Ντανιέλ Αμοκάτσι: Ο «Ταύρος»

20:01 9/9/2022 - Πηγή: Novasports

Ο Ντανιέλ Αμοκάτσι ήταν ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς που έβγαλε το ποδόσφαιρο της Νιγηρίας, με απίστευτη φυσική δύναμη που του χάρισε το παρατσούκλι ο «Ταύρος».
Ο Νιγηριανός κεντρικός επιθετικός Ντανιέλ Αμοκάτσι (Daniel Owefin Amokachi), γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1972, στην Καντούνα της Νιγηρίας. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε σαν επιθετικός από το 1989 μέχρι το 2005, ξεκινώντας την καριέρα του με τη Ράντσερς Μπις πριν αποκτήσει αναγνωρισημότητα, αγωνιζόμενος έξω από την πατρίδα του με την Έβερτον στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, καθώς

επίσης και στη Κλαμπ Μπριζ αλλά και τη Μπεσίκτας πριν αποσυρθεί από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Κολοράντο Ράπιντς στη Major League Soccer (MLS). Επέστρεψε στη Νιγηρία το 2005 για να παίξει για λίγο στη Νασαράβα Γιουνάιτεντ. Διετέλεσε βοηθός προπονητής στην εθνική ομάδα της Νιγηρίας ενώ αργότερα ανέλαβε προπονητής στην φινλανδική, 2ης κατηγορίας Χέρκουλες. Είχε το παρατσούκλι «The Bull» (Ο Ταύρος).
Το 1990, σε ηλικία 18 χρονών ανακαλύφθηκε ενώ έπαιζε στην τοπική ομάδα Ράντσερς Μπις από τον Ολλανδό προπονητή της Εθνικής Νιγηρίας, Κλέμενς Βέστερχοφ (Clemens Westerhof), ο οποίος τον κάλεσε στην εθνική ομάδα για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής που διεξήχθη εκείνη τη χρονιά. Ήταν ένας από τους τρεις μόλις επιθετικούς της ομάδας, μαζί με τους Ρασίντ Γεκινί (Rashidi Yekini) και Φράιντεϊ Ελαχόρ (Friday Elahor).
Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς πήρε και την πρώτη του μεταγραφή, στην βελγική Κλαμπ Μπριζ. Εκεί έμεινε για τέσσερα χρόνια και αποτέλεσε βασικό στέλεχος των «μαυρομπλέ», πετυχαίνοντας με τα χρώματά τους 35 γκολ σε 81 εμφανίσεις, βοηθώντας τους να κερδίσουν ένα πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο και τρία Σούπερ Καπ Βελγίου. Στο ίδιο διάστημα αναδείχθηκε δυο φορές Καλύτερος Αφρικανός παίκτης του βελγικού πρωταθλήματος. Στις 25 Νοεμβρίου του 1992 έχει την τιμή να είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε στη φάση των ομίλων του νεοσύστατου Champions League, στη νίκη της ομάδας του εις βάρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 1-0, τη περίοδο 1992/93!
Το 1994, και μετά από κάποιες καλές εμφανίσεις στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 (πέτυχε και το δεύτερο γκολ στον αγώνα με την Εθνική Ελλάδος), ήρθε η ώρα της μεγάλης μεταγραφής στην Premier League, και συγκεκριμένα στην Έβερτον, της οποίας ο τότε τεχνικός της, Μάικ Γουόκερ (Mike Walker), εκταμίευσε 3 εκατομμύρια στερλίνες για να τον φέρει στο «Γκούντισον Παρκ». Ωστόσο, δεν κατάφερε ποτέ να καθιερωθεί στα «Ζαχαρωτά», αφού δεν κατόρθωσε να προσαρμοσθεί πλήρως στις απαιτήσεις, με τους Πολ Ράινταουτ (Paul Rideout) και Ντάνκαν Φέργκιουσον (Duncan Ferguson) να αποτελούν το βασικό επιθετικό δίδυμο της ομάδας. Στα δύο χρόνια που έμεινε στην ομάδα πέτυχε 10 γκολ σε 43 παιχνίδια, ενώ μαζί της κατέκτησε το Κύπελλο το 1995, χαρίζοντάς της μάλιστα την πρόκριση στον τελικό, σημειώνοντας δύο γκολ σαν αλλαγή σε βάρος της Τότεναμ και το Τσάριτι Σιλντ της ίδιας χρονιάς.
Το 1996, ήταν βασικό στέλεχος της Ολυμπιακής ομάδας της Νιγηρίας, η οποία κατέκτησε το Χρυσό Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, νικώντας στον ημιτελικό την Βραζιλία (με 4-3 στην παράταση) και στον τελικό την Αργεντινή (3-2, με ένα δικό του γκολ). Το ίδιο καλοκαίρι, η Έβερτον τον παραχώρησε σχεδόν με τα μισά λεφτά απ’ όσα τον είχε αγοράσει στην τουρκική Μπεσίκτας. Εκεί έμεινε για τρία χρόνια, σημειώνοντας 19 γκολ σε 77 αγώνες, νικητής του Κυπέλλου και του Σούπερ Καπ Τουρκίας, το 1998. Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο της ίδιας χρονιάς, στο οποίο αγωνίστηκε με τη Νιγηρία μόνο σε έναν αγώνα, χτύπησε στο γόνατο, τραυματισμό που ουδέποτε ξεπέρασε πλήρως.
Από το 1999, όταν και η Μπεσίκτας τον άφησε ελεύθερο, η καριέρα του πήρε την κάτω βόλτα. Υπέγραψε συμβόλαιο με τη γερμανική Μόναχο 1860, όμως η συμφωνία ακυρώθηκε, αφού δεν κατάφερε να περάσει με επιτυχία τις ιατρικές εξετάσεις. Το ίδιο ακριβώς συνέβη αργότερα και με την αγγλική Τρανμίρ, ενώ ούτε και στην γαλλική Κρετέιγ κατάφερε να αγωνιστεί, για τον ίδιο λόγο.
Το 2002 εντάχθηκε στο ρόστερ της αμερικανικής Κολοράντο Ράπιντς, όμως η κακή φυσική του κατάσταση ανάγκασε την ομάδα να τον αφήσει ελεύθερο πριν καν προλάβει να αγωνιστεί έστω σε ένα παιχνίδι. Το ίδιο συνέβη και με μία ομάδα από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Για τρία χρόνια τα ίχνη του χάνονται, και τον ξαναβρίσκουμε το 2005 στην νεοφώτιστη στην πρώτη κατηγορία της Νιγηρίας, Νασαράβα Γιουνάιτεντ, στην οποία κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία 34 ετών, αναλαμβάνοντας προπονητής της την επόμενη χρονιά.
Χρίσθηκε 44 φορές διεθνής, και σημείωσε 13 γκολ. Στέφθηκε πρωταθλητής Αφρικής το 1994 και Χρυσός Ολυμπιονίκης το 1996, ενώ έλαβε μέρος με τα χρώματά της και στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1994 και του 1998, στα οποία οι «Σούπερ Αετοί» έφθασαν ως τη φάση των «16». Σήμερα, είναι βοηθός προπονητή στην εθνική ομάδα της Νιγηρίας, πόστο που είχε και το 2007. Στο παρελθόν κοουτσάρισε τις Νασαράβα και Ενίμπα της πατρίδας του.
ΠΗΓΗ: Ευλογημένο ποδόσφαιρο, Wikipedia.