Αλέξης Τσίπρας: Σαμψών

12:48 9/12/2024 - Πηγή: iEidiseis

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο χαρισματικότερος πολιτικός της γενιάς του, με όλα τα χαρακτηριστικά του φυσικού ηγέτη της ελληνικής Κεντροαριστεράς, πάσχει από σύνδρομο Σαμψών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε καινούργιο αρχηγό, κάποιον που θα μπορούσε να έχει τοποθετήσει προσωρινά στο αξίωμα όταν αποχώρησε ο Τσίπρας και να πάει στις

ευρωεκλογές.

Αν η κάλπη έδειχνε ότι ο Σωκράτης Φάμελλος έχει αποδοχή από το εκλογικό σώμα, αυτομάτως θα είχε λυθεί το θέμα της ηγεσίας. Αν όχι, θα έστηναν κάλπες χωρίς φόρτιση και θα έβγαζαν τον καινούργιο. Με κέρδος ότι θα είχαν αποφύγει την τιμαριοποίηση. Αλλά που μυαλό...

Αμέσως μόλις εξελέγη ο Φάμελλος - με τις νεοσταλινικές μεθοδεύσεις που προηγήθηκαν - άρχισαν να τον υπονομεύουν. Πρώτος ο Παύλος Πολάκης ζήτησε, ατάκα κι επιτόπου, κόμμα με ποσοστώσεις. Κάτι σαν το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη.

Ας μην σκεφθεί κανείς ότι είναι διαχειρίσιμος. Με το ποσοστό που τον ακολούθησε στην κάλπη - και με τις συμφωνίες που έκανε, όπως λέγεται, μετά το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου, για να μην υπάρξει δεύτερος, με μικρότερη συμμετοχή - έχει στο τσεπάκι μια νέα διάσπαση.

Πάντως η μεγάλη υπονόμευση έρχεται από τους καλοθελητές που τοποθετούν τον Αλέξη Τσίπρα σε ρόλο επιτηρητή του Φάμελλου και ταυτόχρονα προβάλλουν το σενάριο της επανασυγκόλλησης με τη Νέα Αριστερά. Με αφετηρία την κοινή στήριξη της υποψηφιότητας του ακέραιου Χρήστου Ράμμου, χωρίς να ξέρουμε αν τον ρώτησαν. Το βέβαιο είναι με την «εργαλειοποίηση», την έκαψαν και τον έκαψαν.

Στην κλιμάκωση αυτής της σύγκλισης, πάλι κατά τους εμπνευστές της, τα δυο κόμματα - ο Θεός να τα κάνει - θα πρέπει να συνενωθούν. Οπότε θα χρειαστούν ενιαία ηγεσία, ώστε να ξαναγίνουν, όλοι μαζί, ΣΥΡΙΖΑ.

Ποιον άλλο από τον Τσίπρα - που υπενθύμισε ότι «είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ» έχουν; Οπότε θα φάει η μαρμάγκα τους νεοεκλεγέντες Φάμελλο και Χαρίτση. Το τυράκι στη φάκα είναι το ενδεχόμενο να επιστρέψουν στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τη συνένωση των δυο κοινοβουλευτικών ομάδων. Η κοπτοραπτική στη θέση της πολιτικής.

Καλύτερο δώρο στον Κασσελάκη δεν θα μπορούσαν να κάνουν – παρ’ ότι οι εμπνευστές της ιδέας το αντίθετο βλέπουν. Αλλά και ο Μητσοτάκης με τον Ανδρουλάκη δεν θα βγουν χαμένοι από έναν καινούργιο… παλιό ΣΥΡΙΖΑ.

Με τον Τσίπρα επικεφαλής εκείνων που τον χαντάκωσαν - και έφτασε «απ’ τα ψηλά στα χαμηλά και απ’ τα πολλά στα λίγα», που τραγουδούσε ο Καζαντζίδης - είναι θείο δώρο για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Αν είχαν λόγους να τον φοβούνται ως μελλοντικό αντίπαλο, τώρα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.

Παράλληλα με αυτούς τους σχεδιασμούς επί χάρτου, στην Κουμουνδούρου προσπαθούν να ενισχύσουν τον «μητρικό» ΣΥΡΙΖΑ με προσκλήσεις επιστροφής όσων έφυγαν λόγω του Κασσελάκη. Ωστόσο, αν εξαιρεθεί η επάνοδος του Στέφανου Τζουμάκα - με τη συμπυκνωμένη μεταπολιτευτική εμπειρία μισού αιώνα και τη πολιτική σκέψη, αντί για οργανωτικές ασκήσεις ίντριγκες και φραξιονισμούς - στους ρόλους που είχε ως το 2023 η συνεισφορά των άλλων, εξαντλείται στη θορυβώδη παρουσία του Χρήστου Σπίρτζη.

Είναι δύσκολο να δεχθεί κανείς ότι αυτά γίνονται ερήμην του Τσίπρα. Οπότε το ερώτημα είναι: γιατί μόλις στα 50 του, ο πρώην Πρωθυπουργός, με αδιαμφισβήτητα πολιτικά προσόντα - και πλέον με διαρκή αποκατάσταση του προφίλ του από τα πλήγματα που του επέφεραν οι αντίπαλοί του - επιλέγει να ασκήσει εφεξής πολιτική, με υλικά από κατεδάφιση; Τι θα κερδίσει αν ξαναγίνει αρχηγός του Παππά, του Πολάκη, της Δούρου και του Τζανακόπουλου;

Η απάντηση είναι απογοητευτική: ο χαρισματικότερος πολιτικός της γενιάς του, με όλα τα χαρακτηριστικά του φυσικού ηγέτη της ελληνικής Κεντροαριστεράς, πάσχει από σύνδρομο Σαμψών:

-Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων.