Τη βασάνισαν αλλά δεν μετανόησε ποτέ και για αυτό έγινε σύμβολο. Τα κορίτσια που γεννιόντουσαν έπαιρναν πλέον το περίεργο όνομα της

00:37 8/3/2025 - Πηγή: Sportime

Η ιστορία της είναι μια από αυτές που δεν ξεχνιούνται. Όχι γιατί είχε ένα ηρωικό τέλος, αλλά γιατί η ίδια δεν λύγισε ποτέ. Η Μπεάτα Κιτσίκη γεννήθηκε σε μια εποχή που οι γυναίκες δεν είχαν φωνή, όμως εκείνη φρόντισε να ακουστεί. Από την Κρήτη, όπου μεγάλωσε, μέχρι τις σκοτεινές φυλακές όπου βασανίστηκε, το όνομά της έγινε σύμβολο αντίστασης.

Όταν ξέσπασε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος, δεν έμεινε αμέτοχη. Δεν έμεινε σπίτι να περιμένει να

τελειώσουν όλα. Βγήκε μπροστά, στάθηκε δίπλα στους τραυματίες, τους φρόντισε, και μέσα από αυτό τον αγώνα συνειδητοποίησε πως ο κόσμος δεν αλλάζει με υπομονή, αλλά με δράση. Στην Κατοχή, εντάχθηκε στο ΕΑΜ και αργότερα στο Κομμουνιστικό Κόμμα, ρισκάροντας τα πάντα για την ελευθερία.

Ο Εμφύλιος την βρήκε στην πρώτη γραμμή. Οι διώξεις ήταν αμείλικτες, και η Μπεάτα συνελήφθη. Ήξερε τι την περίμενε. Βασανίστηκε, πιέστηκε, της ζητήθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας. Δεν το έκανε. Ήξερε πως μια υπογραφή θα της έδινε πίσω τη ζωή της, αλλά θα της έπαιρνε την ψυχή της. Και έτσι παρέμεινε εκεί, κρατώντας τη στάση που έκανε τους διώκτες της να τη φοβούνται.

Η ανυποχώρητη στάση της την έκανε σύμβολο. Τα κορίτσια που γεννιούνταν εκείνη την εποχή άρχισαν να παίρνουν το όνομά της. Ήταν ένας τρόπος να συνεχιστεί η μνήμη της, να υπάρχει πάντα μια Μπεάτα που θα θυμίζει πως οι γυναίκες δεν κάνουν πίσω, δεν υποχωρούν, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα.

Όταν αποφυλακίστηκε, δεν σταμάτησε να αγωνίζεται. Ίδρυσε τον Ελληνοκινεζικό Σύνδεσμο Φιλίας, ταξίδεψε, έγραψε, μίλησε. Το όνομά της συνέχισε να προκαλεί σεβασμό και δέος. Σήμερα, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η ιστορία της θυμίζει σε όλους πως η δύναμη δεν μετριέται σε μυς, αλλά σε αντοχή, σε επιμονή και στο θάρρος να λες «όχι» όταν όλοι σου ζητούν να υποκύψεις.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.