«Για να γίνεις ελαφρύς και να πετάξεις» της Έλσας Κορνέτη

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ

Για να γίνεις ελαφρύς
και να πετάξεις
να γίνεις αυτό που λένε
ελεύθερο πνεύμα
έχεις μισό αιώνα ζωής
από πάνω σου
ν’ αποφλοιώσεις

Αφαιρείς όλα τα
κολλημένα στρώματα χαρτιού
τα χρώματα τα σχέδια
που δεν σου πάνε
την υγρασία τη λίγδα την κόλλα την καπνίλα
ό,τι χρόνια τώρα σε βρομίζει

Μόνο πρόσεξε
μετά από τόσες ταπετσαρίες
άλλες επιβλαβείς και άλλες ωφέλιμες
όταν φτάσεις στου δέρματος την περιοχή
μην το γδάρεις από απροσεξία και αυτό
και μείνει το σώμα σου
ερυθρό κι ανυπεράσπιστο


στα σουβλερά δόντια
της περιρρέουσας
σαρκοφαγίας

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

ΚΟΡΑΚΙ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ

Κανείς να μη σε συμπαθεί
Κανείς να μη σε πλησιάζει
Κυρίως κανείς να μη σε τρώει
Εσύ όμως όλα τα παρατηρείς
με μάτια φυσιοδίφη
με μυαλό πολυμήχανο
έτσι όπως ραμφίζεις
την πράσινη απεραντοσύνη
βλέπεις τη ζωή
έτσι όπως ανάποδα
συμβαίνει

ΤΙ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ;

Όταν νυχτώνει
και κλείνει τα μάτια
έτσι όπως στέκεται
για να κοιμηθεί
ο ευμεγέθης οικόσιτος παπαγάλος
κουρνιάζει το κεφάλι του
στο κόκκινο φτέρωμα

Τι βλέπει στον ύπνο του ο παπαγάλος;

Ότι έχει τη δύναμη
να εξαφανίσει τον κόσμο γύρω του
χωρίς να πει λέξη

Μια παντοδύναμη εικόνα
με το τελευταίο δάσος του Αμαζονίου
γύρω του πυκνώνει κι έπειτα χάνεται
σαν ανάμνηση γονιδιακή μέσα
στον ίλιγγο της έλικας του DNA

ΕΚΔΟΧΗ

Τα πουλιά
σε όλη τη σύντομη ζωή τους
μόλις για λίγο αναπαυτούν
κελαηδάνε

Είναι το τραγούδι τους αυτό
πέρα από το ένστικτό τους
είναι η τέχνη του όντος
η σύνδεσή με τον κόσμο
όπως περιεργάζεται την ψυχή
την ανθρώπινη πλευρά της
σε μια προσπάθεια να καταλάβει
με μάτια που σε κοιτούν και
μοιάζουν να σου λένε:

Είσαι ένας από εμάς τώρα
Η άριστή σου εκδοχή

ΕΝΑ ΕΠΙΜΟΝΟ ΤΑΜ ΤΑΜ

Ένα επίμονο ταμ ταμ
ακούγεται προειδοποιητικά
από τα βάθη της ζούγκλας
Δεν είναι όμως η ποίηση
που σε καλεί όπως θα το
ήθελε ο Έλιοτ
Είναι οι τελευταίοι γορίλλες
που χτυπούν με τις γροθιές
το στήθος τους
μήπως και φοβηθεί η ομίχλη
και εξατμιστεί
από τα μυαλά
των ανθρώπων

Η Έλσα Κορνέτη γεννήθηκε στο Μόναχο. Σπούδασε Oικονομικά και εργάστηκε για μια δεκαετία ως δημοσιογράφος. Δημοσιεύει τακτικά δοκίμια, κριτικά κείμενα, ποιήματα, διηγήματα και μεταφράσεις. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί σε έντεκα γλώσσες. Έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές, εκ των οποίων δύο, το Ένα μπουκέτο ψαροκόκαλα (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2009) και το Κονσέρβα μαργαριτάρι (Γαβριηλίδης, 2011), ήταν υποψήφιες για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Πρόσφατα βιβλία της είναι η συλλογή διηγημάτων Το νησί πάνω στο ψάρι (Μελάνι, 2020) και η ποιητική συλλογή Ξύλινη μύτη τορνευτή (Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2021).

Keywords
Τυχαία Θέματα