Στο μυαλό του Ιβάν Σαββίδη: Γιατί όλοι πηγαίνουν βόλτα στο «γεφύρι της Άρτας»

Γιατί όλα αυτά τα φιλόδοξα deals καταλήγουν «γεφύρια της Αρτας» και ουδέποτε ολοκληρώνονται;

Οι τελευταίες πληροφορίες και η επίσημη ανακοίνωση του σταθμού βάζουν τέλος στα σενάρια πώλησης του OPEN.

Αλλο ένα deal που «είχε κλείσει», είχαν υπογραφεί τα προσύμφωνα»,«ετελείωσε» που έλεγε και ο μακαρίτης ο «Καλοχαιρέτας» φαίνεται ότι... «έκλεισε».

Να σημειωθεί ότι από τις «καρέκλες» του αγοραστή είχαν περάσει πολλά από τα ισχυρά επιχειρηματικά ονόματα της χώρας. Στην αρχή οι τρεις

«καναλάρχες» (MEGA, STAR και ANT1),μετά ο Μάριος Ηλιόπουλος της ΑΕΚ και τελευταία ο Δημήτρης Μάρης της 24MEDIA. Για όλες αυτές τις επιχειρήσεις, η κατάληξη ήταν η ίδια: μια «τρύπα στο νερό».

Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό: γιατί όλα αυτά τα φιλόδοξα deals καταλήγουν «γεφύρια της Άρτας» και ουδέποτε ολοκληρώνονται;

Η απάντηση από τους ενδιαφερόμενους είναι ότι για όλα ευθύνεται η πλευρά του Ιβάν Σαββίδη. Είτε γιατί υπάρχει μια ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων που μιλούν, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι εκφράζουν την πραγματική βούληση του επιχειρηματία. Είτε γιατί ο Σαββίδης, στην πραγματικότητα δεν θέλει να πουλήσει τα assets του.

Όλα αυτά μπορεί να ισχύουν ή όχι, αλλά όσοι γνωρίζουν τον ισχυρό βορειοελλαδίτη επιχειρηματία, προσθέτουν και μια σημαντική παράμετρο. «Ο Ιβάν δεν υπάρχει περίπτωση να πουλήσει ούτε μια... σουίτα στο Μακεδονία Παλλάς, όταν αισθάνεται ότι τον πιέζεις και τον υποτιμάς» λένε χαρακτηριστικά.

Και συμπληρώνουν: «Ο άνθρωπος μπορεί να έχει θέματα ρευστότητας λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και των κυρώσεων, αλλά η οικονομική ισχύς του είναι δεδομένη και ισχυρή».

Το συμπέρασμα: «Όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για επιχειρηματικές συμφωνίες, οφείλουν να προσέλθουν με γνώση της πραγματικότητας και σεβασμό».

Μια τελευταία εξέλιξη που αφορά το μέτωπο του OPEN δείχνει να δικαιώνει αυτήν την περιγραφή. Ισχυρός επιχειρηματίας και πρόσφερε ένα ικανοποιητικό τίμημα (λίγο κάτω από 40 εκατ.) και δεσμεύθηκε για μια 5ετή επένδυση κοντά στα 100 εκατ.

Αιφνιδιαστικά την Παρασκευή προέκυψε η δημόσια προσφορά από τον ρωσικοελβετικό όμιλο Dreyfus για το 21% του ΟΛΘ.

Τα συνήθη «παπαγαλάκια» άρχισαν λοιπόν να κελαηδούν τον μόνιμα επαναλαμβανόμενο σκοπό: «Τσίτσο, το λιμάνι φεύγει».

Σενάρια της πλάκας ότι ο Σαββίδης φεύγει και από το OPEN και από το λιμάνι Θεσσαλονίκης, δεν ενδιαφέρεται για τον ΠΑΟΚ, τελείωσε από τη χώρα και άλλα πολλά παρεμφερή και κυρίως «ομόσταυλα»,προερχόμενα δηλαδή από τις ίδιες πηγές. Μόνο ότι έκοψε και την Σουρωτή δεν έγραψαν.

Προφανώς οι δυο διαδικασίες, η πώληση του OPEN και η δημόσια προσφορά για τον ΟΛΘ δεν συνδέονται. Καμμιά σχέση η μια με την άλλη, ούτε το OPEN «κόλλησε» γιατί προέκυψε το ενδιαφέρον της Dreyfus.

Όμως υπάρχει αυτό που λέμε «συγκυρία».Η σύμπτωση αυτόνομων και ετερόκλητων διαδρομών που οδηγούν σε... εκρήξεις. Με κοινό παρανομαστή ότι «ο Σαββίδης πουλάει και φεύγει».

Το αποτέλεσμα ήταν σε λίγες μέρες η δημόσια προσφορά της Dreyfus να αργοπεθαίνει και παράλληλα να αρχίσουν να γράφονται τα σενάρια οριστικού τέλους στην πώληση του OPEN.

Eπιμύθιο λοιπόν: οι συμφωνίες με τον Ιβάν Σαββίδη είναι εκ προοιμίου δύσκολες. Όμως η σίγουρη μέθοδος για να αποτύχουν είναι η μη σοβαρή αντιμετώπιση του ομογενούς επιχειρηματία που κατοικοεδρεύει σε ένα «ράντσο» στο Ροστόφ.

Keywords
Τυχαία Θέματα