ΠΑΣΟΚ: Ποιοι «σήκωσαν το γάντι» στον Ανδρουλάκη για τις απειλές περί διαγραφών και ζητούν εκλογή ηγεσίας άμεσα

21:33 19/6/2024 - Πηγή: TheCaller

Αιχμές για τοξικότητα άφησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης, κατά τη συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος. «Κάποιοι από εσάς βοηθήσατε το αφήγημα της ΝΔ».

Στον απολογισμό του για το εκλογικό αποτέλεσμα δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ είχε αρρυθμίες, και αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι υπό την ηγεσία του το ΠΑΣΟΚ

βγήκε από το ΤΕΛΜΑ. «Να μην ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ό,τι χτίσαμε» είπε.

«Απογοητεύτηκα από τη συνέντευξή σου» ήταν η φράση-ευθεία βολή προς τον Νίκο Ανδρουλάκη από τον Κώστα Σκανδαλίδη ο οποίος τον κατηγόρησε ανοιχτά για τα περί διαγραφών.

«Αν δεν μπορείς να εγγυηθείς τη λειτουργία του κόμματος, δημοκρατία και διάλογο, να προχωρήσεις στις αναγκαίες διαδικασίες, εκλογή ηγεσίας από τη βάση» υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο «μέντοράς» του, Κώστας Σκανδαλίδης.

Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, στο τέλος του μηνός, θα ληφθούν οι αποφάσεις για τον οδικό χάρτη για το αν και πότε θα γίνει εκλογή ηγεσίας και το πολιτικό σχέδιο δράσης του κόμματος προς τις εθνικές εκλογές.

Αυτό ανέφερε στην εισαγωγική τοποθέτηση του ο Νίκος Ανδρουλάκης στη κοινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Χαριλάου Τρικούπη.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για το εκλογικό αποτέλεσμα απάντησε πώς ξεκίνησε μια πορεία πετυχαίνοντας τη σταδιακή άνοδο της παράταξης. «Το ΠΑΣΟΚ έχει πλήρη αυτονομία προγράμματος και πολιτικής ισχύος.

Αναλαμβάνοντας την ηγεσία δεσμεύτηκα για πολιτική αυτονομία, ανανέωση και προοπτική.

Τα έχουμε και τα τρία, αρκεί να μην γκρεμίσουμε ό,τι χτίσαμε με κόπο»,ανέφερε ο κ. Ανδρουλάκης.

Και συνέχισε:«Είναι άλλο να λες ότι δεν ανεβήκαμε ποσοστιαία όσο θα θέλαμε, κι άλλο να παρουσιάζεις μια εικόνα κατάρρευσης και καταστροφής παίρνοντας τα φώτα της δημοσιότητας από τους πραγματικούς ηττημένους των εκλογών».

Όπως είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ «ο κ. Μητσοτάκης είχε πει ότι κάθε ψηφοδέλτιο έχει πάνω το όνομά του και η Νέα Δημοκρατία υπέστη τη μεγαλύτερη εκλογική ήττα. Ακούω ότι χάσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ήττα η διαφορά των 24 μονάδων, που μας χώριζε από τον ΣΥΡΙΖΑ, να έχει γίνει 2; Το 13% είναι αποτέλεσμα του δικού μας αγώνα. Χωρίς στήριξη συμφερόντων και χωρίς μιντικακό ούριο άνεμο».

Υποστήριξε ότι μετά από δώδεκα χρόνια το χρώμα του ΠΑΣΟΚ επανήλθε στον εκλογικό χάρτη και είμαστε δεύτερο κόμμα σε 19 περιφέρειες.

Άφησε αιχμές για τα στελέχη που ασκούν κριτική λέγοντας ότι «υπήρχε ένα αφήγημα από τη Νέα Δημοκρατία στο οποίο βοηθήσατε και κάποιοι από εσάς ότι το ΠΑΣΟΚ χάνει το κέντρο και οι αποφάσεις του είναι στροφή στον λαϊκισμό. Πώς λοιπόν ήμασταν πρώτο κόμμα στους κεντρώους ψηφοφόρους; Εμείς πήραμε 31%, η Νέα Δημοκρατία 21% και ο ΣΥΡΙΖΑ 8%.

Άρα, οι κεντρικές πολιτικές μας επιλογές όχι μόνο δεν τραυμάτισαν τη θέση της παράταξης στο πολιτικό σύστημα, αλλά την ενίσχυσαν».

Ο κ.Ανδρουλάκης σημείωσε ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει στρατηγική και δήλωσε ανοικτός στη συζήτηση προσδιορίζοντας τα προβλήματα πως είναι δύο:

Μεγάλα αστικά κέντρα και κόσμος εκτός των τειχών. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξαναμιλήσει στην καρδιά και την ψυχή στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα.

«Σήμερα αναλύουμε το εκλογικό αποτέλεσμα και στην Κ.Π.Ε. αποφασίζουμε τον οδικό χάρτη», κατέληξε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Σημεία από την εισαγωγική ομιλία Ανδρουλάκη

Δέχομαι κάθε κριτική επί του αποτελέσματος. Άλλο όμως να λες ότι δεν ανεβήκαμε ποσοστιαία όσο θα θέλαμε, κι άλλο να παρουσιάζεις μια εικόνα κατάρρευσης και καταστροφής παίρνοντας τα φώτα της δημοσιότητας από τους πραγματικούς ηττημένους των εκλογών. Ο κ. Μητσοτάκης είχε πει ότι κάθε ψηφοδέλτιο έχει πάνω το όνομά του και η Νέα Δημοκρατία υπέστη τη μεγαλύτερη εκλογική ήττα. Ακούω ότι χάσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ήττα η διαφορά των 24 μονάδων, που μας χώριζε από τον ΣΥΡΙΖΑ, να έχει γίνει 2;

Το 13% είναι αποτέλεσμα του δικού μας αγώνα. Χωρίς στήριξη συμφερόντων και χωρίς μιντικακό ούριο άνεμο.

Μετά από δώδεκα χρόνια το χρώμα του ΠΑΣΟΚ επανήλθε στον εκλογικό χάρτη και είμαστε δεύτερο κόμμα σε 19 περιφέρειες. Υπήρχε ένα αφήγημα από τη Νέα Δημοκρατία στο οποίο βοηθήσατε και κάποιοι από εσάς ότι το ΠΑΣΟΚ χάνει το Κέντρο και οι αποφάσεις του είναι στροφή στον λαϊκισμό. Πώς λοιπόν ήμασταν πρώτο κόμμα στους κεντρώους ψηφοφόρους; Εμείς πήραμε 31%, η Νέα Δημοκρατία 21% και ο ΣΥΡΙΖΑ 8%. Άρα, οι κεντρικές πολιτικές μας επιλογές όχι μόνο δεν τραυμάτισαν τη θέση της παράταξης στο πολιτικό σύστημα, αλλά την ενίσχυσαν. Στα μεγάλα αστικά κέντρα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει στρατηγική. Να το συζητήσουμε.

Τα προβλήματα είναι δύο: μεγάλα αστικά κέντρα και κόσμος εκτός των τειχών. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξαναμιλήσει στην καρδιά και την ψυχή στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα.

Σήμερα αναλύουμε το εκλογικό αποτέλεσμα και στην Κ.Π.Ε. αποφασίζουμε τον οδικό χάρτη.

Μιχάλης Κατρίνης: Δεν συμβιβαζόμαστε με ένα κόμμα του 13% ή του 15%

Τόνισε ότι στρατηγική επιλογή είναι, η μία και μεγάλη παράταξη που κερδίζει εκλογές και συνέχισε λέγοντας:

– Η πραγματικότητα είναι μία. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι αυτό που ήταν για χιλιάδες πολίτες: κόμμα εξουσίας.

Κάποιοι, μπορεί να είναι συμβιβασμένοι με ένα κόμμα του 13 ή του 15%, ένα κόμμα που θα παίζει μεταξύ δεύτερης και τρίτης θέσης. Εγώ δεν είμαι.

– Ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία δεν θα φύγουν από κάποιον που απλά δηλώνει ότι θα τον νικήσει. Το έκανε και κάποιος άλλος και είδαμε τα αποτελέσματα. Δε χρειάζεται να ζήσουμε κάτι ανάλογο και στο ΠΑΣΟΚ.

-Ο κ.Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία δεν θα φύγουν έχοντας απέναντι κόμματα του 13 και του 15%

– Δεν θα φύγουν όταν στελέχη μας θεωρούν φυσιολογική εξέλιξη μια συγκυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία

– Δεν θα φύγουν με στελέχη μας να φλερτάρουν με επιλογές της κυβέρνησης, να θολώνουν τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ σε αξιακά και ταυτοτικά ζητήματα.

– Δεν θα φύγουν όσο απευθυνόμαστε μόνο σε ένα συρρικνωμένο κομματικό ακροατήριο, ένα διαρκώς μειούμενο εκλογικό σώμα, στους συστημικούς παίκτες και τα ΜΜΕ, σε κάθε είδους κατεστημένα.

Πως θα φύγουν η Νέα Δημοκρατία και ο κ.Μητσοτάκης

-Η Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης θα φύγουν όταν πούμε ξεκάθαρα για ποιους είμαστε εδώ, με ποιους είμαστε. Και όταν καταστήσουμε σαφές με ποιους δεν είμαστε.

-Η Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης θα φύγουν όταν βρουν απέναντι τους μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη, με ένα αξιόπιστο, συνεκτικό και ρεαλιστικό σχέδιο διακυβέρνησης.

-Η Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης θα φύγουν όταν μιλήσουμε για την αυτονομία της πολιτικής απέναντι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και όσοι αυτό δεν το αντέχουν, ας πάνε στο φυσικό τους χώρο.

-Όταν καταφέρουμε να συνομιλήσουμε με την κοινωνική αντιπολίτευση, αυτή που τρέμει η κυβέρνηση.

-Όταν δυσαρεστήσουμε φίλους και συμμάχους που θεωρούν ότι μπορούν να μας επιβάλλουν τις απαιτήσεις τους στα εθνικά θέματα.

– Όταν τοποθετηθούμε ανοιχτά και ξεκάθαρα απέναντι στην απαράδεκτη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και το μοίρασμα του Ταμείου Ανάκαμψης σε 10 οικογένειες.

Στρατηγική συνεργασία πάνω σε προγραμματικές αρχές και θέσεις με τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης

-Να γίνει μία ανοιχτή πολιτική συζήτηση για το τι έγινε, τι δεν έγινε, πως πρέπει να κινηθούμε, τι επιλογές κάνουμε. Με καθαρές λύσεις και ξεκάθαρο σχέδιο.

-Πρέπει να υπάρχει σαφής στρατηγική: να φύγουν η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης. Να ενωθούμε με τη μεγάλη κοινωνική αντιπολίτευση που είναι πλειοψηφία και να γίνουμε πολιτική της έκφραση.

– Με στρατηγική επιλογή του ΠΑΣΟΚ την προγραμματική συνεργασία με τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης και στόχο μία, μεγάλη παράταξη που μπορεί να γίνει κυβέρνηση.»

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δέχτηκε μεγάλες αντιδράσεις από στελέχη του κόμματος  με τον Μανώλη Χριστοδουλάκη να ζητεί κάλπες άμεσα το Φθινόπωρο για να επανέλθει με δευτερολογία.

Σημεία δευτερολογίας Νίκου Ανδρουλάκη, Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην κοινή συνεδρίαση Πολιτικού Συμβουλίου και Κοινοβουλευτικής Ομάδας

Όλες μου οι επιλογές ήταν αξιακές διότι έχω πολιτική αυτονομία από τα συμφέροντα. Έφτασα Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και ευρωβουλευτής με τις δικές μου δυνάμεις και έτσι θα συνεχίσω να πορεύομαι.

Επειδή η παράταξη έχει πονέσει πολύ από τυχοδιωκτισμούς αλλά και παιχνίδια παρασκηνίου, πρέπει να έχουμε ιστορική μνήμη και να θυμόμαστε ότι η ψυχή του ΠΑΣΟΚ έχει πολεμήσει και έχει πολεμηθεί πολλές φορές από τον καθεστωτισμό και τη γραφειοκρατία του ΠΑΣΟΚ. Όποτε νίκησε η ψυχή του ΠΑΣΟΚ με την αυτονομία, το πάθος, τις αξίες και τις ιδέες της, πήγε μπροστά. Όποτε ηττήθηκε, οι παλαιότεροι γνωρίζουν τι συνέβη.

Ήταν μια γόνιμη συζήτηση. Θα προσπαθήσω η πρόταση στην Κεντρική Επιτροπή να είναι όσο γίνεται πιο ενωτική και να καλύψει όλα όσα συζητήσαμε. Να βάλουμε και την πολιτική και τα πρόσωπα στην κρίση του λαού της παράταξης.

Για μένα η ενότητα δεν είναι μόνο λόγια, ούτε διακηρύξεις, είναι κουλτούρα. Όταν φεύγει η λέξη, είναι σφαίρα. Δε γυρνάει πίσω. Σήμερα λοιπόν, -κατά κάποιους- η άνοδος κατά 5% από τις προηγούμενες ευρωεκλογές είναι ήττα! Η άνοδος κατά 4% από τις εθνικές εκλογές του 2019 είναι ήττα!

Αναλαμβάνω την ευθύνη για τις δυσλειτουργίες αλλά όχι να γίνεται και μια καθολική απαξίωση μιας ανοιχτής περιόδου, κατά τη διάρκεια της οποίας το κόμμα έφτιαξε ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, με θεματικές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Αλλά αυτοί οι οποίοι σήμερα ψέγουν το πρόγραμμα, επί τέσσερις μήνες δεν έστειλαν ούτε ένα email για τον τομέα τους.

Το καταστατικό δεν είναι ασπίδα κανενός, είναι ασπίδα όλων μας. Το 2019, άνοιξε και τότε μια συζήτηση, ότι το ΠΑΣΟΚ τελείωσε. «31% ο ΣΥΡΙΖΑ και 8% εμείς, να γίνουμε τάση του ΣΥΡΙΖΑ» έλεγαν κάποιοι όπως θα θυμάστε από τη συζήτηση που έγινε εκείνη την περίοδο στην Κεντρική Επιτροπή. Κάποιοι διαφωνήσαμε και είπαμε «ναι δεν πήγαμε καλά, αλλά όχι και να γίνουμε τάση του ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε δυνατότητες». Σήμερα είμαστε 2 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ κι ακόμη και εάν ανοίξει ένας διάλογος με τις προοδευτικές δυνάμεις, δεν θα ανοίξει με ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς δύναμη, χωρίς τη δυνατότητα να βάλει πρωταγωνιστικά την ατζέντα του. Το επισημαίνω γιατί με την ίδια ευκολία που σήμερα καταδικάζουμε την κυβερνητική μας προοπτική, και τότε καταδικάζαμε τη δυναμική μας σε έναν ευρύτερο χώρο προοδευτικών ανακατατάξεων.

Πέντε συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά κάποιοι δεν μίλησαν ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Ούτε για τα ομόφυλα, ούτε για τα πανεπιστήμια, γιατί πολύ απλά ήταν “Πόντιοι Πιλάτοι”. Οι ίδιοι σήμερα έρχονται και λένε ότι δεν συνεδρίασαν τα όργανα.

Το να προσπαθείς μία εβδομάδα τώρα με κάθε τρόπο να πάρεις τον προβολέα από τον μεγάλο ηττημένο, που θα έπρεπε να απολογείται, για μένα είναι τυχοδιωκτισμός. Δηλαδή δεν μπορούσαμε να τα κουβεντιάσουμε όλα αυτά εδώ σήμερα; Είναι τυχοδιωκτισμός. Ούτε δύο ώρες δεν επέτρεψαν κάποιοι να μπει προ των ευθυνών του ο Μητσοτάκης.

Διαγραφές: Έχω κάνει τόσες πολλές που τι να πω; Τι να πω; Φοβερό! Δηλαδή τι θα κάνει ένα κόμμα, εάν πάρουν δημοκρατικά απόφαση τα όργανα, και την επόμενη μέρα έχουμε πάλι τα ίδια; Πρέπει να φτάσουμε εκεί που ήμασταν πριν 15 χρόνια;

Το πολιτικό ήθος είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, όσα λέμε εδώ δημοσίως να τα πιστεύουμε μέσα μας και να θέλουμε πραγματικά να τα υπηρετήσουμε. Και όχι να θέλουμε ξαφνικά να δημιουργήσουμε μία αίσθηση πλήρους ταπείνωσης του κόσμου, ότι αποτύχαμε, και να γίνει κάτι άλλο. Να το περιγράψουμε το κάτι άλλο. Κι όχι να στήσουμε μια πασαρέλα για να έρθει το κάτι άλλο κρυπτόμενο.

Όταν είπα το 2021 αυτόνομη πορεία, ήξερα πολύ καλά τις δυσκολίες. Ήξερα πολύ καλά ότι υπάρχει η πιθανότητα η Νέα Δημοκρατία να μην είναι αυτοδύναμη. Όπως γνωρίζω και πολύ καλά πόσοι από εσάς μου λέγατε σε όλες τις ομιλίες: «βάλε ότι δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη». Όλες οι επιλογές είχαν ρίσκο. Αυτό που είπα το 2021, αυτό υπηρέτησα μέχρι σήμερα. Έκανα λάθη; Έκανα λάθη σας το είπα. Αλλά αυτό υπηρέτησα, την ανανέωση, την πολιτική αυτονομία και την ενότητα. Και η ενότητα για μένα δεν είναι θεωρητική συζήτηση, είναι διαφάνεια και αξιοκρατικές επιλογές.

«Μανιφέστο» Γερουλάνου: Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται κάλπη αναγέννησης

Ο Παύλος Γερουλάνος, με την παρέμβασή που έκανε την Τετάρτη στην κοινή συνεδρίαση Πολιτικού Συμβουλίου και Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, στέλνει μήνυμα για ξεκίνημα μιας νέας προσπάθειας η οποία θα έχει χρονικό ορίζοντα τριετίας και θα φέρει το κόμμα στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας.

Βασικά Σημεία Παρέμβασης Παύλου Γερουλάνου στην Κοινή Συνεδρίαση Πολιτικού Συμβουλίου και Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ

Ξεκινάω από τον στόχο: Να δημιουργήσουμε έναν πόλο προοδευτικό, μοναδικό και ενιαίο, που θα νικήσει τη Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Αυτή η προσπάθεια ξεκινάει σήμερα. Εδώ μέσα. Πρώτα, στο ΠΑΣΟΚ. Τα έξω είναι σημαντικά, αλλά έπονται.

Δεν θα πετύχουμε τον στόχο κατηγορώντας ο ένας τον άλλον, για το αν πάλεψε ή όχι στις Ευρωεκλογές.

Επίσης, δεν θα τον πετύχουμε ελπίζοντας ότι μια μέρα θα αποσχιστεί η Αττική από την Ελλάδα.

Επίσης, δεν θα τον πετύχουμε περιμένοντας. Καρπωνόμαστε μονάχα το 4% από την πτώση των άλλων. Μπορεί μια μέρα έτσι να νικήσουμε τη Νέα Δημοκρατία, αλλά λίγοι από εμάς θα το ζήσουμε.

Αν θέλουμε να γίνουμε Κυβέρνηση, και μάλιστα Κυβέρνηση με γερά θεμέλια στις επόμενες εκλογές, πρέπει να τ’ αλλάξουμε όλα.

Πρώτα από όλα, το σχέδιό μας για τη χώρα. Καλές είναι οι προτάσεις μας. Αλλά πρέπει να κουμπώνουν σε θέσεις. Και οι θέσεις να κουμπώνουν σε ένα όραμα. Να καταλαβαίνουν Ελληνίδες και Έλληνες πού θα είναι η Ελλάδα, σε 3, 5, 10 χρόνια, με Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.

Δεύτερον, να αλλάξουμε την επικοινωνία μας. Καλό το όραμα, οι θέσεις και οι προτάσεις αλλά αν δεν τις επικοινωνήσουμε, θα τις χαιρόμαστε μόνοι μας. Το ΠΑΣΟΚ ξέρει πώς να φτάσουμε το μήνυμά μας στη βάση, σε κάθε στέλεχος, σε κάθε καφενείο, σε κάθε χώρο δουλειάς. Το πετύχαμε στον Τομέα Επικοινωνίας πριν από 15 χρόνια. Και με μηδέν κόστος.

Τρίτον, να αλλάξουμε την οργάνωσή μας. Να αποκτήσει γερό κεφάλι και σπονδυλική στήλη. Ούτε ακέφαλη μπορεί να πηγαίνει στη μάχη. Ούτε με face control. Οι νέοι μέσα, οι παλιοί έξω. Λες και το ΠΑΣΟΚ ήταν ποτέ υπόθεση μίας μόνο γενιάς. Ή «οι δικοί μας» μέσα, οι άλλοι έξω. Λες και το ΠΑΣΟΚ, είναι λέσχη φίλων.

Καλή οργάνωση είναι αυτή, που κάνει την κοινωνία να νιώθει ευπρόσδεκτη. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι και κρίνονται από την προσφορά τους στο κόμμα. Ξέρετε, για παράδειγμα, πόσοι εν ζωή ΠΑΣΟΚοι έχουν διεκδικήσει, έστω και μια φορά, ψήφο; Χιλιάδες. Δεκάδες χιλιάδες.

Δήμοι, Περιφέρειες, Επιμελητήρια, Συνεταιρισμοί, Πανεπιστήμια, Συνδικαλιστικοί φορείς.

Και ξέρετε ποιο είναι το ενδιαφέρον; Όλοι πάνε (συλλογικά τουλάχιστον) καλύτερα από το ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει, για παράδειγμα, Δήμαρχος ΠΑΣΟΚ, που να πήρε χαμηλότερο ποσοστό από το κόμμα του στην περιοχή του.

Αν βάλουμε στη δύναμή μας και παλιούς Βουλευτές δημιουργούνται στρατιές. Από όλους αυτούς τους αιρετούς, πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια. Με ένα, μοναδικό, στόχο: Να φέρουμε περισσότερους πολίτες στην κάλπη. Όχι απλά να ανεβάσουμε ποσοστά διότι τα άλλα κόμματα πέφτουν. Αλλά να ανεβάσουμε τον απόλυτο αριθμό των ψηφοφόρων που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ. Όπως κάναμε στις Ευρωεκλογές στην Α’ Αθήνας.

Πρέπει, άμεσα να ζητήσουμε την βοήθειά τους. Να τους κινητοποιήσουμε σε έναν κοινό αγώνα.

Τέταρτον, να αναβαθμίσουμε την ηγετική μας ομάδα. Δηλαδή, την ομάδα που θα πείσει ότι μπορούμε να κάνουμε πράξη αυτά που υποσχόμαστε. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μια φωτογραφία. Είναι ενεργοί πολίτες, γνώστες και παθιασμένοι, που πείθουν την κοινωνία ότι μπορεί να ακουμπήσει επάνω τους.

Και αυτοί, δεν είναι μόνο η Κοινοβουλευτική μας ομάδα. Για αυτήν είμαι περήφανος. Αλλά, είναι ακόμα πολύ μικρή για να παίξει και άμυνα στην Κυβέρνηση και επίθεση προς όφελος της κοινωνίας.

Για αυτό έχουμε το κόμμα, τα Όργανα και τους Τομείς.

Αυτοί βγαίνουν στην κοινωνία, φέρνουν ιδέες, ανοίγουν συζητήσεις, δημιουργούν εντάσεις σε θέματα που η Κυβέρνηση δεν θέλει να συζητήσει.

Αλλά, υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά».

Κακά τα ψέματα. Όλα αυτά απορρέουν από ένα κέντρο. Μια πηγή ενέργειας που διατρέχει όλο το σύστημα. Που στέλνει σήμα, δίνει κατεύθυνση, ανοίγει δρόμους. Βάζει το όραμα και εμείς δουλεύουμε θέσεις και προτάσεις. Ένα κέντρο που διατάσσει δυνάμεις για μάχη, που βάζει τους καλύτερους μαχητές μπροστά και προστατεύει τους πιο αδύναμους.

Που θέτει κανόνες για τη λειτουργία όλων μας στη μάχη. Που εμπνέει, σε όλους, ότι μπορούν να ακουμπήσουν πάνω του, για να πάμε μπροστά. Που δίνει το παράδειγμα και αναλαμβάνει πρώτο την ευθύνη. Ένα κέντρο, που βγαίνει μπροστά και δεν φοβάται.

Αυτό το κέντρο, αυτή την ηγεσία πρέπει να την αποκτήσουμε.

Διότι, μπροστά μας έχουμε τρία δημιουργικά χρόνια στα οποία πρέπει να πάρουμε την Κυβέρνηση, για να απαλλάξουμε τον ελληνικό λαό από πολιτικές που έχουμε βάλει απέναντι και να φέρουμε στην Ελλάδα το όραμα που πιστεύουμε.

Μπορούμε να το κάνουμε; Και βέβαια μπορούμε. Οι ψηφοφόροι περιμένουν. Μην τα ξαναλέω. Για κάθε ΠΑΣΟΚο που πάει στην κάλπη, 3 μένουν σπίτι.

Αλλά τρία χρόνια, είναι λίγα. Ευτυχώς οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη, οι φίλοι και οι ψηφοφόροι του, δεν έχουν κουραστεί να δίνουν μάχες.

Χρειάζεται όμως το κέντρο του, τη σπίθα του, τον ηγέτη του.

Και αυτό προϋποθέτει κάλπη αναγέννησης.

Όσο νωρίτερα και με συμμετοχή, τόσο καλύτερα.

Μανώλης Χριστοδουλάκης: Ζήτησε κάλπες το φθινόπωρο για εκλογή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ

Προσφυγή στις κάλπες για εκλογή ηγεσίας το φθινόπωρο, με απόφαση Προέδρου, όπως προβλέπει το καταστατικό, ζήτησε με την τοποθέτησή του ο Μανώλης Χριστοδουλάκης στην κρίσιμη συνεδρίαση στη Χαριλάου Τρικούπη.

Ο κ. Χριστοδουλάκης είπε ότι «η ενότητα δεν σφυρηλατείται με διαγραφές» και πρότεινε επανεκκίνηση, έκανε σφοδρή επίθεση στην ηγεσία για τη λειτουργία του κόμματος και τις επιλογές και υπογράμμισε ότι «είναι αυτονόητη αναγκαιότητα η ανασύνθεση της δημοκρατικής παράταξης, η διεύρυνση του πολιτικού μας χώρου». Τα βασικά σημεία της ομιλίας του έχουν ως εξής:

– Αποτίμηση εκλογικού αποτελέσματος: Η τεχνική, αριθμητική και διαδικαστική συζήτηση που σχετικοποιεί τον πήχη για να υποκειμενικοποιήσει την επιτυχία ή αποτυχία του αποτελέσματος των Ευρωεκλογών, υποτιμά την ιστορία της παράταξης, τον κρίσιμο ρόλο που καλείται να διαδραματίσει σήμερα, και κυρίως την προοπτική της. Το ερώτημα είναι απλό: το αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ, γεννά προσδοκία στα μέλη μας, στη βάση μας και στον προοδευτικό κόσμο ότι μπορούμε δυνητικά να αποτελέσουμε φορέα αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών; Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι, αυτό αποτιμά το εκλογικό αποτέλεσμα και δημιουργεί συνθήκες πολιτικού εγκλωβισμού.

– Η θεσμική λειτουργία του κόμματος απαξιώθηκε. Ελάχιστες γόνιμες συνεδριάσεις των οργάνων, στελέχη που περιθωριοποιήθηκαν, οι θέσεις μας σε κρίσιμα νομοσχέδια δεν συζητήθηκαν στα κομματικά όργανα, το κόμμα πήρε τη μορφή ενός κλειστού σχηματισμού, που δεν ενέπνευσε τη συμμετοχή, τη διαβούλευση, τη συνδιαμόρφωση.

– Είναι αυτονόητη αναγκαιότητα η ανασύνθεση της δημοκρατικής παράταξης, η διεύρυνση του πολιτικού μας χώρου. Απαιτείται συμπαγές πολιτικό αφήγημα, αυτοπεποίθηση στις ιδέες και στα στελέχη μας, μακριά από οποιαδήποτε φοβικότητα. Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες.

– Χρειάζεται πολιτική επανεκκίνηση της παράταξης. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Συντεταγμένη διαδικασία εκλογής Προέδρου το φθινόπωρο, με όρους μαζικότητας και εξωστρέφειας που θα προσδώσει νέα δυναμική, και μετέπειτα, Συνέδριο χάραξης πολιτικής και εκλογής οργάνων, ως εφαλτήριο της πολιτικής διεύρυνσης του χώρου. Με απόφαση Προέδρου, όπως προβλέπεται στο καταστατικό μας”.

Λίτσα Λιακούλη

«Δεν αρέσουμε. Η παράταξη χρειάζεται ανασυγκρότηση», είπε η γραμματέας της Κ.Ο του κόμματος Λίτσα Λιακούλη.

Ο Πέτρος Ευθυμίου

Ο Πέτρος Ευθυμίου είπε στη συνεδρίαση απευθυνόμενος στον Ανδρουλάκη και ζητώντας κάλπες και εκλογή ηγεσίας άμεσα: «Δεν είμαστε ΚΚΣΕ να κάνουμε ανάλυση με ποσοστά. Οι πολιτικές συγκρίσεις σε καταντούν πολιτικό νάνο. Θα γίνουμε οι άταφοι νεκροί του πολιτικού συστήματος!
Προσωπικά δεν δέχομαι τίποτα από όσα άκουσα. Είμαστε, με αυτά που ακούω, σαν γραφειοκράτες και περιπτωσιολόγοι. Δεν υπάρχουν τυχοδιώκτες και πράκτορες ανάμεσά μας, πρόεδρε!»

Ο Θόδωρος Μαργαρίτης

«Χάσαμε, μην το ψάχνεις», είπε απευθυνόμενος στον Νίκο Ανδρουλάκη ο Θόδωρος Μαργαρίτης. «’Eχουμε την Εικονα γερασμενου κομματος, ενος ΚΚΕ του Κεντρου», πρόσθεσε, ενώ χαρακτήρισε «μεταγραφή αεροδρομιου» την υποψηφιοτητα Ζαγορακη.

Σκληρή κριτική άσκησε η Μιλένα Αποστολάκη στην ηγεσία ενώ δήλωσε ότι θα αγωνιστεί για τη μη ρευστοποίηση της παράταξης. Όπως είπε μεταξύ άλλων:

Η Μιλένα Αποστολάκη

“Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών έχει δύο αρνητικά δεδομένα:

Την τεράστια αποχή

Την περιορισμένη άνοδο μας παρά την κατάρρευση της ΝΔ και την περαιτέρω υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν κατορθώσαμε με τις παρεμβάσεις και το συνολικό πολιτικό μας μήνυμα να φέρουμε πολίτες στην κάλπη, δηλαδή να τους γεννήσουμε ελπίδα.

Γίνεται πολύς λόγος για την ασυμμετρία του εκλογικού αποτελέσματος ανάμεσα στην περιφέρεια και το λεκανοπέδιο .

Στο λεκανοπέδιο ο παρεμβατικός ρόλος των βουλευτών δεν έχει καμία σχέση με εκείνον στην περιφέρεια. Στο λεκανοπέδιο αξιολογείται η κυβερνησιμότητα του κόμματος.Και αυτή την προσδοκία δεν καταφέραμε να την εκφράσουμε με δυναμισμό και προοπτική.

Οι λόγοι ασφαλώς είναι πολλοί. Θα σταθώ σε έναν σημαντικό προκειμένου ένα αξιόπιστο πολιτικό σχήμα να ανταποκριθεί σε κυβερνητικές ευθύνες.

Αναφέρομαι στη λειτουργία μας και πόσο πολιτικά χρήσιμο θα ήταν:

1.Ένα ΠΑΣΟΚ με 11μελές και όχι 31μελές Πολιτικό Συμβούλιο που συνεδριάζει κάθε εβδομάδα και αποτελεί το κεντρικό καθοδηγητικό όργανο για όλα τα μείζονα πολιτικά και κοινοβουλευτικά ζητήματα, παρέχοντας στιβαρή πολιτική καθοδήγηση και νομιμοποίηση στις πολιτικές αποφάσεις.

2.Σύμβουλοι του Προέδρου για την Εξωτερική πολιτική και την Άμυνα, την Οικονομία, τους Θεσμούς και το κράτος, την Παιδεία, την Υγεία και την Ενέργεια οι οποίοι θα συγκροτούν ένα μόνιμο σώμα διαβούλευσης με τον Πρόεδρο και θα συνιστούσαν για την κοινωνία μαζί με την Κοινοβουλευτική ομάδα μια προμετωπίδα αυριανών στελεχών που θα πάρουν το τιμόνι της χώρας και θα κυβερνήσουν με γνώση, δικαιοσύνη, διαφάνεια και υπευθυνότητα.

3. Μια κοινοβουλευτική ομάδα που δεν αντιπαρατίθεται την παραμονή της συζήτησης στη Βουλή κρίσιμων νομοσχεδίων, στέλνοντας ένα μήνυμα διαίρεσης και έλλειψης συντονισμού, αλλά τοποθετείται συντεταγμένα καθώς έχει προηγηθεί μια επίσης συντεταγμένη απόφαση σε ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του κόμματος, νομιμοποιημένη και δεσμευτική για όλες και όλους μας.

4. Ένα κόμμα που έχει από την πρώτη στιγμή γραμματέα τομέα αυτοδιοίκησης

Όμως τα ζητήματα λειτουργίας όσο σοβαρά και να είναι έπονται του πολιτικού προτάγματος, της πολιτικής συνθήκης που θα ενεργοποιήσει την κοινωνία, θα γεννήσει ελπίδα , θα προκαλέσει ξανά την συμμετοχή των πολιτών .

Και αυτή η συνθήκη είναι η ενοποίηση του προοδευτικού χώρου .

Ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου με την ευγένεια που τον διακρίνει θύμισε πολύ εύστοχα και αναγκαία μέσα από τον προχθεσινό του αστεϊσμό περί Ολαντρέου όσα ζήσαμε, όσα έγιναν, όσα ειπώθηκαν από έναν πολιτικό που έγινε ο κατ´ εξοχήν εκφραστής του αριστερού λαϊκισμού και του διχασμού και σήμερα μιλά για πολλαπλασιασμούς.

Το μέλλον απαιτεί γενναιοδωρία. Απαιτεί υπερβάσεις και προσήλωση στο αύριο έναντι του χτες.

Η ενοποίηση ενός κατακερματισμένου και χωρίς πυξίδα σήμερα προοδευτικού χώρου είναι αναγκαιότητα και χρέος.

Το έχουμε κάνει στο παρελθόν, οφείλουμε να το ξαναπετύχουμε. Δεν αναφέρομαι σε κινήσεις κορυφής, και συγκυριακές συγκολλήσεις που εξυπηρετούν μόνο τους ενδιαφερόμενους .

Αναφέρομαι σε εκείνο τον πολλαπλασιασμό των δυνάμεων που η δημοκρατική παράταξη ως αυθεντικός εκφραστής της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς έχει στο παρελθόν κάνει πράξη μέσα από το αξιόπιστο πολιτικό της σχέδιο για τη χώρα πάνω στο οποίο πρέπει να ξαναγεννηθεί η ελπίδα της νέας αλλαγής.

Αυτή είναι μια αναγκαία συνθήκη για την μεγάλη επιστροφή όχι μόνο της πλειοψηφικής δημοκρατικής παράταξης, αλλά και της επαναφοράς της συμμετρίας του πολιτικού συστήματος, η οποία αποτελεί άμεση, δημοκρατική και θεσμική αναγκαιότητα.

Και κάτι λίγο πιο προσωπικό:

Δημοσιογράφοι τις τελευταίες μέρες με ρωτούν συνέχεια σε ποια κατηγορία να με εντάξουν; Στους υποστηρικτές ή στους αμφισβητίες.

Στις εκλογές του 23 επέστρεψα ως υποψήφια για να συμβάλω με όλες μου τις δυνάμεις σε αυτή την αναγκαιότητα στην οποία αναφέρθηκα, την μεγάλη επιστροφή της πλειοψηφικής δημοκρατικής παράταξης.

Δεν επέστρεψα για να αθροιστώ σε ομάδες, δεν επέστρεψα για να μετατραπώ σε οπαδό. Με καθοδηγεί ένα σημαντικότερο κίνητρο που αφορά τις ανάγκες της παράταξης μας, τις ανάγκες της χώρας, τις ανάγκες των πολιτών.

Θα αγωνιστώ για να μην υπάρξει ρευστοποίηση του ΠΑΣΟΚ.Θα αγωνιστώ για να γίνουν πράξη όσα αναγκαία κατά την κρίση μου προανέφερα. Θα αγωνιστώ για να μην πληγεί η ενότητα της παράταξης. Αυτός είναι ο δικός μου αγώνςας.”

«Πυρά» Φίλιππου Σαχινίδη: Παρομοίασε τον Νίκο Ανδρουλάκη με τον Κιμ Γιονγκ Ουν

“Πυρά” στον Νίκο Ανδρουλάκη εξαπέλυσε ο Φίλιππος Σαχινίδης, σχολιάζοντας με ειρωνικό τρόπο τις διαγραφές που είχε αναφερθεί ο πρόεδρος του κόμματος

Σε σκληρή κριτική κατά του Νίκου Ανδρουλάκη προχώρησε ο Φίλιππος Σαχινίδης κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ.

Συγκεκριμένα, ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ σχολίασε τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του κόμματος περί διαγραφών προς όσους «συνεχίσουν τον τοξικό λόγο», λέγοντας χαρακτηριστικά πως «αν δείτε τον Κιμ Γιονγκ Ουν να χτυπάει και να κρυφοκοιτάζει εδώ μέσα μην παραξενευτείτε» και πρόσθεσε ότι «θα είναι γιατί θέλει να πάρει μαθήματα από το πώς λειτουργεί το κόμμα».

«Ο Μπέρια του κόμματος ποιος είναι να του στέλνω τα άρθρα μου πριν τα βγάλω;», ανέφερε με ειρωνικό τόνο ο Φίλιππος Σαχινίδης σχετικά με τις διαγραφές που είχε προαναγγείλει ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Χάρης Δούκας: Προαναγγέλλει υποψηφιότητα: «Θέλω το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει το στοίχημα τώρα -Δεν κάνω πίσω, δεν υποχωρώ»
Σε μια νέα ξεκάθαρη παρέμβαση για την επόμενη ημέρα στο ΠΑΣΟΚ, μετά και το κύμα αμφισβήτησης που έχει ξεσπάσει για τον πρόεδρο του κόμματος, Νίκο Ανδρουλάκη, προέβη ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας.

«Θέλω το ΠΑΣΟΚ και η ευρύτερη δημοκρατική παράταξη να μπορέσει να κερδίσει το στοίχημα, τώρα. Και θα κάνω ό,τι μπορώ γι’ αυτό» είπε ο Χάρης Δούκας, μεταξύ άλλων, στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Σιακαντάρη, προαναγγέλλοντας έτσι την υποψηφιότητά του. Πρόσθεσε δε ότι έγινε και παραμένει, στόχος επιθέσεων για να σημειώσει: «Όμως δεν με πτοούν. Δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Δεν υποχωρώ». Υπενθυμίζεται ότι ο Χάρης Δούκας προ ημερών είχε ζητήσει ανοικτά την άμεση προσφυγή στις εσωκομματικές κάλπες, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Τι είπε ο Χάρης Δούκας στη νέα του παρέμβαση

«Είναι ευτυχής συγκυρία ότι το βιβλίο έρχεται σε μια μετεκλογική περίοδο που θέτει ερωτήματα. Ανάλογα ερωτήματα θέτει και ο Γιώργος Σιακαντάρης στο βιβλίο του. Χωρίς περιστροφές, τα θέτει ήδη από τον τίτλο του. ”Τι Δημοκρατίες θα υπάρχουν το 2050;”. Αλλά και για ποια σοσιαλδημοκρατία μιλάμε.

Ο Γιώργος Σιακαντάρης αναφέρεται σε μια διαχωριστική γραμμή, της σοσιαλδημοκρατίας μεταξύ 1950-1980 και μετά το 1980. Στην πρώτη περίοδο επικράτησε η σύνδεση της παραγωγής με αναδιανεμητικές πολιτικές και το κράτος πρόνοιας, ενώ στη δεύτερη, μετά το 1980, περιορίστηκε σε μια πολιτική του ”οίκτου και της γκρίνιας”. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί στην παγκοσμιοποίηση τα χρήματα κάνουν φτερά, σε απομακρυσμένα νησιά, σε παράκτιες εταιρείες, σε χρηματιστήρια. Χάνουν, δηλαδή, έτσι τα κράτη τα έσοδά τους και μπαίνουν σε περιοριστικές πολιτικές. Έτσι η αναδιανομή και το κράτος πρόνοιας, τα δύο μεγάλα όπλα της σοσιαλδημοκρατίας, χάθηκαν, αφήνοντας τις αγορές να αναδιανέμουν τη φτώχεια.

Ο συγγραφέας δεν προτείνει επάνοδο ”στην παλιά σοσιαλδημοκρατία», αλλά λύσεις για τη ”σοσιαλδημοκρατία μετά”. Το βιβλίο κάνει εκτενή αναφορά στο θέμα αυτό.

Θα προσθέσω τη δική μου εμπειρία. Εκείνο που υποστηρίζω, και νομίζω ο Γιώργος συμφωνεί μαζί μου, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια αλλαγή κλίμακας στην πολιτική σκηνή, όπου το τοπικό, το εθνικό και το παγκόσμιο έχουν οπωσδήποτε την αυτονομία τους, αλλά αλληλοεξαρτώνται μεταξύ τους όσο ποτέ άλλοτε.

Ορισμένες απόψεις, ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό, επιμένουν σε έναν πλήρη διαχωρισμό των πολιτικών χώρων, όπου η ενασχόληση με το τοπικό δεν πρέπει να κάνει ένα βήμα περισσότερο, αγνοώντας την αλληλοσύνδεση μεταξύ τους, αγνοώντας τη διεθνή εμπειρία.

Δεν χρειάζεται να τονίσω εδώ πόσο πίσω μας πάνε παρόμοιες απόψεις και πόσο μας απομακρύνουν από μια συζήτηση για τις προοδευτικές λύσεις στην εποχή μας. Αντίθετα, ενισχύουν τη διατήρηση της στασιμότητας, η οποία είναι σήμερα επικίνδυνη. Ο λόγος;

Η κυβερνητική εξουσία ήδη βρίσκεται σε ανεπανόρθωτη διαδικασία ταχείας αποδόμησης. Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος η κυβερνητική στασιμότητα να μετατραπεί σε εθνική κρίση. Και επειδή πολλοί σήμερα ανατρέχουν ως λύση στο λεγόμενο μοντέλο Δούκα, ας επιτραπεί στον υποφαινόμενο που ονοματίζεται στο μοντέλο να πει δυο λόγια… Χωρίς να θέλω να ισχυριστώ ότι το μοντέλο αυτό είναι για εφαρμογή σε κάθε περίσταση, είναι εν τούτοις ένα πολιτικό-κοινωνικό ρεύμα με τρεις συνιστώσες.

Η πρώτη είναι μια ευρύτερη σύγκλιση δυνάμεων της ευρύτερης κεντροαριστεράς που επετεύχθη μέσα από κοινές δράσεις στους κοινωνικούς χώρους για την κοινωνική προστασία και ασφάλεια, τα δικαιώματα, την πολιτική οικολογία κ.α. Όχι όμως μέσω τεχνητών συγκολλήσεων κορυφής και κεντρικών συμφωνητικών, ερήμην της βάσης.

Οι συγκλίσεις για την Κεντροαριστερά γίνονται στις γειτονιές, όπως συνηθίζω να λέω. Όπως είναι γνωστό η δημοτική παράταξη που κέρδισε τις εκλογές στην Αθήνα έχει ως κορμό το ΠΑΣΟΚ αλλά και συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη δυνατή συνύπαρξη δυνάμεων. Δεν επικράτησε απλώς εκλογικά, ευκαιριακά, αλλά είναι μια στρατηγική συνεργασία που συνεχίζεται και μετά, στην οποία ενώνονται οι κύριες κατευθύνσεις πολιτικής εφαρμογής στον δήμο, διατηρώντας ταυτόχρονα την αυτονομία τους. Αυτή η προσπάθεια δεν είναι χωρίς κόστος. Έγινα και παραμένω στόχος επιθέσεων. Όμως δεν με πτοούν. Δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Δεν υποχωρώ.

Η δεύτερη συνιστώσα είναι οι προγραμματικές συγκλίσεις που επιτυγχάνονται στο έδαφος των σημερινών εξελίξεων που χρειάζονται επεξεργασίες που υπερβαίνουν τα σημερινά δεδομένα. Θέλω εδώ να επισημάνω, χωρίς καμιά διάθεση ωραιοποίησης, αλλά ως προοπτική τα θέματα που αναδείξαμε. Ξεκινήσαμε από την καθημερινότητα και τη συνδέσαμε με την ενεργειακή και περιβαλλοντική κρίση, την ενεργειακή δημοκρατία, την κλιματική δικαιοσύνη, την ανασυγκρότηση, την κοινωνική θωράκιση και την ασφάλεια. Αυτά τα θέματα που θίξαμε πρώτοι εμείς, τέθηκαν μετέπειτα στον δημόσιο πολιτικό λόγο. Αλλά και πάλι αποσπασματικά, ακόμη και ευκαιριακά σε κάποιες περιπτώσεις, χωρίς να μετασχηματιστούν σε νέες ατζέντες κοινωνικής προάσπισης και παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Το τρίτο στοιχείο που θέλω να τονίσω και ίσως το πιο καίριο είναι ο χρόνος των όποιων αλλαγών. Ο χρόνος των εξελίξεων δεν είναι ευθύγραμμος, στατικός χώρος, απεριόριστος. Μου λένε ορισμένοι. Ας αφήσουμε τα πράγματα να ωριμάζουν σιγά-σιγά, ας υπομένουμε αυτή τη διαδικασία στασιμότητας. Άφησε τη σήψη να εξελίσσεται. Κάθισε στο γραφείο σου αναπαυτικά και μην ασχολείσαι. Μου επιτέθηκαν μάλιστα επειδή τολμάω ακόμα και να αγωνιώ.

Απέναντι σε αυτές τις απόψεις, υποστηρίζω μια διαφορετική κλίμακα χρόνου. Η ιστορία γράφεται με ασυνέχειες και τομές που αλλάζουν τον ρουν των εξελίξεων. Χρειάζεται ένα άλμα γρηγορότερο από τη φθορά, που λέει και ο Ελύτης.
Υποστηρίζω ό,τι μια ανάλογη κρίσιμη κατάσταση είναι και αυτή που διαμορφώνεται σήμερα, στο ΤΩΡΑ. Δεν είναι ότι όλα παίζονται τώρα, αλλά κρίνεται αν θα δοθεί μια σημαντική ευκαιρία για μια καινούργια ώθηση. Στον χρόνο του παρόντος, σε ένα πολιτικό σκηνικό που βρίσκεται σε δυσαρμονία.
Και αν το βιβλίο μιλάει για την κατεύθυνση των κομμάτων το 2050, εγώ θέλω ο χώρος στον οποίο πάντα ανήκω, θέλω το ΠΑΣΟΚ και η ευρύτερη δημοκρατική παράταξη να μπορέσει να κερδίσει το στοίχημα, τώρα. Και θα κάνω ό,τι μπορώ γι αυτό. Αγαπητέ Γιώργο καλοτάξιδο το βιβλίο σου».

Παραστατίδης στο Π.Σ. ΠΑΣΟΚ: Δεν εμπνέουμε σύντροφοι -Το θέμα της ηγεσίας έχει τεθεί, δεν αντέχουμε μέχρι το 2025

Αυτές τις μέρες ακούγεται συνέχεια μία φράση: «Να μιλήσουμε στα όργανα».
Και ακούγεται λίγο περίεργη, κάπως αρχαϊκή ίσως σε κάποιους.
Γιατί στα όργανα; Είναι μήπως κάποιο κατάλοιπο κομμουνιστικής νοοτροπίας; Όχι.
Τα όργανα έχουν σημασία. Εκφράζουν την αντίληψή μας για την πολιτική.
Ότι ανήκουμε σε ένα σύνολο και πρέπει αυτό το σύνολο να το υπηρετούμε.
Το «θα μιλήσω στα όργανα» σημαίνει ότι πιστεύουμε ότι η πολιτική δεν πρέπει να ‘ναι γεμάτη αυτοαναφορικότητα.
Ότι εδώ έχουμε ένα κόμμα, μία συλλογικότητα.
Όλοι μαζί το έχουμε.
Και όλοι μαζί μπορούμε ή να το ζημιώσουμε ή να το ανορθώσουμε.
(*Ιστορική ευθύνη)
Τοποθετούμαι σήμερα εδώ, συναισθανόμενος τη μεγάλη ιστορική ευθύνη που μου αναλογεί, απέναντι σε ένα χώρο που υπηρέτησε τον πολίτη, άλλαξε την Ελλάδα, καλυτέρεψε τις ζωές μας.
Έναν χώρο που υπηρέτησα με συνέπεια.
Κουνώντας πέρα δώθε τη σημαία με τον πράσινο ήλιο ως παιδί.
Ψηφίζοντας την πρώτη μου φορά με την ιδιότητα του πολίτη.
Στηρίζοντας επί πολλά χρόνια ως απλό μέλος.
Συμμετέχοντας σε τομείς, στην κεντρική επιτροπή, στο πολιτικό συμβούλιο, στη Βουλή.
Περπατώντας βήμα-βήμα στον ορίζοντα του συλλογικού, με συντροφικότητα και σεβασμό.
Κρατώ, κρατάμε όλοι μας, στα χέρια μας μία σκυτάλη.
Χαραγμένη από τους αγώνες των παλαιοτέρων συντρόφων μας, με την ευθύνη να την παραδώσουμε και να παραμείνουμε περήφανοι, για όσα είμαστε, για όσα κάναμε.
( * δεν εμπνέουμε, σύντροφοι )
Θέλω λοιπόν να είμαι ευθύς. Δυσάρεστος μα ευθύς: αυτό που μας λείπει σήμερα, αυτό που έχουμε χάσει στο δρόμο, είναι η πολιτική, η πραγματική πολιτική.
Είμαστε ένα κόμμα που σέβεται τη δημοκρατία και τους θεσμούς, διατυπώνει τον ορθό λόγο, δεν εκθέτει τα μέλη του με τις απόψεις του, τεκμηριώνει τις προτάσεις του, προτάσσει το εθνικό συμφέρον. Και δεν είναι ασήμαντα αυτά.
Όμως, δεν εμπνέουμε, σύντροφοι. Λείπουν οι φρέσκιες ιδέες, η κοινωνική όσμωση, η κινηματική δράση, η συλλογική αντίληψη, η μεγάλη ματιά.
Απουσιάζουν οι ορίζουσες και οι συντεταγμένες που οριοθετούν το ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, τις κοινωνικές μας αναφορές , τις διαιρέσεις και τις συγκρούσεις μας.
Ακολουθούμε, δεν ηγούμαστε.
Σε ό,τι δε αφορά τη συλλογική μας λειτουργία
υπερέχουν οι προσωπικές ατζέντες, όχι η παραταξιακή συνείδηση
επικρατεί το πολιτικό κουτσομπολιό, όχι οι ιδεολογικές ζυμώσεις.
Κυριαρχούν οι ίντριγκες, όχι η συλλογική προσπάθεια.
Πλεονάζουν τα εσωκομματικά μαχαιρώματα, όχι η αλληλεγγύη.
Λείπουν οι σφιγμένες γροθιές του αγώνα, περισσεύουν τα σηκωμένα δάχτυλα που δείχνουμε ο ένας στον άλλο.
Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε έτσι, σύντροφοι. Είναι αδιέξοδο. Χρειάζεται να τα δούμε όλα ξανά από την αρχή.
Και να τα δούμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα.
Να αναδείξουμε τα κακώς κείμενα, να ασκήσουμε κριτική, να θέσουμε όλα τα ζητήματα στο τραπέζι, περιλαμβάνοντας πάντα και τους εαυτούς μας.
Και βεβαίως να είμαστε αυστηροί, τολμηροί.
Όμως οφείλουμε να το κάνουμε με λόγο πολιτικό, με τρόπο θεσμικό.
Διότι σε κανέναν δεν αξίζει μία απαξιωτική στάση.
Γιατί αύριο πρέπει να είμαστε όλοι ξανά μαζί, ενωμένοι, όχι στα λόγια και στα συνθήματα, αλλά στην πράξη.
(*Εκλογικός απολογισμός)
Είμαστε σήμερα εδώ πρωτίστως για να κάνουμε έναν απολογισμό.
Να αξιολογήσουμε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Πετύχαμε; Αποτύχαμε; Κάτι ενδιάμεσο;
Αν δει κανείς το αποτέλεσμα με αριθμητικούς όρους, θα απαντήσει ναι, ανεβάσαμε τα ποσοστά μας.
Αν δει κανείς το αποτέλεσμα με συγκριτικούς όρους, θα απαντήσει επίσης ναι, διότι οι ανταγωνιστές μας έχασαν.
Αν όμως δει κανείς το αποτέλεσμα στη βάση των πολιτικών μας προσδοκιών, η απάντηση είναι ΟΧΙ.
Επιτυχημένο αποτέλεσμα για μας είναι αυτό που δημιουργεί ένα στιβαρό σκαλοπάτι για έναν μεγαλύτερο στόχο.
Κι ο στόχος αυτός είναι ένας. Ήταν πάντα ένας. Η νίκη