Τρία ποιήματα του Θεόδωρου Π. Ζαφειρίου

Το θέατρο του παραλόγου

Κάτω από την ακύμαντη
Επιφάνεια της θάλασσας

Και το αντιφέγγισμα του ήλιου
Να κρύβεται η ανυπαρξία;

Ή είναι αυτή που έζησες
Μέσα στο σπέρμα του πατέρα σου

Ή στο αμνιακό της μάνας σου
Υγρό, ή μήπως μια απέραντη

Σαν την θάλασσα, ξηρασία.
Τι κουταμάρες είναι αυτές

Τι σκέψεις ασυνάρτητες.
Δεν φτάνει αυτό το θέατρο

Που θα εξακολουθεί να παίζεται
Και πίσω από τα μάτια σου;

Τα παιχνιδίσματα
Mε την θάλασσα, του ήλιου;

Στερνή γνώση

Και ξαφνικά, μόνο
Σε μεγάλη ηλικία

Καταλαβαίνεις
Πως η ζωή σου ήτανε μικρή.

(Στερνή μου γνώση,
Ευτυχώς που δεν σ’ είχα πρώτα.)

Η μεγάλη εκδρομή

Δεν είμαι, όπως άλλοτε, εραστής
Των μεγάλων αποστάσεων.

Ακόμη και με το αυτοκίνητό μου
Δεν με ελκύουν, όσο το κέντρο

Της πόλης, οι εξοχές. Κι όμως εκεί
Ανήκει εκείνη, που πάντα αποζητώ.

Έαρ γλυκύ μου και πικρό
Που τώρα μεγαλώνεις κυπαρίσσια

Κι αυτά από σεβασμό, όταν ανάμεσά τους
Περπατώ, όπως εσύ τους δίδαξες, σιωπούν.

Εις το δάσος περπατώ
Όταν οι λύκοι δεν είν’ εδώ.

Μόνο ο αέρας, που αντιποιείται
Τις φωνές πασών των γενεών,

Μεγάλη, λέει, Παρασκευή,
Είναι η κάθε μέρα, αλλά η δική σου

Μία και μοναδική, όταν σου ευχήθηκαν Καλό Ταξίδι
Κι η εκδρομή σου είχε προ πολλού τελειώσει.

Ο Θεόδωρος Π. Ζαφειρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Κατάγεται από τη Λάρισα. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Ρέγκενσμπουργκ της Γερμανίας. Εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Έχει εκδώσει είκοσι ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά και αλβανικά. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του: zaphirioutheodoros.com.

Keywords
Τυχαία Θέματα