Αγγελική Σπανού: Η μάνα του φίλου μου

Η μάνα του φίλου μου δεν είναι καν αριθμός από αυτούς που ανακοινώνει καθημερινά ο ΕΟΔΥ μέσα στην πανδημία. Δεν έχει όνομα και πρόσωπο, δεν είχε την ευκαιρία της να ζήσει κι άλλο, δεν χώρεσε σε κάποια εντατική και ο φίλος μου, ο γιος της, ακόμη και αν ήθελε να κάνει καταγγελία και δηλώσεις, δεν θα έβρισκε βήμα, παρόλο που, κατά τα άλλα, έχει μεγάλη ζήτηση από τα ΜΜΕ.

Τα τελευταία χρόνια ζούσε με το μηχάνημα οξυγόνου. Ζούσε όμως. Είχε μπει μια-δυο φορές στην εντατική,

είχε διασωληνωθεί, και μετά όλα καλά - σχεδόν καλά, δηλαδή. Η τελευταία φορά που πήγε στο νοσοκομείο ήταν η οριστική. Γιατί πια, με την πανδημία, δεν υπήρχε χώρος γι αυτήν.

Ο μοναχογιός της είναι πολύ γνωστός, πόσο μάλλον στην πόλη του, στη Θεσσαλονίκη. Αυτό δεν θα έπαιζε έτσι κι αλλιώς κανέναν ρόλο γιατί ο ίδιος δεν το εκμεταλλεύεται για λόγους αρχής, αλλά στα δικά μου μάτια κάνει ακόμη πιο βίαιο τον τρόπο με τον οποίο ο φίλος μου βίωσε την αγριότητα ενός δημόσιου συστήματος υγείας που δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στις ανάγκες των ανθρώπων που το χρειάζονται.

Βρέθηκε σε μια εφημερία στην οποία επικρατούσε πανικός με μπερδεμένους τους ασθενείς και το προσωπικό Covid και non Covid. Κανείς δεν τον ρώτησε γιατί βρίσκεται εκεί, δεν του ζήτησε τεστ και δεν ασχολήθηκε μαζί του πριν περάσει μια ατελείωτη ώρα με τη μάνα του στο φορείο, πεταμένη σε έναν διάδρομο.

Τα φορεία παντού του θύμισαν το συνωστισμό από τις νταλίκες στην Εθνική όταν γίνει ατύχημα. Εφιάλτης πραγματικός. Ασφυξία και απόγνωση. Ανήμποροι άνθρωποι στην αναμονή χωρίς καμία ενημέρωση για το τι τους περιμένει, χωρίς οργανωμένο πλαίσιο, χωρίς φροντίδα μέχρι να έρθει η σειρά τους.

Γιατροί και νοσηλευτές εξουθενωμένοι, να κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά χωρίς να μπορούν να βάλουν τάξη στο χάος. Γιατί ο κόσμος ήταν πολύ περισσότερος απ όσον άντεχε το σύστημα και οι ανάγκες πολύ μεγαλύτερες απ όσες ήταν δυνατό να εξυπηρετηθούν.

Εμφράγματα, εγκεφαλικά, ορθοπαιδικά, έξαρση συμπτωμάτων κορονοϊού - όλα μαζί. Ποιος να δώσει σημασία στη μάνα του. Την έβαλαν σε θάλαμο Covid γιατί ταίριαζαν τα συμπτώματα, λόγω δύσπνοιας, χωρίς να έχει διαγνωστεί, και το πρωί δεν ξύπνησε, έφυγε στον ύπνο της.

Κανείς δεν ξέρει αν θα μπορούσε να σωθεί. Το τρομερό είναι ότι ο γιος της δεν θα το μάθει ποτέ. Θα μείνει με την αγωνία μήπως υπήρχε κάτι άλλο να κάνει και δεν το έκανε.

Έτσι κι αλλιώς όσο έμεινε μαζί της στο νοσοκομείο δεν μπορούσε να σκεφτεί. Είχε ακινητοποιηθεί παρακολουθώντας σκηνές απελπισίας, δυστυχίας, οδύνης, καταστροφής. Είχε παγώσει διαπιστώνοντας ότι υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν την ξέρουμε, ούτε ο ίδιος δεν την ήξερε, ακόμη και αν ενημερωνόμαστε, αν είμαστε μέσα στα πράγματα, ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες.

Κανείς δεν θα μιλήσει γι αυτό. Δεν θα παρακολουθήσουμε ρεπορτάζ από εφημερίες τρόμου, δεν θα μάθουμε τις προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που χάθηκαν ενώ μπορούσαν να ζήσουν, δεν θα ακούσουμε αφηγήσεις συγγενών τους που βίωσαν τη φρίκη δίπλα τους.

Αυτό που συμβαίνει εκεί έξω είναι κάτι που θα το μάθουμε μόνο αν βρεθούμε στην κόλαση, εμείς ή κάποιος δικός μας. Διαφορετικά, θα υποθέτουμε, θα φανταζόμαστε, όσοι έχουμε στοιχειώδη ενσυναίσθηση θα πονάμε, αλλά δεν θα έχουμε νιώσει στο δέρμα μας την απόλυτη εγκατάλειψη του ασθενούς που πέθανε στο ράντζο περιμένοντας να αδειάσει κάποια ΜΕΘ, δηλαδή να του αναγνωριστεί το δικαίωμα να ζήσει.

Και ναι, δουλεύουμε, πληρώνουμε ασφαλιστικές εισφορές, μεγαλώνουμε παιδιά, ψηφίζουμε, με την αυταπάτη ότι δεν θα βρεθούμε κάπου παρατημένοι, στη μοναξιά και τη σιωπή, όταν χρειαστούμε βοήθεια. Ότι θα έχουμε έναν αξιοπρεπή θάνατο επειδή παλέψαμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Η μάνα του φίλου μου δεν είναι καν αριθμός από αυτούς που ανακοινώνει καθημερινά ο ΕΟΔΥ. Δεν έχει όνομα και πρόσωπο, δεν είχε την ευκαιρία της να ζήσει κι άλλο, δεν χώρεσε σε κάποια εντατική και ο φίλος μου, ο γιος της, ακόμη και αν ήθελε να κάνει καταγγελία και δηλώσεις, δεν θα έβρισκε βήμα, παρόλο που, κατά τα άλλα, έχει μεγάλη ζήτηση από τα ΜΜΕ.

Αγγελική Σπανού είναι δημοσιογράφος-συγγραφέας)

ΕΝΤΑΤΙΚΗΜΕΘΚΟΡΟΝΟΙΟΣΠΑΝΔΗΜΙΑCOVID19ΜΑΝΑΜΗΤΕΡΑΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ
Keywords
Τυχαία Θέματα