Συζήτηση για τον προσωπικό γιατρό παρουσία Γενικών ή Οικογενειακών γιατρών αλλά όχι και παθολόγων

06:14 6/11/2024 - Πηγή: iEidiseis

Στους ενήλικες εξομοιώνεται η Παθολογία με τη Γενική Ιατρική.

Στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής κατέθεσαν χθες τις θέσεις τους γιατροί που συμμετέχουν στο εγχείρημα οργάνωσης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και στο θεσμό του προσωπικού γιατρού στη χώρα. Όπως φαίνεται όμως, οι παθολόγοι δεν κλήθηκαν…

«Στη συζήτηση για τον Προσωπικό Ιατρό στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής έχουν κληθεί Ενώσεις Γενικών Ιατρών

και Παιδιάτρων και -ώ του θαύματος- κανένας Παθολόγος. Θεωρούμε απαράδεκτη αυτή την επαναλαμβανόμενη από πλευράς του υπουργείου τακτική και τα κροκοδείλια δάκρυα περί ελλείψεως παθολόγων στο Ε.Σ.Υ. και της ΠΦΥ, αλλά και της έλλειψης ενδιαφέροντος από τους νέους ιατρούς για την ειδικότητα. Με τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση και τον κανιβαλισμό της ειδικότητας μαςαπό υποειδικότητες και εξειδικεύσεις της Παθολογίας, συνεχίζεται η δημιουργία ιατρών πολλών ταχυτήτων, αλλά και υποβαθμίζεται η ποιότητα των παρεχόμενων στον πολίτη υπηρεσιών Υγείας.

Παρατηρούμε επίσης, ότι ενώ στον παιδικό πληθυσμό υπεύθυνοι προσωπικοί ιατροί είναι μόνον οι παιδίατροι, στους ενήλικες εξομοιώνεται η Παθολογία με την Γενική Ιατρική, της οποίας ο τίτλος Οικογενειακή καθίσταται περιττός, αφού απευθύνεται πλέον μόνο σε ενήλικες. Σημαντική η πρόληψη, αλλά πιο σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία για τις οποίες θεωρούμε την παθολογία ως την κατ΄ εξοχήν κατάλληλη ειδικότητα». Τάδε έφη το προεδρείο της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος που έχει πάγιο πρόβλημα με την αγνόησή της από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Συνεχίζουν μάλιστα οι κ.κ, Τούλης και Αντωνιάδης επισημαίνοντας: «Αν το υπουργείο χρειάζεται τους παθολόγους οφείλει να τους στηρίξει. Δεν γνωρίζουμε ποιο τελικά θα είναι το μέλλον της ειδικότητάς μας σε αυτή τη χώρα, αλλά το μέλλον της Υγείας χωρίς παθολόγους θα είναι ζοφερό».

Οι θέσεις των γενικών οικογενειακών ιατρών

Ο γνωστός γενικός ιατρός, Ευάγγελος Φραγκούλης ανέβασε από την άλλη πλευρά στο λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις παρεμβάσεις που έκανε με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ακαδημίας Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Ανάργυρο Μαριόλη, στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων:

«Ο στόχος της κάλυψης του συνόλου του πληθυσμού της χώρας από προσωπικό ιατρό, όπως όχι τόσο εύστοχα η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ονοματίσει τον οικογενειακό ιατρό και το ρόλο του στο σύστημα υγείας, αποτελεί διαχρονικό αίτημα της κοινότητας της Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής. Κατά συνέπεια δεν μπορούμε παρά να συντασσόμαστε με κάθε προσπάθεια ενίσχυσης και οργάνωσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη χώρα με τον Γενικό Οικογενειακό Ιατρό στο επίκεντρο», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια ωστόσο θέτει κάποια βασικά ερωτήματα:

«Ποιο το κίνητρο για τον πολίτη να δηλώσει ως ΠΙ έναν αμιγώς ιδιώτη γιατρό που θα πληρώνει ο ίδιος; Τα αντικίνητρα άλλωστε που περιελάβανε ο προηγούμενος νόμος για κάποιον που παρέμενε χωρίς ΠΙ αφαιρέθηκαν.

Για ποιο λόγο να αλλάξει την επεισοδιακή χρήση ιδιωτών γιατρών που ήδη κάνει; Ποιο το κίνητρο για έναν αμιγώς ιδιώτη γιατρό να δέχεται να τον δηλώνει ένας πολίτης ως ΠΙ του και ποιες υποχρεώσεις-δεσμεύσεις για ποιες συγκεκριμένες υπηρεσίες αποδέχεται ο γιατρός προς τους πολίτες που τον δηλώνουν ως ΠΙ τους;

Θα αξιολογείται η απόδοση των ιατρών αυτών όπως και των υπολοίπων;

Πώς θα αποτραπεί η δημιουργία ενός συστήματος ΠΦΥ πολλαπλών ταχυτήτων, που θα ενισχύει την ανισότητα στην πρόσβαση;

Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας που παρά τις φωνές περί του αντιθέτου, το υπουργείο Υγείας δεν άνοιξε το θεσμό του ΠΙ σε εξειδικεύσεις άσχετες με την ΠΦΥ, παρά μόνο στην Γενική/ Οικογενειακή Ιατρική, την Εσωτερική Παθολογία και την Παιδιατρική, όπως συμβαίνει παγκοσμίως (άρθρο 4).

Σύμφωνοι είμαστε και με την παροχή κινήτρων για την εκπαίδευση περισσότερων ιατρών στις ειδικότητες της γενικής/οικογενειακής iατρικής και της εσωτερικής παθολογίας (άρθρο 10), ειδικότητες που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του συστήματος υγείας και στις οποίες δυστυχώς οι ειδικευόμενοι ιατροί είναι είδος προς εξαφάνιση. Ίσως θα ήταν αποδοτικότερη παρέμβαση η παροχή υψηλότερου οικονομικού κινήτρου, που θα συνδυαζόταν με ελάχιστη χρονική παραμονή του ιατρού στο ΕΣΥ μετά το πέρας της εκπαίδευσή του...».

Και εκφράζει προβληματισμό για μία ρύθμιση του νομοσχεδίου που αφορά στους ανειδίκευτους αγροτικούς ιατρούς: «Η μετατροπή των θέσεων υπηρεσίας υπαίθρους σε θέσεις ΠΙ και με σύστασή τους στο σύνολο της επικράτειας, συμπεριλαμβανομένων της Αττικής και της Θεσσαλονίκης (άρθρο 8 ), προκαλεί έντονο προβληματισμό για δύο λόγους:

• Οι μόλις αποφοιτήσαντες γιατροί καλούνται ως υπόχρεοι ΠΙ να προσφέρουν υπηρεσίες ΠΙ μετά από μόλις ένα μήνα εκπαίδευσης και να αναλάβουν έναν από τους δυσκολότερους ρόλους στην Ιατρική. Η απαιτούμενη εκπαίδευση ενός Γενικού/ Οικογενειακού Ιατρού για να

ανταπεξέλθει στο ρόλο φθάνει πλέον τα 5 έτη ειδικότητας. Πολίτες θα υποχρεωθούν, είτε λόγω έλλειψης διαθέσιμων ειδικευμένων ιατρών, είτε λόγω οικονομικής αδυναμίας, να έχουν ως ΠΙ ένα μη κατάλληλα εκπαιδευμένο πτυχιούχο Ιατρικής Σχολής, που θα αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του ρόλου και να λειτουργεί αποτελεσματικά ως σημείο πρώτης επαφής. Παράλληλα κάθε 12 μήνες θα είναι υποχρεωμένοι να αλλάζουν ΠΙ, με αποτέλεσμα να ακυρώνεται η συνέχεια στη φροντίδα, θεμελιώδης αρχή της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Οι νέοι ανειδίκευτοι γιατροί θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μόνο επικουρικά ενός ειδικευμένου ΠΙ, ο οποίος με τη βοήθεια τους θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερου μεγέθους λίστα. Σε αντίθετη περίπτωση, πέρα των επιστημονικών, τίθενται και σοβαρά νομικά ζητήματα.

• Καθώς ο αριθμός νέων γιατρών είναι πεπερασμένος και αρκετοί απόφοιτοι ιατρικών σχολών επιλέγουν πλέον την ειδίκευση σε χώρες του εξωτερικού, ελλοχεύει ο κίνδυνος ήδη υποστελεχωμένες ιατρικά, άγονες περιοχές της περιφέρειας να ερημοποιηθούν, με τους

υπόχρεους ιατρούς να προτιμούν θέσεις σε αστικά κέντρα. Τέλος στο σχέδιο νόμου απουσιάζει αναφορά για τα παρακάτω που οι γενικοί/οικογενειακοί γιατροί θεωρούν σημαντικά:

• Σύσταση group practices Προσωπικών Ιατρών, αλλά και στην παροχή, όπως και στο εξωτερικό, οικονομικών κινήτρων στους ιδιώτες ΠΙ για να προχωρήσουν στη σύσταση group practices, κατ’ ουσία ιδιωτικών Το.Μ.Υ., δομών που προάγουν την ανάπτυξη διεπιστημονικής ομάδας υγείας και εμφανίζουν πολλαπλά πλεονεκτήματα για το σύστημα υγείας σε σχέση με τα παραδοσιακά solo ιατρεία.

• Διεπιστημονική Ομάδα Υγείας της ΠΦΥ, στο οργανωτικό πλαίσιο της, στον προσδιορισμό των καθηκόντων των επαγγελματιών υγείας της ΠΦΥ και στην δομημένη εκπαίδευσή τους.

• Πρόβλεψη νέων πρόσθετων, γενναίων οικονομικών, φορολογικών και άλλων κίνητρα για τους ΠΙ του ΕΣΥ που υπηρετούν σε άγονες περιοχές. Χαρακτηριστικά τα νέα οικονομικά κίνητρα που θεσπίστηκαν για αυτούς οδηγούν σε χαμηλότερη αποζημίωσή τους από ότι αν εργάζονταν ως ΠΙ του ΕΣΥ στην Αθήνα με λίστα 2000 ασθενών.