Το γάλα ήταν για τους πτωχούς, οι πλούσιοι δεν καταδεχόντουσαν να το πιουν

Σήμερα το γάλα θεωρείται βασικό τρόφιμο, απαραίτητο σε κάθε σπίτι. Όμως, δεν ήταν πάντα έτσι. Στον Μεσαίωνα και σε πολλές άλλες ιστορικές περιόδους, το γάλα ήταν το ποτό των φτωχών. Οι πλούσιοι προτιμούσαν κρασί και μπύρα, ακόμα και το πρωί, θεωρώντας ότι το γάλα ήταν μια απλή, αγροτική τροφή, κατάλληλη μόνο για χωρικούς, μοναχούς και παιδιά.

Το φρέσκο γάλα δεν μπορούσε να διατηρηθεί για πολύ καιρό χωρίς να ξινίσει, κάτι που το έκανε λιγότερο δημοφιλές στις πλούσιες αυλές της Ευρώπης. Αντιθέτως, οι αριστοκράτες προτιμούσαν το κρασί, το οποίο δεν χαλούσε και μπορούσε να αποθηκευτεί για

χρόνια. Ακόμη και το νερό συχνά αποφεύγονταν, καθώς ήταν συχνά μολυσμένο, ενώ το αλκοόλ θεωρούνταν πιο ασφαλές. Έτσι, το κρασί και η μπύρα έγιναν τα βασικά ποτά των εύπορων τάξεων, ενώ το γάλα συνδέθηκε με τους ανθρώπους της υπαίθρου και τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.

Στα μοναστήρια, το γάλα ήταν ζωτικής σημασίας. Οι μοναχοί, που συχνά νήστευαν από κρέας, βασίζονταν στα γαλακτοκομικά προϊόντα για την επιβίωσή τους. Από εδώ προήλθαν και πολλές συνταγές τυριών, που σήμερα θεωρούνται πολυτελείς. Οι αγρότες επίσης κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες γάλακτος, είτε φρέσκο είτε μεταποιημένο σε βούτυρο και τυρί, διασφαλίζοντας ότι δεν θα χαθεί πολύτιμη τροφή.

Καθώς οι κοινωνίες εξελίχθηκαν, η εικόνα του γάλακτος άλλαξε. Τον 19ο αιώνα, με την ανάπτυξη της παστερίωσης και της βιομηχανικής παραγωγής, το γάλα έγινε προσιτό σε όλους και απέκτησε τη θέση που έχει σήμερα. Όμως, για πολλούς αιώνες, ήταν ένα απλό ποτό, μακριά από τις πολυτέλειες των βασιλικών τραπεζιών.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα