«Δραματική» αύξηση στα κρούσματα κοκκύτη - Ο «ύποπτος» βήχας

15:34 16/12/2024 - Πηγή: iEidiseis

Πού οφείλεται η μεγάλη έξαρση κοκκύτη και πώς γίνεται η διάγνωση.

Τον κώδωνα του κινδύνου για τη μεγάλη έξαρση των κρουσμάτων του κοκκύτη στη χώρα, έκρουσε ο αναπληρωτής καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ, Γκίκας Μαγιορκίνης.

«Η αύξηση των κρουσμάτων είναι δραματική», υπογράμμισε ο κ. Μαγιορκίνης μιλώντας στο Action 24.

Μάλιστα, όπως είπε, «φέτος έχουμε τόσα κρούσματα όσα την τελευταία 20ετία».

Ερωτηθείς για το πού οφείλεται

η δραματική αύξηση στα κρούσματα κοκκύτη, ο κ. Μαγιορκίνης την απέδωσε στην καλύτερη διάγνωση, «αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν κενά εμβολιαστικά».

«Το εμβόλιο είναι μαζί με τη διφθερίτιδα και τον τέτανο. Ξεκινούν τα βρέφη από 2 μηνών, το κάνουν στους 4-6 μήνες, στους 18 μήνες, στα 4-6 έτη και συνεχίζουν ως ενήλικες στα 18 και από εκεί και πέρα ανά 10 χρόνια» σημείωσε ο αναπληρωτής καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ.

Ο «ύποπτος» βήχας

Σύμφωνα με τον κ. Μαγιορκίνη, η «διάγνωση στα βρέφη γίνεται μόνο από ειδικό παιδίατρο».

«Ο κοκκύτης ξεκινά με απλό κρυολόγημα και μετά από μία εβδομάδα εγκαθίσταται παροξυσμικός βήχας, κάποιος βήχει για πολλή ώρα και δεν μπορεί να ανασάνει», είπε και πρόσθεσε:

«Είναι μια βακτηριακή νόσος, όχι ιός, είναι ένα μικρόβιο που προκαλεί τη συμπτωματολογία. Μεταδίδεται αναπνευστικά με τα σταγονίδια. Η υποψία ξεκινάει με τον βήχα και θα πρέπει να ξεκινήσει κανείς αντιβιοτική θεραπεία μέσα σε δύο εβδομάδες από την έναρξη του βήχα».

Όπως είπε, η διάγνωση γίνεται «με ειδική λήψη επιχρίσματος, οι κλασικές καλλιέργειες δεν τον αναζητούν αλλά πρέπει να τον ψάξεις ειδικά».

Τα συμπτώματα του κοκκύτη

Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 7 έως 10 ημέρες μετά τη λοίμωξη, αλλά μπορεί να εμφανιστούν έως και 21 ημέρες μετά. Συνολικά, διακρίνονται 3 στάδια της νόσου.

Πρόδρομο/καταρροϊκό στάδιο: Το πρώτο στάδιο διαρκεί 1 – 2 εβδομάδες, κατά τις οποίες ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα παρόμοια με εκείνα του κοινού κρυολογήματος, δηλαδή:

Φτέρνισμα Καταρροή Ήπιος πυρετός Ήπιος βήχας

Παροξυσμικό στάδιο: Μετά από δύο εβδομάδες, ο ασθενής περνά στο δεύτερο στάδιο της νόσου, όπου:

Ο βήχας γίνεται εντονότερος Υπάρχουν επεισόδια παροξυσμικού βήχα, ακολουθούμενου από εισπνευστικό συριγμό (κοκκοράκι). Ο παροξυσμός περιλαμβάνει επεισόδια βήχα που διαδέχονται το ένα το άλλο με αυξανόμενη ένταση. Οι παροξυσμοί του βήχα κάνουν αρχικά την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια της νύχτας και γίνονται ολοένα συχνότεροι, μέχρι που φθάνουν κατά μέσο όρο τους 15 το 24ωρο.

Συχνά, μετά τα επεισόδια αυτά παρατηρούνται:

Αποβολή παχύρευστης, διαυγούς βλέννας Εμετός Αφυδάτωση Δυσκολία στην αναπνοή Μπλε ή μωβ δέρμα γύρω από το στόμα

Στάδιο αποδρομής: Διαρκεί 2-3 εβδομάδες και οι παροξυσμοί γίνονται ηπιότεροι και αραιότεροι και τελικά σταματούν. Ο πυρετός κατά τη διάρκεια της νόσου όταν υπάρχει είναι συνήθως ήπιος.

Στα βρέφη, ενδεχομένως να μην εμφανιστεί καθόλου ο συνήθης «συριγμός», ενώ μετά τα επεισόδια παροξυσμικού βήχα μπορεί να ακολουθήσει διακοπή της αναπνοής για σύντομα χρονικά διαστήματα (άπνοια).

Οι έφηβοι, οι ενήλικες και τα παιδιά που έχουν λάβει μερική ανοσοποίηση παρουσιάζουν κατά κανόνα ηπιότερα ή ελαφρώς διαφορετικά συμπτώματα. Στις ομάδες αυτές, καθώς και στα πολύ νεαρά βρέφη, η διάγνωση του κοκκύτη είναι δυσκολότερη.

Οι επιπλοκές του κοκκύτη

Τα βρέφη και τα εξασθενημένα παιδιά κινδυνεύουν ιδιαίτερα από τον κοκκύτη. Η συχνότερη επιπλοκή της νόσου είναι η δευτεροπαθής πνευμονία η οποία αποτελεί και τη συχνότερη αιτία θανάτου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν διαθέσιμα στις ΗΠΑ, το 11,8% των βρεφών κάτω των 6 μηνών εμφανίζει δευτεροπαθή πνευμονία λόγω λοίμωξης με κοκκύτη. Στην ίδια ηλικιακή ομάδα, παρουσιάζεται και μια πολύ σπάνια επιπλοκή που ονομάζεται κοκκυτική εγκεφαλοπάθεια. Πρόκειται για μια βαρύτατη επιπλοκή, η οποία προσβάλει το 0,1% των βρεφών με κοκκύτη στις ΗΠΑ και προκαλεί πασμούς, αταξία, εστιακά νευρολογικά συμπτώματα, ενώ μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε κώμα.

Άλλες λιγότερο σοβαρές επιπλοκές του κοκκύτη περιλαμβάνουν μέση ωτίτιδα, ανορεξία και αφυδάτωση. Τέλος λόγω της αυξημένης πίεσης δημιουργούνται κήλες, ρινικές επιστάξεις, πρόπτωση του ορθού και πνευμοθώρακας.

Η θνητότητα στις ΗΠΑ ανέρχεται σε 0,2% (90% των θανάτων αφορούσαν βρέφη ηλικίας