Οι δύο όψεις του Όρμπαν: Ακροδεξιά και νεοφιλελευθερισμός

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποφάσισε - πρωτίστως για επικοινωνιακούς λόγους και ενδοπαραταξιακές ισορροπίες - να αναστείλει προσωρινά τη συμμετοχή του Βίκτορ Όρμπαν στο κόμμα. Ο ίδιος ο Ούγγρος πρωθυπουργός δήλωσε ικανοποιημένος από την απόφαση καθώς, όπως είπε, αποτελεί έναν «συμβιβασμό» και τόνισε πως θα συνεχίσει να υποστηρίζει τον Μάνφρεντ Βέμπερ για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εξάλλου, οι ακροδεξιές θέσεις του συνεχίζουν να έχουν απήχηση σε μια μερίδα της ευρωπαϊκής συντηρητικής

παράταξης και στην πραγματικότητα ο λόγος της επικοινωνιακής ρήξης ήταν η ακραία αντιευρωπαϊκή εκστρατεία του. Επιπλέον, οι πολιτικές του στην οικονομία είναι απόλυτα εναρμονισμένες με τον νεοφιλελευθερισμό του ΕΛΚ...

Η ουγγρική εργατική τάξη βρίσκεται σε αναταραχή και κινηματική εγρήγορση από την αρχή του χρόνου, όταν και τέθηκε σε ισχύ το νέο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης του ακροδεξιού πρωθυπουργού, Βίκτορ Όρμπαν, με το οποίο απορρυθμίζεται πλήρως το ωράριο εργασίας προς όφελος των εργοδοτών. Από την 1η Ιανουαρίου η Ουγγαρία γνωρίζει ένα πρωτοφανές κύμα διαμαρτυριών, με επικεφαλής τα συνδικάτα, τα οποία «επιστρέφουν» δυναμικά στην πολιτική σκηνή, παρά το πολύ χαμηλό ποσοστό συνδικαλισμένων εργαζομένων, που δεν ξεπερνά το 9% σε εθνικό επίπεδο.

Ωστόσο, αφενός το παραπάνω ποσοστό δεν αφορά μόνο στην συνδικαλισμένη μισθωτή εργασία στην Ουγγαρία αλλά και σε όλη την Ευρώπη, αφετέρου, τα συνδικάτα κατάφεραν να πολλαπλασιάσουν γεωμετρικά την επιρροή τους στην κοινωνία, αναδεικνύοντας μια νέα γενιά ηγετών στο προσκήνιο και επιτυγχάνοντας να κινητοποιήσουν χιλιάδες ανθρώπους στη Βουδαπέστη ενάντια στον κυβερνητικό αυταρχισμό.

Όχι άδικα. Ο νέος νόμος επιτρέπει στην εργοδοσία να απαιτήσει από τους υπαλλήλους τους, οι οποίοι εργάζονται ήδη 40 ώρες την εβδομάδα, να δουλέψουν μέχρι και 400 ώρες υπερωριών ετησίως, έναντι 250 που επιτρεπόταν μέχρι και πέρυσι και 144 που ίσχυαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Επιτρέπει επίσης στους εργοδότες να κατανείμουν το κόστος αυτών των 400 ωρών σε τρία χρόνια, αντί ενός χρόνου που ίσχυε μέχρι τώρα, και να τις πληρώνουν μόνο στο τέλος αυτής της περιόδου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα εξοντώνονται στην δουλειά και στις υπερωρίες, ενώ θα πληρώνονται όποτε βολεύει τους εργοδότες μέσα σε ένα διάστημα τριών χρόνων, ή ακόμη και στο τέλος της τριετίας. Στο μεταξύ, αν υποτεθεί ότι μια επιχείρηση πληρώσει τις υπερωρίες στο τέλος της τριετίας, η υπεραξία που θα έχει παραχθεί και οδηγηθεί στα ταμεία της από αυτή την ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και η κερδοφορία που θα προκύψει από την επανεπένδυση αυτού του κέρδους, θα έχει καταστήσει ακόμη φθηνότερο για την επιχείρηση το μισθολογικό κόστος αυτών των υπερωριών.


Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr
Keywords
Τυχαία Θέματα