«Ο πρώτος ποιητής στον κόσμο» της Χλόης Κουτσουμπέλη

20:17 6/6/2023 - Πηγή: Diastixo

ΙΖΑΜΠΕΛΑ Ή ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ

Αυτό που δεν είναι ρόδι,
δεν μπορεί έξαφνα να γίνει γαλαξίας.
Αιώνια θα παραμείνει το ρόδι που δεν ήταν.
Ούτε όμως αυτό που είναι ρόδι,
απαραίτητα θα εκραγεί σε αστέρια.
Αφού υπάρχουν τρία αμείλικτα πουλιά
που τρών’ τους σπόρους πριν φουσκώσουν.
Το ένα είναι γέρικο,
τα εύθραυστα κόκαλά του σπάν’ στο πέταγμα,
το ονομάζουν ηλικία,
το άλλο είναι τυφλό,
διαμελίζεται καθώς πετάει,
το λεν απόσταση,
μα το τρίτο, το πιο επικίνδυνο,
το λένε Ιζαμπέλα ή ψευδαίσθηση.
στο μικρό ράμφος του κλεψύδρα

χιόνι ο χρόνος ανάποδα κυλά.
Αν λίγο έστω αφεθείς
αν λίγο παράλογα ελπίσεις,
η Ιζαμπέλα όργανο φονικό
θα κατασπαράξει την έρημη καρδιά σου.

Η ΣΤΙΓΜΗ

Πολλοί λεν
ότι για μια σταγόνα βροχή πάνω στη γλώσσα
δεν αξίζει ν’ απανθρακωθεί όλο το σώμα απ’ τον κεραυνό,
για έναν κόκκο αστεριού που θα σου κάψει στιγμιαία την παλάμη
δεν αξίζει να θυσιάσεις χρόνια ηρεμίας
που θα στρογγυλοκαθίσουν γεμάτα κυτταρίτιδα
στις βαθουλωτές τους πολυθρόνες.

Πολλοί λεν πολλά.
Ίσως δεν ξέρουν.
Παχύδερμοι αιώνες σέρνονται αργά
δεμένοι με τις προβοσκίδες τους.
Ώσπου κάποιος κάποτε ανακαλύπτει τη στιγμή.
Ένα δευτερόλεπτο ανατινάζει όλα τα ελατήρια.
Ο κούκος μπαινοβγαίνει σαν τρελός
στο εκκρεμές του στερεώματος.
Ύστερα πάλι βασανιστικά οι δείκτες
συνεχίζουν τον ανιαρό τους κύκλο.
Όμως όλοι πια γνωρίζουν.
Σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου,
σ’ όλους τους γαλαξίες του σύμπαντος
η πιο έγκυρη μονάδα μέτρησης του χρόνου
είναι ένα φιλί.

ΠΕΡΙ ΟΙΝΟΠΟΣΙΑΣ

Υπάρχουν έρωτες
που οι φυσαλίδες τους αμέσως ξεθυμαίνουν
σε στρώμα από αφρό,
άλλοι λεπταίσθητοι
που συνοδεύουν πιάτο φρούτων
–ποτέ κυρίως μενού–
τα αιθέρια τους φιλιά καταναλώνονται αμέσως
πριν γρήγορα ξινίσουν.

Υπάρχουν πάλι κάποιοι
που για χρόνια εγκλωβίζονται σε κάβα οικοδεσπότη,
«έχω έναν καταπληκτικό σοδειάς 1982»
αναφέρει ο ποιητής στη συλλογή του,
κερνάει περήφανα τους καλεσμένους
σε στίχους-ποτήρια κολονάτα.
Μερικοί παλαιωμένοι υπέστησαν ζύμωση σακχάρων
και μετατράπηκαν σε μούστο.
«Καλοί φίλοι πια» γράφει πάνω η ετικέτα.
Και τέλος υπάρχουν οι έρωτες που ποτέ δεν θα γευτούμε.
Που δεν θα ακούσουμε τον ήχο του φελλού να εκτοξεύεται.
Που ο ανεμοστρόβιλός τους θα μείνει για πάντα σφραγισμένος στο μπουκάλι.
Που η γεύση τους από μαστίχα και καπνό δεν θα μουδιάσει ποτέ τους κάλυκές μας.
Που θα γίνουν σπονδή στον χάρτινο βωμό.
Αφού η επιλογή έγινε παλιά.
Από τον πρώτο εκείνον ποιητή στον κόσμο.
Που προτίμησε να γράψει για το μυστικό κρασί
παρά να το αφήσει κόκκινο να τρέξει μες στις φλέβες.

Η Χλόη Κουτσουμπέλη γεννήθηκε το 1962 στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Νομική στο ΑΠΘ και εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές (εκ των οποίων η συλλογή Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης, Εκδόσεις Γαβριηλίδης 2016, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης), δύο μυθιστορήματα (το μυθιστόρημά της Ο βοηθός του κυρίου Κλάιν, Εκδόσεις Μελάνι 2017, ήταν υποψήφιο για το Athens Prize of Literature) και δύο θεατρικά έργα. Το θεατρικό της Ορφέας στο μπαρ ανέβηκε το 2014 στο θέατρο Αγορά στην Πάτρα. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, γαλλικά, βουλγαρικά, τουρκικά, ιταλικά και πολωνικά, έχουν δημοσιευτεί σε ξενόγλωσσα περιοδικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Είναι αντιπρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων. To 2020 εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Φωτόδεντρο στη Σεβίλλη μια συλλογή αρχαιόθεμων ποιημάτων της με τίτλο Πάντα κάτι ξεχνά η Αντιγόνη όταν φεύγει, μεταφρασμένη από τον José Antonio Moreno Jurado. Πρόσφατη ποιητική συλλογή της: Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον (Εκδόσεις Πόλις, 2021). Μόλις κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της: Ιερεμιάδα (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2023).