Ισμήνη Ζαγοραίου

Το Μισοτιμής είναι το δεύτερο βιβλίο διηγημάτων μου, που ακολούθησε το Εξ απροόπτου έρωτες. Κατά κάποιον τρόπο αποτελεί μια ηθογραφική συνέχεια ενός προβληματισμού πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και τη διαμόρφωση του κοινωνικού πλαισίου της μεταπολεμικής Ελλάδας, μέχρι τη σύγχρονη εποχή.

Η επιλογή του τίτλου, μια λέξη αρνητικής σημασίας, υποδηλούσα υποτίμηση και παζάρεμα μιας αξίας, είναι και η κεντρική ιδέα των ιστοριών, που αν και σε διαφορετικούς χωροχρόνους, έχουν κοινή συνισταμένη την αποτίμηση.

{loadmodule

mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι ήρωες είναι παιδιά, άτομα νεαρής ηλικίας ή και υπερήλικες. Ο λόγος είναι πως οι ηλικίες αυτές προδίδουν εύκολα την ποιότητα των προσωπικών σχέσεων, που συνήθως είναι σχέσεις κυριαρχίας και καμιά φορά και ψυχολογικής κακοποίησης των αδύναμων ν’ αντισταθούν, εξουσιαζόμενων βλαστών ή αντίστοιχα «πεταμένων δοχείων», γερόντων. Οι άνθρωποι ξεγυμνώνουν τον εαυτό τους σε ανελέητη αυτοκριτική και αυτομαστίγωμα, όταν δεν υπάρχει αντίπαλος να το κάνει για λογαριασμό τους.

Ένα αντικείμενο, ένα άψυχο εργαλείο, έρχεται και ενσαρκώνει μια κατάσταση, μετουσιώνει την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα σε πεδίο συναλλαγής. Έρχεται ως ο από μηχανής θεός μιας λύτρωσης, σύμβολο βίας, έρωτα, μνήμης παιδικής ή ακόμα αντάλλαγμα χαράς στιγμιαίας αλλά πάντως μισερής και ευτελούς. Είναι το νόμισμα για να πάει παρακάτω ο ήρωας, αφήνοντας το βάρος που άλλοι συνήθως έβαλαν στην πλάτη του. Το αν το κατορθώνει δεν είμαι σίγουρη να το απαντήσω.

{jb_quote} Το Μισοτιμής μιλάει για τη χρηματική συναλλαγή, σκαλίζοντας το ταμείο για τα ανθρώπινα διαφυγόντα κέρδη. {/jb_quote}

Το Μισοτιμής αφορά κυρίως τη συμβολική ταμπέλα απαξίας της ανθρώπινης υπόστασης μέσω της χρηματικής συναλλαγής-αποτίμησης και μέσω της απόλυτης συναισθηματικής εξάρτησης του ήρωα με το παγερό και αδιάφορο περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται. Η έλλειψη επικοινωνίας με τον περίγυρο, σχεδόν η αυτόνομη πορεία μέσα στη μοναχικότητα και το βίωμα των έντονων συναισθημάτων μέσα στην απέραντη μοναξιά της σιωπής, εντείνουν περισσότερο τον προβληματισμό πάνω στο πώς τελικά καταφέρνουν οι άνθρωποι να έρχονται σε επικοινωνία μέσω μόνο της βίαιης διάδρασης, της εξουσιαστικής και προσβλητικής συνάντησης με τους οικείους και της τελικά κατά μόνας αντιμετώπισης του παρόντος, αλλά κυρίως του παρελθόντος.

Κάποιες φορές, το υπό αποτίμηση αντικείμενο γίνεται ο κύριος πρωταγωνιστής της ιστορίας, διαγράφοντας με ειρωνικό και τραγικό τρόπο το περίβλημα ενός προβλήματος, που η λύση του είναι μόνο η αποφυγή του.

Επέλεξα ήρωες ρεαλιστικά πλασμένους πάνω σε αληθινά πρόσωπα ή σε μετενσάρκωση ατόμων που ξεπήδησαν από χρόνους που δεν αξιώθηκα να ζήσω, όμως διαχρονικά σταθερούς πάνω στις ράγες της νεοελληνικής κουλτούρας. Τέλος, αφιέρωσα το Μισοτιμής στα σύγχρονα θύματα που στέκουν όρθια στα φανάρια, στα σταυροδρόμια μιας ζωής που δεν καταλήγουν παρά σε κόκκινους σηματοδότες.

Ως ευχή θα ήθελα να αφήσω τον αναγνώστη με ένα ερώτημα πάνω στην αποτίμηση της ψυχικής υπόστασης και μια απάντηση για τον συμβολισμό της μέσα από τα άψυχα: Το Μισοτιμής μιλάει για τη χρηματική συναλλαγή, σκαλίζοντας το ταμείο για τα ανθρώπινα διαφυγόντα κέρδη.

Μισοτιμής
Ισμήνη Ζαγοραίου
Εκδόσεις Βακχικόν
94 σελ.
ISBN: 978-960-638-261-1
Τιμή: 10,60€

Keywords
Τυχαία Θέματα