Mitsubishi Outlander 4×4 PHEV Plug-in-Hybrid – 3/10

21:53 5/9/2022 - Πηγή: CarTalk.gr

Οι σχιστοματες εχουν επισης περιοδο, δεν ειναι αληθης η φημη οτι ειναι καλυτερες 25% απο τις αλλες καθε μηνα.
Ειχα ραντεβου 9.30 σε κανενα 45λεπτο, οσα και τα χρονια των εμπειρων μιλφατων, απο οταν ξεκινησα με τα καινουργια καπιταλιστικα νάικ φορεμενα.
Παρκαρισμενο στο υπογειο παρκιν με την αποτομη ραμπα και μετα απο ασκηση ευρεσης αναλυσης της καμερας πισω μεσα απο μελετη στα

μπιμπικια του σοφα του τοιχου.
Κραταγα και κατι δισκακια, πολλα δισκακια, παρα πολα δισκακια…. προσφατες ανασκαφες για μια ανακαινιση στο σπιτι εφεραν στο φως usb 1.1 εως usb 3.0 εξωτερικους δισκους με μπακαπια της δουλειας του γραφειου. 15 και βαλε.
Περναω τη πορτα του οδηγου και παταω κουμπι ξεκλειδωματος. Εχει σημασια να περασω τη πορτα του οδηγου γιατι αμα το πατησω πριν ανοιγει ο καθρεφτης και μου χωνεται στη τρυφερη κοιλιτσα με το περιεχομενο που κουβαλαει να αποθεσει στο γραφειο, δεν αφηνει η γατα το πρωι ελευθεριες αριστερες, μυριζουν λεει.
Τιποτις.
Ξανα.
Τιποτες.
Ντεντ.
Σχιστοματικο νεκρο. Τεραστιο, χωμενο στο υπογειο παρκιν, περικυκλωμενο απο τοιχους. Και νεκρο. Πως πεθαινουν τα ποντικια οταν φανε κολυβα δηλητηριου? Ετσι. Μονο που αυτα δεν μυριζουν ψοφιο κουνελο οπως ο μητσος.
Ανησυχια.
Τι επαθε το χρεπι? Δεν κουνιεται ρουπι.
Σκεψις γατου, το κλειδι καπως θα ανοιγει να βγει μαρτζαφλαρ. Οχι? Σγα-σγα και χορευοντας αργα ταγκο γατος και γατος, το φως του παρκιν εχει ανιχνευτη κινησης και επρεπε να κουνιεμαι σαν σπερματοζωαριο, βρεθηκε στη μεση του κλειδιου μια παπαριτσα, την τραβηξα και πεταχτηκε ενα πραμα σαν το κλειδι του 120Υ που ειχα πριν 37 ετη. Ανοιγω, ανοιγει η πορτα…
Χλιδα λεω.

Θα βρουμε ακρη.
Σβηνει το φως του παρκιν.
Τσαχπινια να ξαναναψει.
Μεσα στο αμαξι φως τιποτε, ουτε ιχνος απο αυτο που τρεχει με 300κει κμου περ σεκ.
Ερωτησεις σκληρες.
Ηλεκτρικο χειροφρενο. ε?
Στη παραλια το μιλφατο με το κοκκινο μαγιο. ε?
Σασμαν στο πι. Πικρα?
Η τραγανη με το στριγκακι?
Μπαταρια?
Φορτισμενο ειναι?
Η γυροτυλιχτρα στη σουβλακερη με το τσακιρικο το βλεμμα?
Η αποφαση βγηκε.
Θα ανοιξω καπω.
Ο φακος στο σουπερ κινητο, ειδικα για να μην παιρνει τη φανελα του θρυλου ο αερας απο τις ξαπλωστες εκανε δουλεια. Τραβαω ανοιγω.
Βλεπω απο εδω, βλεπω απο εκει…. με εχουν ξεπερασει οι εποχες. Ισως καποτε δω αυτα τα δυο που εξεχουν και ομορφαινουν μια γυναικα, αντι για το στερνο και στο πλάι και γιατι οχι, πίσω…

Παντως μπαταρια στο καπω δεν υπαρχει. Και ξανασβησε το φως το νταντζεον, εχω αρχισει να νοιωθω οτι ξεκινησε η αιωνια τιμωρια μου.
Αν οχι εδω? Που?
Οκ, εχω γαλλικο αμαξι, οποτε ενα καποιο βρωμικο μυαλο το εχει καποιος που εχει γαλλικο αμαξι. Ξερω, το εγραψα για γαλλικο αμαξι και στην αρχη της προτασης. αλλα το ξαναγραψα για να τονισω τα εντονα συναισθηματα που μου προκαλει. Σικ.
Κατω απο τον οδηγο?
Χμμμμ
Καλη ιδεα. Ομως ατυχη. Οπως και το στικακι που χαθηκε στις διακοπες εκει κατω, πρεπει να ειναι ακομη η σακουλα απο τα γκουντις με τις πατατες χωρις αλατι που δεν τρωγωντουσαν.
Γιατι ηταν χωρις αλατι πραγματι. Αρα δεν χωραει η μπαταρια.
Τρομος.
Ειναι στο πατωμα του μπαγκαζ.
Σβηνει το φως. Παλι ταγκο. Σιγουρα ξεκινησε η τιμωρια. Απο καπου θα βγουν και φλογες να δεις. Και οχι, μην σκεφτεσαι καζανι. Οχι καζανι….
Για να ανοιξει το μπαγκαζ θα πρεπει να κινηθει προς τα εμπρος.
Σβηνει το φως. Το καζανι που λεγαμε…
Θυμιζω… ηλεκτρικο χειροφρενο και αυτοματο στο πι.
Αληθεια, οταν μεγαλωσω να μην χρησιμοποιησω πι, θα ηθελα τοτε ενα ντι. Αισιν.
Πρεπει καπως να πλησιασω στο μπαγκαζ.
Πισω πορτα. Οχι, μην σκεφτεσαι ετσι. Το καζανι….
Εβγαλα τη πισω ασφαλεια αφου μακρυνα το αριστερο χερι 4 εκατοστα, Ε, αμα μπορουσα να μακρυνω και αλλα μελη εστω και δυο σάντυ μετρ θα ηταν θαυμα, το καζανι, ειναι μακρυς ο μητσος και δεν φτανεις ευκολα.
Ανοιγω, ριχνω το καθισμα και το αλλο. Γενικα πεφτουν ευκολα. Οταν πληρωνεις. Το καζανι.
Αλλα ακομη μακρυα απο μπαγκαζ. Μακρυς ο μητσος. Μπι μπι σι δεν σημαινει παντα σαξωνικο δικτυο ενημερωσης. Ο γατος ομως επισης αλφα μέιλ. ή ίμειλ.
Εμποδιο. σαν 5000 μετρα στιπλ. Εκει με τη λιμνη. Που ειναι το μονο αθλημα που εβλεπα. Για τις σαβουρδες. Στη λιμνη. Ειναι το στριφταρι που πανω του τυλιγεται το καλυμα του μπαγκαζ οταν κανει τσα. Σφηνωμενο.
Κλεινει και το φως.
Οπισθεν κορμαρας Γατου χωρις καμερα οπισθοπορειας. Με τον κωλο. Που θα εχει γινει ασπρος τοσες φορες που τριφτηκε στο σοφα. Μπορει και να του αρεσε το τριψιμο. Του σοφα. Μια γυροβολια, ανοιγει παλι ο αισθητηρας. Φως.
Εχει και μεσα κατι πετσετες θαλασσης που επισης εχει τριφτει ο γνωστος και ρακετες. Που εχω να παιξω απο το 97. Αλλα τις εχω παντα μαζι. Παντα σκεφτομουν την κοπελαρα που θα θαυμασει την εμπειρη πατσοκοιλια και το λαγνο βλοσυρα ντροπαλο βλεμμα και θα θελησει, ετσι στο ασχετο, να μου πιασει κουβεντα και να παιξει μαζι μου ρακετες. Το καζανι. Και εχει και μια ομπρελα. Κοκκινη. Θαλασσης. Ουουουουου…. Το τριψιμο εχει φτασει στις επιλογες χρωματων. Φουταω τη γεροδεμενη ομπρελα με το χοντρο παλουκι, το καζανι…. τη κανω μοχλο, ακουγεται κλακα-πλιπ. Τραβαω και με το χερι και ακουω επιπλεον πλιπ. Εβγηκε το στριφταρι, σβηνει το φως, κατσε σγα-σγα η οπισθεν πολλα μυτερα μαζευτηκαν. Μια γυροβολια, παλι φως. Τον αισθητηρα μου μεσα.
Οκ, σερνομαι σαν σκουληκι ψαρεματος να φτασω μπαγκαζ. Εφτασα. Καθησα, κουραστηκα. Ξανασβησε το φως. Παλι οπισθεν, παλι, τριψιμο, να δεις και ο καρπος που θα λυγαει. Βλεπω γυρω-γυρω, τρομος. Καθομαι πανω σε αυτο που εχει απο κατω τα πραγματα. Αρα?
Εσβησε το φως πολλες φορες. πρεπει να γλιστρισα στη σκαλα και να επεσα με το κεφαλι, εχω πεθανει, πραγματι ξεκινησε η τιμωρια και οχι δεν προσφερουν ξηρους καρπους και πρωινο.
Το σουπερ ντουπερ κινητο φυσικα και δεν πιανει. Και τελειωνει και η μπαταρια. ολα μεσα σε ενα πορτμπαγκαζ ενος μιτσουμπισι, καπου σε ενα υπογειο, στα δυτικα προαστεια, με μονη εξοδο απο τη πισω πλαινη πορτα και αφου τριψεις αυτον που κουναει ο τρυφωνας σε αβαφο και ασπατουλαριστο σοβα. Ε, μια απελπισια δεν σε εχει? Σκεφτηκα πολλα αλλα κυριως αυτα που σερνω στα γαλλικα και τα φαου…. λες να ειναι η τιμωρια μου?

Ματαξανα εξω, τριψιμο, δεν μου αρεσει πια, αρα οτι και να κανω στο μελλον δεν θα ειναι επαγγελματικα, αναζητηση σηματος, ιντερνετι και να, εκει πισω, πανω απο αυτο που δεν μπορω να βγαλω γιατι καθομαι πανω του, πατωμα μπαγκαζ, καπως ακουγεται, υπαρχει ενα πορτακι και αμα ανοιξεις το πορτακι βαζεις δακτυλο. Χμμμ…. πολυ βρωμικο. Το καζανι. Μου αρεσε, ξανα με το κεφαλι μεσα μετα απο γυροβολια, τραβηγμα το πλαστικο, χωσιμο το δακτυλο, το τριβω γυρω-γυρω, ωραια αισθηση να θυμηθω να το κανω μερικες φορες μεχρι να γυρισω πισω το μητσο, κλαπ, κλακ και πεταγεται το μπαγκαζ.
Οπισθεν, τριψιμο, γυροβολια.
Πλεον απο το πλάι, τραβαω με το γυμνασμενο χερι, δεν κουνιεται, τραβαω και με τα δυο χερια, δεν κουνιεται, βαζω μοχλο την ομπρελα, σηκωνεται αρκετα αλλα φυσικα βρισκει στον τοιχο πισω και τελος. Χωραει μονο το κεφαλι γατου, αντε μεχρι λιγο κατω απο τα βυζια του αμα συρθει απο κατω και μπει με το κεφαλι ψηλα στο κατω μερος. Ειναι σιγουρα κατι μονιμο αυτη η τιμωρια. Πολυ-πολυ μονιμο. Εχει και ζεστη. Το καζανι.
Με εκπληκτικη κινηση τραβαω μαζι και το κινητο, εχω φως, εχω το κεφαλι χωμενο αναμεσα πορτας μπαγκαζ και προφυλακτηρα και βλεπω. Ριχνω λιγο κατω το δεξι βυζι, ανεβαζω το δεξι χερι και πεταω με μια μαγικη αλλα giannis κινηση το καλυμα στο πλαι.
Ξαναρχεται πισω. Ειναι ο βιομηχανικος σχεδιασμος ηλιθιε. Αλλα ειναι γατακια οι σχιστοματηδες, επρεπε να σκεφτουν εργονομια με ενα κεφαλι γατου και ενα χερι απο το κατω μερος της πορτας. Πεφτω κατω και ξανασερνομαι σκουληκισια, ωραιο αυτο να το προτεινω στη γατα αμα εχει πιει, ξαναμπαινω απο τη πλαινη πορτα, ριχνω μεσα την ομπρελα, ξανασκουληκιαζω, δεξι βυζι κατω και δεξι χερι μεσα.
Σηκωνω το καλυμα και με μοχλο την ομπρελα το πεταω καπου μπροστα.
Η λυση…. ενα πορτακι με το σημα της μπαταριας. Μικρο. Σκεφτομαι στον πολο ειναι, θελω και μια γειωση, με το μπουστερ ξεκινησαμε. Χαρα μεγαλη, οχι στο καζανι, ισως αργοτερα, το κερακι καθε απογευμα στον Αη Γιαννη….
Οπισθεν σκουλικισια, σηκωνω ολη την αποθηκη στον αερα, βρισκω καλωδιαρα, μαλλον για κινκυ λογους αποθηκευμενη, βαζω στο πλην, σφηνωνω στη πορτα, σκουλικι και κατω, ανεβαζω κεφαλι, δεξι βυζι κατω, χερι μεσα, βγαζω καπακι. Πλην.
Ρε φιλε στη μερια που εχει το καπακι ειναι το πλην. Ναι το πλην.
Το καζανι εχει φτασει σε σημειο βρασμου.
Βγαινω σκουλικισια και ανεβαινω στο επιπεδο του δρομου, η ραμπα μου φανηκε ατελειωτη. Στη διπλα αυλη ειναι η κυρα βασω, 97 ετων, την εχει βγαλει η γυναικα που τη φυλαει να παρει ηλιο. Της ζητησα τσιγαρο.
ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΦΙΛΤΡΟ
Ηρεμος πλεον, ξανα καταδυση, 3 χρονια εκατον ενενηντα τρεις ημερες επτα ωρες και τριαντα δυο λεπτα μετα το τελευταιο. Οχι δεν μου ειχε λειψει. Χαχαχ
Ξανακαταδυση, σκουλικοανεβασμα, το δεξι βυζι κατω να μπει το δεξι χερι με το κουνητο, κλαψ. Για να βρω τον θετικο πρεπει να ξεβιδωσω 9 βιδες και να βγαλω ολοκληρο το κατω προστατευτικο της μιτσουμπας. Καποτες θυμαμαι σε ενα αμι οχτω, κανονικο οχι ηλεκτροπαπαριες, εβγαζες τη μιση μηχανη για να αλλαξεις μπουζι.
Ξανασκουληκιασμα κατω, ανεβαινω στην αποθηκη να βρω εργαλεια, κατι γελακια απο τα παιδια της γειτονιας και απο τη κυρα βασω με τα αφιλτρα.
Εβγαλα το καπακι, εφαγα ενα εικοσαλεπτο να ξεμπλεξω τη καλωδιαρα τη κινκυ και βουαλα,
φωτο ο μητσος και ετοιμος να παρει…
Αλλα γιατι αυτο το πραμα στο σβερκο μου ζουλαει τον λαιμο? Ειναι η πορτα του μπαγκαζ που προσπαθει να κλεισει.
Αριστερα πρωτη ειδηση να κανεις κλικ στο πρωτο θεμα ‘τον στραγγαλισε το μπαγκαζ’
Ευτυχως καταλαβε οτι ζουλαει τον περηφανο λαιμο ενος γατου. Πατω κουμπι, ολα δουλευουν, ειχα ενα ραντεβου. Κλαψ.
Δεν θα τα ξαναχωσω σημερα σε γαλλικα….