Ο άγνωστος πόλεμος του Νετανιάχου με την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz: Μποϋκοτάζ, κυνήγι και διαφημιστικό εμπάργκο

20:06 26/11/2024 - Πηγή: iEidiseis

Ο αρχισυντάκτης της Haaretz, Αλούφ Μπεν, υπογράφει ένα άρθρο-καταπέλτη στον Guardian εναντίον του Ισραηλινού πρωθυπουργού.

Βήμα στον Αλούφ Μπεν (Αluf Benn), τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Haaretz, η οποία αντιπολιτεύεται τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν

Νετανιάχου, αναδεικνύοντας παράλληλα τον όλεθρο που έχει προκαλέσει με τις αποφάσεις του στην Παλαιστίνη, δίνει ο Guardian.

Ο Μπεν ξεκινά το άρθρο του στο βρετανικό Μέσο με την αναφορά ότι «η αλήθεια είναι το πρώτο θύμα του πολέμου». Παρόλο που χαρακτηρίζει το ρητό «παλιό κλισέ», σημειώνει πως «κρύβει έναν κόκκο αλήθειας». Και συνεχίζει:

Το ρεπορτάζ από το πεδίο μάχης είναι πάντα μια πρόκληση, σημειώνει και προσθέτει ότι βασικά εμπόδια αποτελούν η περιορισμένη πρόσβαση, ο θανάσιμος κίνδυνος, η σκόπιμη απόκρυψη γεγονότων και οι αξιωματούχοι που αποφεύγουν να είναι ειλικρινείς. Και το όλο ζήτημα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο, όταν οι δημοσιογράφοι αποτελούν μέρος μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, ειδικά όταν ο πόλεμος απολαμβάνει ευρείας λαϊκής υποστήριξης ως «δίκαιος».

Στις 7 Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ δέχτηκε επίθεση από τη Χαμάς, εισβάλλοντας από τη Γάζα για να σκοτώσει, να λεηλατήσει, να βιάσει και να απαγάγει πολίτες και στρατιώτες. Την επόμενη μέρα η Χεζμπολάχ μπήκε στη μάχη από τον Λίβανο.

Το Ισραήλ αντέδρασε με εκδίκηση, ερημώνοντας και καταστρέφοντας τις πόλεις και τα χωριά στη Λωρίδα της Γάζας, σκοτώνοντας πολλούς αμάχους μαζί με μαχητές και στελέχη της Χαμάς. Τον Σεπτέμβριο του 2024, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) εξαπέλυσαν μια αντεπίθεση στο βόρειο μέτωπο, προκαλώντας ένα ακρωτηριαστικό πλήγμα στη Χεζμπολάχ και ισοπεδώνοντας τα σιιτικά χωριά που χρησίμευαν ως βάσεις πρώτης γραμμής.

Ισραήλ: Ο κόσμος δεν θέλει κανένα έλεος για την άλλη πλευρά

Συντετριμμένο από την επίθεση του εχθρού και τις φρικαλεότητες της Χαμάς, το ισραηλινό εβραϊκό κοινό ενώθηκε και παρείχε συντριπτική υποστήριξη σε αυτό που φαινόταν να είναι ένας υπαρξιακός αγώνας ενάντια σε σκληρούς, ανελέητους εχθρούς. Αυτή η στάση επικρατεί και στον 14ο μήνα του πολέμου, παρά τον αυξανόμενο αριθμό απωλειών των IDF και τη συνεχιζόμενη αποτυχία επίτευξης της «ολικής νίκης» που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Η στάση του κοινού έχει υπαγορεύσει τα όρια της κάλυψης των ειδήσεων στα κυρίαρχα ισραηλινά ΜΜΕ: μην δείχνετε έλεος στην άλλη πλευρά. Συνεπώς, όπως γράφει πάντα ο Μπεν στον Guardian, τα περισσότερα ειδησεογραφικά μέσα δεν μεταδίδουν τους φόνους, τις καταστροφές και τον ανθρώπινο πόνο στη Γάζα και τον Λίβανο. Το πολύ να παραθέσουν τη διεθνή κριτική για τις ενέργειες του Ισραήλ, χαρακτηρίζοντάς την ως αντισημιτική και υποκριτική. Η Γάζα και ο Λίβανος φαίνονται μόνο μέσα από τους φακούς των ρεπόρτερ που ενσωματώνονται εντός των μονάδων εισβολής των IDF.

Όπως αναφέρει ο αρχισυντάκτης της Haaretz, κεντρική φιγούρα της δημοσιογραφικής κάλυψης του πολέμου είναι ο Ντάνι Κουσμάρο (Danny Kushmaro), παρουσιαστής ειδήσεων στο Channel 12, το μεγαλύτερο τηλεοπτικό δίκτυο του Ισραήλ.

Μπαίνοντας σε μια μονάδα Πεζικού στον Λίβανο τον περασμένο μήνα, Κουσμάρο ανατίναξε ένα σπίτι σε ένα κατεχόμενο σιιτικό χωριό, ενώ καυχιόταν: «Μην τα βάζετε με τους Εβραίους».

Όταν το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εξέδωσε τα εντάλματα σύλληψης για τον Νετανιάχου και τον πρώην υπουργό Άμυνας, Γιόαβ Γκάλαντ, ο Κουσμάρο αντέδρασε συναισθηματικά στην τηλεόραση, περικυκλωμένος από φωτογραφίες των νεκρών και των απαχθέντων παιδιών της 7ης Οκτωβρίου, και στην prime time ζώνη έλεγε ότι τα εντάλματα ήταν «εναντίον όλων μας, των στρατιωτών μας. αυτού του λαού, αυτής της χώρας».

Ο Κουσμάρο, όπως και οι συνάδελφοί του στον τηλεοπτικό αέρα, δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να εξηγήσουν την πραγματική βάση πίσω από τις κατηγορίες του ΔΠΔ για εσκεμμένη πείνα ως μέθοδο πολέμου και άλλων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, που φέρεται να είχαν διαταχθεί από τους ηγέτες του Ισραήλ.

«Οι Ισραηλινοί απλώς δεν θέλουν να μάθουν»

Το Ισραήλ διαθέτει στρατιωτική λογοκρισία και κάθε είδηση ​​σχετικά με την εθνική ασφάλεια ή τις μυστικές υπηρεσίες πρέπει να λαμβάνει έγκριση. Η λογοκρισία είναι μια ενόχληση, αλλά σε καιρό πολέμου, ο καταστατικός περιορισμός και το φιλτράρισμα ωχριούν σε σύγκριση με την αυτολογοκρισία του κοινού. Οι Ισραηλινοί απλά δεν θέλουν να μάθουν.

Όπως γράφει ο Μπεν, σχεδόν πάντα μόνη, η Haaretz γράφει εδώ και δεκαετίες για τα δεινά των Παλαιστινίων υπό την ισραηλινή κατοχή και γι’ αυτό που ο Ισραηλινός Στρατός θεωρεί «παράπλευρη απώλεια» στο πλαίσιο καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Ξανά και ξανά, η εφημερίδα έχει κατηγορηθεί για κριτική στην ηθική των ενεργειών του Ισραηλινού Στρατού.

«Οι αναγνώστες ακύρωσαν τις συνδρομές τους και οι πολιτικοί συσπειρώθηκαν εναντίον μας. Αλλά δεν υποχωρήσαμε ποτέ», τονίζει χαρακτηριστικά ο αρχισυντάκτης της Haaretz και προσθέτει: Όταν κάποιος βλέπει εγκλήματα πολέμου, οφείλει να μιλήσει ενώ μαίνεται ο πόλεμος, αντί να περιμένει μέχρι να είναι πολύ αργά. Ο πόλεμος της 7ης Οκτωβρίου δεν είναι διαφορετικός: μόνοι μας και πάλι, αναφέρουμε την άλλη πλευρά της σύγκρουσης, παρά τη δυσκολία πρόσβασης σε πηγές στη Γάζα ή τον Λίβανο, ενώ επίσης ενσωματώνουμε τους ρεπόρτερ μας με τις IDF, όπως άλλα μέσα ενημέρωσης.

Ο λόγος που ο Νετανιάχουν πολεμά τη Haaretz

«Στον Νετανιάχου ποτέ δεν άρεσε η κριτική μας στάση απέναντί ​​του και την πολιτική του κατοχής και προσάρτησης», γράφει ο Μπεν, αποκαλώντας τη Haaretz και τους New York Times «τους μεγαλύτερους εχθρούς του Ισραήλ» το 2012 (αν και αργότερα το αρνήθηκε).

Έχοντας χτίσει την καριέρα του στη χειραγώγηση των ΜΜΕ, ο Νετανιάχου δεν αντέχει τις ανεξάρτητες, επικριτικές φωνές, συμπληρώνει και αναφέρει: Την προηγούμενη δεκαετία, η κατάχρηση της κρατικής εξουσίας για να διαστρεβλώσει τον τρόπο κάλυψης της ειδησιογραφίας από τα ΜΜΕ, την οποία αποκάλυψε η Haaretz το 2015, οδήγησε τον νυν πρωθυπουργό στο εδώλιο για μια εκκρεμή δίκη διαφθοράς. Αλλά, ακόμα και μετά την απαγγελία κατηγοριών, άλλαξε μόνο την τακτική, όχι τη στρατηγική του, δανειζόμενος τη φράση από το επιτυχημένο playbook του Ούγγρου φίλου και μέντορά του, Βίκτορ Όρμπαν: επιτεθείτε στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ως εχθρικά, βάλτε τους δισεκατομμυριούχους υποστηρικτές σας να ανοίξουν υποστηρικτικά κανάλια, φτιάξτε μια «μηχανή δηλητηρίου» για να ενώσετε τη βάση σας στα social media. Με την πάροδο του χρόνου, το mainstream θα άλλαζε τη στάση του, προσθέτοντας τα φερέφωνα του ηγέτη στα prime time πάνελ.

Όπως γράφει ο Μπεν, ο Νετανιάχου είναι μια διχαστική φιγούρα και το ισραηλινό εβραϊκό κοινό, ενώ είναι ενωμένο πίσω από τον πόλεμο, είναι βαθιά διχασμένο μεταξύ υπέρ και αντι-μπιμπιστών. Ωστόσο, χρησιμοποιεί την εξωτερική μάχη για να δικαιολογήσει τη φίμωση των εγχώριων επικριτών του.

Το σχέδιο «φίμωσης» της Haaretz

Μάλιστα, τονίζει ότι λίγο μετά τις 7 Οκτωβρίου, ο υπουργός Επικοινωνιών, Σλόμο Καρχί (Shlomo Karhi), υπέβαλε σχέδιο ψηφίσματος στο Υπουργικό Συμβούλιο για μποϊκοτάρισμα οποιασδήποτε κυβερνητικής διαφήμισης ή συνδρομής στη Haaretz, επικαλούμενος την «αντι-ισραηλινή προπαγάνδα» της εφημερίδας.

Αρχικά το σχέδιο μπλοκαρίστηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά ο Καρχί ξεκίνησε εκ νέου το σχέδιό του να υπονομεύσει τη Haaretz, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα των αμφιλεγόμενων δηλώσεων του εκδότη της εφημερίδας, Άμος Σόκεν (Amos Schocken).

Την περασμένη Κυριακή, το ψήφισμα για το μποϊκοτάζ της Haaretz, που τώρα χορηγείται από τον Νετανιάχου, πέρασε ομόφωνα στο Υπουργικό Συμβούλιο. Επίσης, ο Καρχί δρομολόγησε ένα νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα του Ισραήλ, ο οποίος έχει λειτουργήσει ως «αγκάθι στο μάτι» της κυβέρνησης, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ΜΜΕ.

«Είμαστε εκλεγμένοι από το κοινό και μπορούμε να επιβάλουμε αλλαγή καθεστώτος αν θέλουμε», ήταν τα λόγια του Καρχί. Το μποϊκοτάζ της Haaretz στερείται νομικής βάσης, γράφει ο Μπεν, αλλά ο Νετανιάχου δεν νοιάζεται καθόλου.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός θα εξαπέλυε τυραννία ενάντια στο «νόμιμο βαθύ κράτος» και την υπονόμευση της διακυβέρνησής του. Και πόνταρε σωστά στους ηγέτες της αντιπολίτευσης που, τηρώντας τον εθνικιστικό-μιλιταριστικό ζήλο, απέφυγαν να σταθούν δίπλα στην εφημερίδα.

Αλλά, «θα υπερισχύσουμε της πρόσφατης επίθεσης από τον Νετανιάχου, όπως επικρατήσαμε στον θυμό και την αποφυγή των προκατόχων του. Η Haaretz θα σταθεί στην αποστολή της να αναφέρει κριτικά για τον πόλεμο και τις τρομερές συνέπειές του για όλες τις πλευρές. Η αλήθεια μερικές φορές είναι δύσκολο να προστατευτεί, αλλά δεν πρέπει ποτέ να είναι το θύμα του πολέμου», καταλήγει στο άρθρο του στον Guardian ο Αλούφ Μπεν.