη δική του συμβολή. Αρκεί να σημειωθεί ότι στο νέο προπονητήριο, που δημιούργησε 30 χρόνια μετά την επαναλειτουργία του και εγκαινίασε τον Δεκέμβριο του 2016, ο σύλλογος έδωσε το όνομα της «θρυλικής ομάδας 1976». Έχει σε περίοπτη θέση μεγάλες φωτογραφίες-αφιέρωμα σε εκείνη τη σπουδαία ομάδα των Αλεξανδρίδιδων και η επιγραφή φέρει ακόμα τα ονόματα του τότε εφόρου Αλέξανδρου, όπως και του προπονητή Θωμά Χατζημηνάογλου. Στην πολύ παραγωγική εκείνη περίοδο της ομάδας ακολούθησαν τρία ακόμα πρωταθλήματα Τουρκίας μέχρι και το 1982, ενώ αναδείχτηκαν μία σειρά από αθλητές κι αθλήτριες, ανάμεσά τους κι άλλοι από την ομογένεια.

Με ιστορία πλέον, πάνω από 125 χρόνια, το σωματείο εξελίχτηκε τη δεκαετία του ‘60 και του ‘70 σ’ ένα από τα κορυφαία της ομογένειας με αξιοσημείωτη αθλητική, κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα κι από δίπλα ο Αλέξανδρος Αλεξανδρίδης είχε τη δική του πολύτιμη προσφορά στη νεολαία με την πολυετή θητεία του ως καθηγητής Γυμνασίου στο Ζωγράφειο και τη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Στο Ζωγράφειο, που μαζί με το Φανάρι ήταν συνοδοιπόροι του σωματείου στα κοινωνικά, τα εκπαιδευτικά, τα πνευματικά, υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια η αίθουσα με το «Εργαστήριο Φυσικής του καθηγητή Αλέξανδρου Αλεξανδρίδη».

«Ένας σπουδαίος ευγενής άνθρωπος, καθηγητής στα ελληνικά σχολεία της Πόλης, τον οποίο θα θυμόμαστε πάντα για όσα μας δίδαξε με τις γνώσεις και το ήθος του», όπως ανέφερε ένα από τα εκατοντάδες συλλυπητήρια μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ο εκλιπών μετακινήθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Εγκαταστάθηκε στο Παλαιό Φάληρο, μάλιστα συνέχισε να παίζει πινγκ πονγκ, όποτε μπορούσε, σαν χόμπι, στην παλιά αίθουσα του Πέρα Αθηνών στην Ποσειδώνος. Είχε ήδη υπερβεί τα 90 του χρόνια όταν αγωνίστηκε στο τουρνουά του αθλήματός μας, στη Βούλα, για τους World Games, το 2017! Στο διπλό ανδρών αγωνίστηκε με συμπαίκτη τον γιο του Βασίλη. Στο διπλό μικτό με την προερχόμενη από το Πέρα της ομογένειας αθλήτρια Ειρήνη Κουτσουπίδου. Είχε πάρει και δύο χάλκινα μετάλλια στο απλό της κατηγορίας 70+ ετών και στο μικτό. Το 2018 έσπασε το πόδι του και δεν μπόρεσε να παίξει ξανά, ενώ επηρεασμένος ψυχολογικά και από τον θάνατο της αγαπημένης του συζύγου το 2015 δεν μπόρεσε ποτέ να επισκεφτεί τη νέα αίθουσα του Πέρα Κωνσταντινούπολης…

Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 13/01 στις 3:30μμ από το κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου.

Η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης εκφράζει τη θλίψη της για τον θάνατο του Αλέξανδρου Αλεξανδρίδη και απευθύνει τα θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του.

Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα δάσκαλε!