Ambrose Parry: συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

08:18 28/4/2021 - Πηγή: Diastixo

Ambrose Parry είναι το ψευδώνυμο με το οποίο υπογράφουν τα βιβλία τους ο Chris Brookmyre και η Marisa Haetzman. Το ζευγάρι είναι παντρεμένο και ζει στη Σκοτία. Ο Chris Brookmyre είναι πολυβραβευμένος συγγραφέας είκοσι και πλέον μυθιστορημάτων, πολλά από τα οποία έχουν γίνει μπεστ σέλερ σε όλο τον κόσμο, όπως το Black Widow, που κέρδισε τα βραβεία Theakston Old Peculier Αστυνομικού Μυθιστορήματος της Χρονιάς και McIlvanney Prize Σκοτσέζικου Αστυνομικού Μυθιστορήματος της Χρονιάς. Η Δρ Marisa Haetzman είναι αναισθησιολόγος με εικοσαετή

πείρα και η έρευνά της για τον μεταπτυχιακό τίτλο της στην Ιστορία της ιατρικής έφερε στην επιφάνεια το υλικό, όπου στηρίχθηκε η σειρά μυθιστορημάτων που συνυπογράφουν. Το πεπρωμένο της σάρκας (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής, Ελληνικά Γράμματα 2020), το πρώτο βιβλίο της σειράς, μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Τι σας ώθησε να γράψετε το μυθιστόρημα Το πεπρωμένο της σάρκας;

Η Μαρίζα εργάστηκε είκοσι χρόνια ως αναισθησιολόγος, όμως πήρε άδεια για να κάνει ένα μεταπτυχιακό στην Ιστορία της ιατρικής. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισε να μελετά την ανακάλυψη και την πρόωρη χρήση του χλωροφορμίου στο Εδιμβούργο. Αυτό την οδήγησε στην ανακάλυψη συναρπαστικών λεπτομερειών για τη ζωή και το έργο του Δρα Τζέιμς Γιανγκ Σίμπσον. Αποφάσισε λοιπόν να προτείνει στον Κρις να γράψουν μαζί ένα μυθιστόρημα βασισμένο στο συγκεκριμένο θέμα. Εκείνος πείστηκε αμέσως ότι αυτό θα μπορούσε ν’ αποτελέσει βάση για μια σειρά μυθιστορημάτων.

Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στο Εδιμβούργο το 1847. Πώς ήταν η ζωή στο Εδιμβούργο εκείνη την εποχή;

Το Εδιμβούργο του 19ου αιώνα ήταν μία πόλη χωρισμένη στα δύο. Η παλιά πόλη ήταν ένας λαβύρινθος σαραβαλιασμένων κατοικιών όπου ζούσαν οι φτωχοί, ενώ στη νέα πόλη βρίσκονταν οι κατοικίες γεωργιανής αρχιτεκτονικής των πλουσίων. Η παλιά πόλη ήταν ασφυκτικά γεμάτη, με άθλιο αποχετευτικό σύστημα, που είχε ως αποτέλεσμα ξεσπάσματα μολυσματικών ασθενειών, όπως τύφος και χολέρα. Η παλιά πόλη ήταν πράγματι παλιά. Όπως έλεγε ο Λόρδος Πρόβοστ του Εδιμβούργου, ορισμένα μέρη της πόλης ήταν ακριβώς στην ίδια κατάσταση όπως την περίοδο πριν από την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο. Πέρα από τη φτώχεια, το Εδιμβούργο εκείνης της εποχής ήταν η καρδιά της ιατρικής και της εκπαίδευσης. Αν κάποιος ήθελε να γίνει γιατρός, ήταν η ιδανική πόλη για σπουδές. Το έργο του Δρα Σίμπσον ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον, γιατί η ιατρική πρακτική του αγκάλιασε κάθε επίπεδο της κοινωνίας του Εδιμβούργου, από τις γυναίκες των ψαράδων μέχρι την αριστοκρατία, γεγονός που τον έκανε ιδανικό ήρωα ενός ιστορικού μυθιστορήματος.

Ο Γουίλ Ρέιβεν είναι φοιτητής Ιατρικής, μαθητευόμενος του διάσημου Δρα Σίμπσον. Γιατί τον επέλεξε ο Σίμπσον ως βοηθό του;

Ο Γουίλ Ρέιβεν είναι φανταστικός ήρωας, όμως ο ρόλος του ως μαθητευόμενος του Σίμπσον βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, καθώς ο Δρ Σίμπσον είχε πράγματι έναν μαθητευόμενο που ζούσε μαζί του και δούλευε για εκείνον. Ο Δρ Σίμπσον ήταν γιος φούρναρη, δεν καταγόταν από πλούσια οικογένεια και στήριζε πάντα ανθρώπους που προέρχονταν από χαμηλές κοινωνικές τάξεις – όπως ο ίδιος.

{jb_quote} Τα υγιή άτομα του ενεργού πληθυσμού όφειλαν να τα βγάζουν πέρα μόνα τους. Η ιατρική περίθαλψη των φτωχών καλυπτόταν από φιλανθρωπίες. {/jb_quote}

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας περιγράφετε καθημερινές στιγμές της πόλης, κι έτσι μαθαίνουμε πολλά πράγματα. Ποια ήταν η πρόνοια της Πολιτείας για τους φτωχούς εκείνη την εποχή;

Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε καμία οργανωμένη κρατική πρόνοια. Υπήρχε κάποια στήριξη, η οποία ωστόσο περιοριζόταν στους άπορους και τους ανάπηρους. Τα υγιή άτομα του ενεργού πληθυσμού όφειλαν να τα βγάζουν πέρα μόνα τους. Η ιατρική περίθαλψη των φτωχών καλυπτόταν από φιλανθρωπίες. Η επίσκεψη γιατρού απαιτούσε ποσά τα οποία οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να διαθέσουν. Τα νοσοκομεία της εποχής ήταν φιλανθρωπικά ιδρύματα και οι θεραπείες παρέχονταν δωρεάν. Όσοι δεν μπορούσαν να πάνε στο νοσοκομείο, δέχονταν τη θεραπεία στο σπίτι. Ήταν γνωστό ότι ο Δρ Σίμπσον αρνούνταν να παίρνει αμοιβή από ανθρώπους χωρίς οικονομικές δυνατότητες. Άλλωστε, το χρήμα δεν τον ενδιέφερε ποτέ. Η σύζυγός του έλεγε ότι έχανε τον χρόνο του με τους φτωχούς αντί ν’ ασχολείται με όσους είχαν χρήματα και μπορούσαν να τον πληρώνουν.

Ο Γουίλ εξελίσσεται σ’ έναν καλό επιστήμονα, που όμως έχει κρυμμένα μυστικά. Ποιος είναι ο λόγος που λέει ψέματα;

Ο Γουίλ ντρέπεται για το παρελθόν του. Ο πατέρας του πέθανε κάτω από παράξενες συνθήκες, όταν εκείνος ήταν μικρός, και η μητέρα του αναγκάστηκε να εξαρτάται από τη στήριξη του τσιγκούνη αδελφού της. Ο Γουίλ νιώθει κατώτερος από τους υπόλοιπους φοιτητές ιατρικής που προέρχονται από πλούσιες οικογένειες. Τον απασχολεί πολύ η χαμηλή κοινωνική θέση του. Αναγκάζεται να δανειστεί χρήματα από επικίνδυνους εγκληματίες, γεγονός που τον δυσκολεύει ν’ αφήσει το παρελθόν του πίσω του. Από τη μια προσπαθεί να χτίσει μια καριέρα, από την άλλη τον καταδιώκουν ύποπτες φυσιογνωμίες.

Η Σάρα είναι μια έξυπνη κοπέλα, που αγαπά τον Γουίλ και συνεργάζεται μαζί του. Τι τους συνδέει;

Ο Γουίλ και η Σάρα κατάγονται και οι δύο από σχετικά φτωχές οικογένειες. Η Σάρα είναι ορφανή και αναγκάζεται να γίνει υπηρέτρια για να μπορέσει να επιβιώσει, όμως είναι έξυπνη και θέλει να καταφέρει κάτι στη ζωή της, όπως ο Γουίλ. Συνειδητοποιεί ότι θέλει να σπουδάσει ιατρική, όμως το βασικό εμπόδιο είναι ότι ανήκει στο γυναικείο φύλο – μέχρι το 1869 οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν να σπουδάσουν ιατρική στο Εδιμβούργο. Άλλο κοινό του Γουίλ και της Σάρα είναι η αγάπη, ο σεβασμός και η πίστη προς το πρόσωπο του Δρα Σίμπσον – κάτι που, μερικές φορές, οδηγεί σε προβλήματα.

Κι ενώ ο χρόνος κυλά, η αστυνομία ανακαλύπτει κάποια πτώματα. Γιατί τα θύματα είναι γυναίκες;

Οι ανύπαντρες μητέρες και οι πόρνες ήταν η πληγή της βικτοριανής κοινωνίας. Τις περισσότερες φορές εγκαταλείπονταν και μεγάλωναν τα νόθα παιδιά τους χωρίς καμία βοήθεια. Αυτό σήμαινε ότι πολύ συχνά ρίσκαραν τη ζωή τους παίρνοντας φάρμακα αμφιβόλου ποιότητας, για να διακόψουν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Για παράδειγμα, τα καθαρτικά χάπια πωλούνταν ως τρόπος διακοπής ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν αποτελεσματικά. Στις σελίδες του βιβλίου, ωστόσο, κάποιος πειραματίζεται με κάτι πιο ισχυρό και πιο επικίνδυνο.

Παράλληλα, έρχονται στο παρασκήνιο διάφορα ιατρικά πειράματα. Ποια από τα πειράματα που αναφέρατε βοήθησαν την ιατρική επιστήμη;

Το σημαντικότερο επωφελές πείραμα που περιγράφεται στο βιβλίο είναι η έρευνα του Δρα Σίμπσον για ένα ισχυρότερο αναισθητικό φάρμακο. Το καλοκαίρι του 1847, αυτός και οι βοηθοί του περνούν πολλά απογεύματα γύρω από ένα τραπέζι δοκιμάζοντας διάφορες χημικές ουσίες στον εαυτό τους. Κάποιες από αυτές ήταν τοξικές και είχαν πολλές παρενέργειες, όπως πονοκέφαλο και ναυτία. Βρήκαν αυτό που έψαχναν στις 4 Νοεμβρίου, όταν κατάπιαν χλωροφόρμιο, το οποίο θα έφερνε επανάσταση στη χειρουργική και τον τοκετό.

Άντρες που εκβιάζουν και σκοτώνουν με το παραμικρό για το χρήμα. Ποιος ήταν ο ρόλος της αστυνομίας;

Η αστυνομία στο Εδιμβούργο των μέσων του 19ου αιώνα, με τη βοήθεια ενός ιατροδικαστή, είχε την ευθύνη της έρευνας των ξαφνικών ή αδικαιολόγητων θανάτων. Στο δεύτερο μισό του αιώνα η εξέλιξη της παθολογίας και της τοξικολογίας διευκόλυναν σε τεράστιο βαθμό το έργο της αστυνομίας ως προς την έρευνα και την αποκάλυψη των ενόχων.

{jb_quote} Οι ιστορικές λεπτομέρειες θέλαμε να είναι εγγενές μέρος της πλοκής και όχι να δίνουν απλώς χρώμα στην αφήγηση. {/jb_quote}

Αρκετές γυναίκες που έμεναν έγκυες έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης από αγύρτες. Γιατί αυτά συνέβαιναν μόνο στις φτωχές κοπέλες;

Οι γυναίκες με χρήματα είχαν και περισσότερες επιλογές. Ήταν γνωστό ότι ο Δρ Σίμπσον αναλάμβανε διακριτικά τη διαδικασία υιοθεσίας νόθων παιδιών πλούσιων ασθενών του. Οι πλούσιες γυναίκες είχαν τη δυνατότητα ν’ αποσυρθούν από την κοινωνία μέχρι να γεννηθεί το παιδί και στη συνέχεια να επανέλθουν στη ζωή τους με την υπόληψή τους ανέπαφη. Από την άλλη πλευρά, οι γυναίκες χωρίς οικονομική ευχέρεια δεν είχαν αντίστοιχες δυνατότητες και, πολύ συχνά, έπρεπε να ρισκάρουν για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

Με την καθηλωτική γραφή σας, μας μεταφέρετε σ’ έναν κόσμο γεμάτο οδύνη. Πώς τα καταφέρατε και διαβάζουμε το βιβλίο σας απνευστί;

Αυτό που μας ενέπνευσε να γράψουμε αυτό το βιβλίο ήταν το ενδιαφέρον μας για τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, επομένως ήταν σημαντικό για εμάς να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα όσο το δυνατόν αυθεντική. Οι ιστορικές λεπτομέρειες θέλαμε να είναι εγγενές μέρος της πλοκής και όχι να δίνουν απλώς χρώμα στην αφήγηση. Σκοπός μας ήταν οι αναγνώστες να μάθουν και να κατανοήσουν τη σημασία του έργου του Σίμπσον και τον βαθμό στον οποίο εξελίχθηκε η ιατρική σε σχετικά μικρό διάστημα. Εξίσου σημαντικό ήταν να υπάρχει μια αστυνομική μυθοπλασία, που θα κρατούσε το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο.

Δεν είναι δύσκολο ένα βιβλίο να γραφτεί από δύο συγγραφείς;

Αποφασίσαμε να γράψουμε μαζί το μυθιστόρημα, όταν συνειδητοποιήσαμε ότι κανείς από τους δυο μας δεν μπορούσε να το κάνει μόνος του. Εγώ, ο Κρις, πρόσφερα την πείρα μου στα αστυνομικά μυθιστορήματα, ενώ η Μαρίζα τις γνώσεις της στην ιατρική και την ιστορία, καθώς επίσης την αγάπη της για τις λεπτομέρειες. Η ίδια η διαδικασία της συγγραφής ήταν απολαυστική, κυρίως επειδή σεβαστήκαμε ο ένας τη δουλειά του άλλου. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι ήταν όλα εύκολα. Κάναμε πολλά λάθη μέχρι να νιώσουμε ικανοποιημένοι. Μία από τις σημαντικότερες αποφάσεις που έπρεπε να πάρουμε ήταν αν θα θεωρούσαμε τον Δρα Σίμπσον πρωταγωνιστή της ιστορίας. Καταλήξαμε ότι ήταν καλύτερο να γράψουμε από την πλευρά εκείνων που δούλεψαν μαζί του. Ο Γουίλ Ρέιβεν, ως μαθητευόμενος του γιατρού, μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε την ιατρική της εποχής βάζοντας τον Σίμπσον να την εξηγεί ως δάσκαλος σε μαθητή. Ο χαρακτήρας της Σάρα μάς επέτρεψε να μελετήσουμε τον ρόλο των γυναικών της εποχής και της καταπίεσης που υφίσταντο λόγω του φύλου και της κοινωνικής τάξης τους.

Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία και σας έκανε εντύπωση;

Το Τώρα θα είμαστε ελεύθεροι του Άντριου Μίλερ, ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα για έναν Άγγλο στρατιώτη που επιστρέφει από τον πόλεμο εναντίον του στρατού του Ναπολέοντα στην Ισπανία, στοιχειωμένος απ’ όσα είδε και διωκόμενος από έναν δαιμόνιο μισθοφόρο, που έχει εντολή να τον σκοτώσει.

Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας που θα διαβάσουν το μυθιστόρημά σας;

Μη φάτε πριν διαβάσετε το κεφάλαιο 12!

Το πεπρωμένο της σάρκας
Ambrose Parry
Μετάφραση: Χρήστος Μπαρουξής
Ελληνικά Γράμματα
σ. 560
ISBN: 978-960-19-0793-2
Τιμή: 16,90€