Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στην πλατεία Κουμουνδούρου και ήταν το απόλυτο fail

Σήμερα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το απόλυτο παγκόσμιο αθλητικό γεγονός, γεμάτο δόξα, λάμψη και τεράστια στάδια. Όμως, όταν η Ελλάδα επιχείρησε για πρώτη φορά να τους αναβιώσει στα τέλη του 19ου αιώνα, το αποτέλεσμα ήταν… καταστροφικό. Πριν από τους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, υπήρξε

μια δοκιμαστική προσπάθεια που γράφτηκε στην ιστορία ως ένα από τα μεγαλύτερα φιάσκα της ελληνικής αθλητικής ιστορίας. Και το σκηνικό αυτού του παράδοξου εγχειρήματος δεν ήταν άλλο από την Πλατεία Κουμουνδούρου, μια τοποθεσία εντελώς ακατάλληλη για αγώνες.

Το 1859, ο πλούσιος έμπορος Ευάγγελος Ζάππας θέλησε να χρηματοδοτήσει την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, εμπνευσμένος από την αρχαία δόξα. Το σχέδιο ήταν φιλόδοξο, αλλά η εκτέλεση ήταν χαοτική. Οι αγώνες, που αργότερα ονομάστηκαν “Ζάππειοι Ολυμπιακοί Αγώνες”, οργανώθηκαν από το ελληνικό κράτος με ελάχιστη προετοιμασία. Δεν υπήρχε στάδιο, δεν υπήρχαν κανονισμοί και, το χειρότερο, δεν υπήρχαν καν αρκετοί αθλητές. Αντί για ένα οργανωμένο αθλητικό θέαμα, η Αθήνα κατέληξε με ένα άτυπο πανηγύρι, όπου οι αγώνες διεξήχθησαν κυριολεκτικά σε μια πλατεία.

Η Πλατεία Κουμουνδούρου (τότε γνωστή ως Πλατεία Λουδοβίκου) γέμισε με περίεργους διαγωνιζόμενους, που ελάχιστη σχέση είχαν με τον αθλητισμό. Οι θεατές δεν ήταν πολλοί, και όσοι πήγαν περισσότερο γέλασαν παρά εντυπωσιάστηκαν. Οι αγώνες περιλάμβαναν αυτοσχέδιους δρόμους ταχύτητας, αγωνίσματα πάλης και άλματα, χωρίς κανόνες, χωρίς μέτρηση χρόνων και χωρίς έπαθλα που να θυμίζουν πραγματικούς Ολυμπιακούς. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν ντόπιοι εργάτες, στρατιώτες και μαθητές, οι οποίοι αγωνίζονταν με τα ρούχα της καθημερινότητας. Οι θεατές σύντομα άρχισαν να χλευάζουν τους αγώνες, οι οποίοι διακόπτονταν συνεχώς είτε λόγω κακής οργάνωσης είτε λόγω… περαστικών αμαξών που έκοβαν την πορεία των αθλητών.

Η τελική εντύπωση που έμεινε ήταν ότι οι “Ολυμπιακοί Αγώνες” της Αθήνας ήταν μια κακή φάρσα. Παρόλο που το εγχείρημα είχε καλές προθέσεις, η έλλειψη διοργάνωσης τους έκανε να μοιάζουν περισσότερο με αυτοσχέδιες λαϊκές εκδηλώσεις παρά με αθλητικούς αγώνες διεθνούς κύρους. Οι εφημερίδες της εποχής δεν δίστασαν να περιγράψουν την αποτυχία τους, ενώ η ιδέα της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων μπήκε στον πάγο για αρκετές δεκαετίες.

Αυτό το απόλυτο fail, όμως, έβαλε το πρώτο λιθαράκι για κάτι μεγαλύτερο. Το 1896, οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβίωσαν ξανά, αυτή τη φορά με τη σωστή οργάνωση και τη μεγαλοπρέπεια του Παναθηναϊκού Σταδίου. Οι αγώνες της Πλατείας Κουμουνδούρου ξεχάστηκαν, αλλά παραμένουν ένα από τα πιο παράξενα κεφάλαια της ελληνικής αθλητικής ιστορίας.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Ολυμπιακοί Αγώνες, Κουμουνδούρου,olybiakoi agones, koumoundourou