«Δεν έχει προηγούμενο»: Η δίκη του Γάλλου χειρουργού Le Scouarnec, με τα 299 ανήλικα θύματα, ξεκίνησε

14:41 24/2/2025 - Πηγή: iEidiseis

Μια κρύπτη με sex dolls, περούκες και συλλογές παιδικής πορνογραφίας. Αποκαλύφθηκαν τρεις δεκαετίες βιασμών και κακοποιήσεων. 

Καθώς το Δικαστικό Μέγαρο της Vannes είχε χωρητικότητα μόλις 90 ατόμων, επιστρατεύθηκε η πρώην Νομική Σχολή, προκειμένου να καταστεί δυνατή η αναμετάδοση της διαδικασίας. Ο λόγος για τη μεγαλύτερη δίκη της Γαλλίας σχετικά με εγκλήματα κατά ανηλίκων.

Από τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου και για τέσσερις μήνες, ο 74χρονος Joël Le Scouarnec θα αχθεί ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου

του Morbihan κατηγορούμενος για τον βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση 299 θυμάτων, ηλικίας 11 ετών κατά μέσο όρο. Όλα τα περιστατικά φέρεται να διαπράχθηκαν σε δεκάδες νοσοκομεία όπου εργαζόταν ως χειρουργός μεταξύ 1989 και 2014. Συνελήφθη μόλις το 2017, λίγους μήνες πριν από τη συνταξιοδότησή του, έχοντας καταφέρει να ασελγεί «ανενόχλητος» επί 25 ολόκληρα χρόνια εις βάρος εκατοντάδων θυμάτων.

«Αυτή η υπόθεση δεν έχει προηγούμενο, όχι μόνο λόγω του αριθμού των θυμάτων που ενέχονται, αλλά και λόγω της φύσης των αδικημάτων που καταλογίζονται στον δράστη», επεσήμανε ο Ronan Le Clerc, Γενικός Γραμματέας της Εισαγγελίας της Rennes.

Ο Le Scouarnec θα δικαστεί για 111 βιασμούς και 189 σεξουαλικές επιθέσεις, με επιβαρυντική περίσταση το γεγονός ότι έκανε κατάχρηση της θέσης του ως γιατρός. Αντιμετωπίζει, έτσι, τη μέγιστη ποινή φυλάκισης 20 ετών.

Η εν λόγω δίκη υπολογίζεται ότι θα προσελκύσει εκατοντάδες πολίτες, 65 δικηγόρους, περίπου 470 δημοσιογράφους κ.λπ. κατά τη διάρκεια των 75 ημερών ακροαματικής διαδικασίας που θα ακολουθήσουν. Ο Ronan Le Clerc εργάστηκε επί πάνω από δύο χρόνια για την διοργάνωση της δίκης, μεριμνώντας πρωτίστως, όπως ανέφερε, να δημιουργήσει ένα πλαίσιο «που θα υπηρετούσε τις συζητήσεις σε ένα άκρως συναισθηματικό κλίμα».

Η χωρητικότητα του Δικαστικού Μεγάρου της Vannes αποδείχθηκε σύντομα ανεπαρκής, ως εκ τούτου αποφασίστηκε η διαδικασία να μεταφερθεί στο κτήριο της πρώην Νομικής Σχολής, σε απόσταση 300 μέτρων. Ένα αμφιθέατρο προορίζεται για το κοινό, ένα άλλο για τον Τύπο και το τρίτο για τους διαδίκους όταν αυτοί δεν θα καταθέτουν στη δίκη.

Το ιστορικό της υπόθεσης

Τον Απρίλιο του 2017 κατατέθηκε η μαρτυρία ενός τελευταίου θύματος, ηλικίας τότε 6 ετών, γεγονός που οδήγησε στην έρευνα του σπιτιού του χειρουργού στο Jonzac (Charente-Maritime), στη σύλληψη και την προφυλάκισή του. Η αστυνομία ανακάλυψε μια κρύπτη με sex dolls, περούκες και συλλογές παιδικής πορνογραφίας. Με βάση δε πίνακες και σημειώσεις στον υπολογιστή του που κατασχέθηκαν, καθώς και «ηλεκτρονικά ημερολόγια» που περιέγραφαν λεπτομερώς σχεδόν τρεις δεκαετίες φερόμενων βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων, οι αρχές μπόρεσαν να ταυτοποιήσουν 312 φερόμενα θύματα (από τα 343 ταυτοποιήσιμα).

Το 2020, κατά την πρώτη δικαστική φάση, ο πρώην χειρουργός καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης, για τον βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση 4 ανηλίκων, συμπεριλαμβανομένων των ανιψιών του και μιας ασθενούς.

Εν συνεχεία, στο παραπεμπτικό βούλευμα που εκδόθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2024, ο ανακριτής κατέγραψε 300 πράξεις που διαπράχθηκαν σε βάρος 299 θυμάτων, εκ των οποίων τα περισσότερα ήταν ανήλικα, καθότι για ορισμένα από τα θύματα οι πράξεις αυτές είχαν παραγραφεί, εν όλω ή εν μέρει –όπως είχε κριθεί τον Δεκέμβριο του 2022.

Παράλληλα, μια άλλη προκαταρκτική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη από τον Οκτώβριο του 2020, από την εισαγγελία του Lorient, υπό τον Stephane Kellenberger, σε μια προσπάθεια να διαπιστωθεί αν ο πρώην γιατρός, κατά την μακρά ιατρική του πορεία, επωφελήθηκε από τη σιωπή ορισμένων συναδέλφων του. Η κατηγορία της «εσκεμμένης παράλειψης πρόληψης εγκλημάτων ή αδικημάτων κατά του κοινού» διερευνάται κατά αγνώστου προσώπου.

Η ψυχική κατάσταση του δράστη

Σοκαριστικά είναι τα λόγια που είχε αρθρώσει ο δράστης ήδη από την πρώτη του κατάθεση ενώπιον ανακριτή τον Αύγουστο του 2018: «Ήμουν παιδόφιλος, το γνώριζα και αυτό δεν με ενοχλούσε. Έκανα τα πάντα για να ικανοποιώ αυτή μου την ανάγκη [...]. Δεν το αμφισβήτησα ποτέ, δεν είχα κανέναν ενδοιασμό.» Έτσι περιέγραφε ο Le Scouarnec την ψυχική κατάσταση που τον οδήγησε να κακοποιεί σεξουαλικά μέλη της οικογένειάς του και ασθενείς επί σχεδόν 30 χρόνια.

Στην τηλεόραση και στα ειδησεογραφικά έντυπα, ο Le Scouarnec αρεσκόταν στο να παρακολουθεί τις ιστορίες ανδρών που του έμοιαζαν: παιδόφιλων. Αναγνώριζε τον εαυτό του σε αυτούς, υπερήφανος που ήταν διαφορετικός. Με εξαίρεση μια λεπτομέρεια: τον ίδιο δεν θα τον έπιαναν ποτέ. Αισθανόταν άτρωτος. Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, κανένα μέλος του νοσηλευτικού προσωπικού δεν τον είχε πιάσει ποτέ επ' αυτοφώρω, καμία καταγγελία δεν είχε ποτέ κατατεθεί εις βάρος του, από νεαρό ασθενή ή τους γονείς του. Κατά έναν τρομακτικό τρόπο, ο τότε χειρουργός είχε καταφέρει να διαπράττει το «απόλυτο σεξουαλικό έγκλημα».

Τα θύματα

Ο δράστης φέρεται να εκμεταλλευόταν το ότι οι ασθενείς του βρίσκονταν υπό την επήρεια αναισθησίας, γεγονός που διευκόλυνε τις ασελγείς πράξεις, αλλά και τη μη καταγγελία τους. Συχνά όμως, πολλά θύματα παρουσίαζαν συμπτώματα μετατραυματικού στρες.

«Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τη φρίκη. Έκανε χυδαίες χειρονομίες, χρησιμοποιώντας βωμολοχίες. [...] Έκλαιγα πολύ... Ποτέ δεν πίστευα ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε ποτέ να μου συμβεί κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης», δήλωσε στο FranceInfo η Amélie Leveque, ένα από τα θύματα του χειρουργού.

Μια ιδιαίτερα οδυνηρή υπόθεση είναι αυτή του Mathis Vinet, ο οποίος ήταν μόλις 10 ετών όταν κακοποιήθηκε από τον Le Scouarnec το 2007. Η ζωή του Mathis οδηγήθηκε στην κατάχρηση ουσιών, μετά την εν λόγω επίσκεψη στο νοσοκομείο, ενώ αυτοκτόνησε μετά από χρόνια εξάρτησης, λίγο αφότου έμαθε για τη φερόμενη κακοποίηση. Για τους συγγενείς του, ο λόγος για την πορεία και το τέλος που έλαβε η ζωή του ήταν το ότι ο δρόμος του διασταυρώθηκε με αυτόν του Le Scouarnec.

Όλοι οι συγγενείς, γεμάτοι θλίψη και οργή διερωτώνται πώς επί τόσα χρόνια, δεν μπόρεσε το σύστημα υγείας να τον εντοπίσει και να τον αποπέμψει από τους ιατρικούς κύκλους.

Κοινωνική διάσταση

Παρ’ ότι κάθεται μόνος του στο εδώλιο του κατηγορουμένου, η υπόθεση είναι πιθανό να εγείρει ευρύτερες συζητήσεις ως προς την αδυναμία των γαλλικών θεσμών να προστατεύουν τα παιδιά επαρκώς και να περιχαρακώνει αποτελεσματικά το σύστημα υγείας.

Η αποτυχία του συστήματος είναι κατάφωρη αν αναλογιστούμε ότι ο Le Scouarnec είχε καταδικαστεί το 2005 σε τετράμηνη φυλάκιση με αναστολή για παιδική πορνογραφία και είχαν εκφραστεί ανησυχίες εις βάρος του το 2006. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να εξασφαλίσει θέση εργασίας στο δημόσιο νοσοκομείο Quimperlé ήδη το 2006, και να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμα σε δημόσια νοσοκομεία και να εργάζεται με παιδιά μέχρι τη σύλληψή του το 2017!

Στον απόηχο μάλιστα της υπόθεσης Pellicot, σκάνδαλο συγκρίσιμου μεγέθους και αποτροπιασμού, ερωτήματα γύρω από τις θεσμικές ανεπάρκειες του γαλλικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης αλλά και την προστασία κατά σεξουαλικών αδικημάτων που τελούνται εις βάρος τόσο παιδιών όσο και γυναικών, αναντίρρητα και εύλογα, θα απασχολήσουν τον δημόσιο διάλογο.