Τραγωδία στα Τέμπη: Ο σταθμάρχης ρίχνει ευθύνες σε τρωκτικά και 7 υπαλλήλους

09:32 12/1/2025 - Πηγή: TheCaller

Τη δική του εκδοχή σε κρίσιμα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα σχεδόν δύο χρόνια μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη, έδωσε ο σταθμάρχης Λάρισας στη συμπληρωματική απολογία του, που φέρνει σήμερα στο φως ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής.

Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα ο μοιραίος υπάλληλος, ο οποίος έχει αποφυλακιστεί από τον Αύγουστο με περιοριστικούς όρους, πέρασε το κατώφλι του εφέτη

ανακριτή που χειρίζεται την υπόθεση. Κατά τη διαδικασία της συμπληρωματικής του απολογίας έβαλε στο κάδρο των ευθυνών επτά ακόμα πρόσωπα και συγκεκριμένα τους δύο σταθμάρχες που έφυγαν νωρίτερα από τον σταθμό, τον μηχανοδηγό και τους δύο συνοδούς της αμαξοστοιχίας IC62 που δεν αντέδρασαν όταν διαπίστωσαν ότι κινούνται στη γραμμή καθόδου, τον επιθεωρητή που τον τοποθέτησε σε αυτό το σημαντικό πόστο ενώ ήταν άπειρος και τον ρυθμιστή κυκλοφορίας, που, όπως υποστήριξε, τον πίεζε να διώξει ένα εμπορικό τρένο με σωλήνες. Εβαλε, όμως, στο κάδρο και τα… τρωκτικά που μπορεί να τρύπωσαν, όπως είπε στον ανακριτή, στο κλειδί 118 δείχνοντάς του λανθασμένα στον πίνακα ότι όλα λειτουργούσαν κανονικά.

«Αναχώρησαν…»

Αρχικά, σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Ε.Τ.» της Κυριακής από τη συμπληρωματική απολογία του, ο σταθμάρχης επανέλαβε όσα είχε πει για τους δύο συναδέλφους του που έπρεπε να βρίσκονται μαζί του στο σταθμαρχείο αλλά αποχώρησαν πριν λήξει η βάρδιά τους.

«Περί 22.10 ο κ. Χ.Π. αναχώρησε χωρίς να πάρει άδεια από κανέναν, διότι είχε δώσει εντολή ο επιθεωρητής κ. Ν. για τους εργαζομένους από τον Βόλο να μετακινούνται όχι με δικά τους μεταφορικά μέσα αλλά με τα τρένα από και προς τον Βόλο και, έτσι, ο κ. Χ. έφυγε από το σταθμαρχείο… Στις 22.20 αναχώρησε και ο Π.Κ. από την υπηρεσία χωρίς να μου πει για ποιον λόγο, ενώ το ωράριό του, όπως και του κ. Χ., ήταν έως τις 11.00. Ενδιάμεσα χτυπούσαν το σταθερό τηλέφωνο και το GSM-R από τον ρυθμιστή κυκλοφορίας Π.Κ., που μου έλεγε συνέχεια να διώξουμε ένα εμπορικό τρένο με σωλήνες που ήταν από το Παλαιοφάρσαλο και ήταν επείγον να φύγει».

Στη συνέχεια περιγράφει έναν κυκεώνα από συνομιλίες που είχε και ενέργειες που έπρεπε να κάνει με τρένα που έφταναν στον σταθμό ή αναχωρούσαν από τον σταθμό, ενώ είχε προηγηθεί το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας και οι επιβατικές αμαξοστοιχίες ήταν ασφυκτικά γεμάτες. Οπως περιγράφει, έδωσε εντολή στον κλειδούχο να μετακινηθεί στο κλειδί 101 κοντά στο Μεζούρλο να ξεκλειδώσει τις αρπάγες για να περάσει η μοιραία αμαξοστοιχία IC62 από Αθήνα για Θεσσαλονίκη.

«Πριν προλάβει ο κλειδούχος να κλειδώσει την αλλαγή των κλειδιών, ο μηχανοδηγός του τρένου IC62 Γ.Κ. με φώναξε στο ραδιοτηλέφωνο ότι έφτασε στον σταθμό Μεζούρλο. Τότε του είπα, επειδή ο κλειδούχος δεν έχει κλειδώσει ακόμα το 101 κλειδί, να περιμένει και μόλις ο κλειδούχος με ενημέρωσε ότι τα κλειδιά είναι έτοιμα τότε του έδωσα εντολή, μέσω του ραδιοτηλεφώνου με τηλεγράφημα με αριθμό 45, να εισέλθει από τη γραμμή καθόδου και μέσω διαγωνίου διά των κλειδιών 101 Α και 101 Β στη γραμμή ανόδου. Αφού επανέλαβε ο μηχανοδηγός του ΙC62 το τηλεγράφημα που του έδωσα, χωρίς όμως να μου δώσει αριθμό τηλεγραφήματος δικό του ως ώφειλε, εισήλθε στον Σ.Σ. Λάρισας και σταμάτησε για την αποβίβαση και την επιβίβαση… Οταν τελείωσαν η αποβίβαση και η επιβίβαση της IC62, με φώναξε ο μηχανοδηγός Γ.Κ.: “Λάρισας ακούει το 62”. Αφού μου είπε ότι είναι έτοιμη, τότε του έδωσα εντολή με αριθμό τηλεγραφήματος 47 να περάσει το κόκκινο φωτόσημο εξόδου μέχρι το φωτόσημο εισόδου Νέων Πόρων χωρίς να του αναφέρω ότι θα κινούνταν στη γραμμή ανόδου, επειδή η κυκλοφορία γινόταν κανονικά σε διπλή γραμμή και δεν υπήρχε μονοδρόμηση της γραμμής ανόδου. Μου επανέλαβε αυτά που του είπα χωρίς να μου δώσει αριθμό τηλεγραφήματος δικό του ως ώφειλε και πάλι».

Παράλληλα, ο σταθμάρχης επιμένει ότι τα κλειδιά ήταν σωστά γυρισμένα: «Πριν δώσω το τηλεγράφημα αναχώρησης είχα κοιτάξει τον πίνακα ελέγχου και είχα δει ότι τα κλειδιά 118 και 117 ήταν κανονικά κουμπωμένα. Ετσι φαινόταν στον πίνακα…».

Στη συνέχεια περιγράφει νέο γύρο αλλεπάλληλων κινήσεων και συνομιλιών, επισημαίνοντας για μία ακόμα φορά την πίεση που δεχόταν -όπως υποστηρίζει- να διώξει το εμπορικό τρένο με τους σωλήνες από το Παλαιοφάρσαλο, γιατί ήταν «εξαιρετικά επείγον», όπως του έλεγε ο ρυθμιστής κυκλοφορίας, ενώ εκείνος επέμενε ότι πρώτα πρέπει να φύγουν τα εμπορικά τρένα, όπως ορίζει ο κανονισμός.

«Δεν καταλαβαίνω…»

Οταν τα δύο τρένα συγκρούστηκαν στην κοιλάδα των Τεμπών, δέχθηκε τηλεφωνήματα από την Αστυνομία και την Πυροσβεστική και, έτσι, πληροφορήθηκε το δυστύχημα.

«Δεν μπορώ να καταλάβω το IC62 πώς από τη γραμμή ανόδου βρέθηκε στη γραμμή καθόδου. Ο μηχανοδηγός Γ.Κ. δεν με ενημέρωσε ότι αλλάζει γραμμή από τη γραμμή ανόδου στη γραμμή καθόδου και όταν είδε ότι αλλάζει γραμμή έπρεπε να σταματήσει ως ώφειλε σύμφωνα με τον κανονισμό, να με ενημερώσει γιατί αλλάζει γραμμή από τη γραμμή ανόδου στη γραμμή καθόδου. Αυτό όφειλε να το κάνει από τη στιγμή που το τηλεγράφημα που του έδωσα στην αναχώρηση δεν αναφέρει πουθενά ότι θα αλλάξει κατεύθυνση από τη γραμμή ανόδου στη γραμμή καθόδου και δεν υπήρχε μονοδρόμηση πουθενά από τη Λάρισα μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Ο μηχανοδηγός δεν με ενημέρωσε ποτέ. Επίσης, δεν με ενημέρωσαν και οι άλλοι δύο συνοδοί της αμαξοστοιχίας, αφού κατάλαβαν την αλλαγή γραμμής και δεν ρώτησαν τον μηχανοδηγό γιατί αλλάζουν γραμμή, αλλά ούτε και εμένα στον Σ.Σ. Λάρισας, όπως και αυτοί όφειλαν και μπορούσαν να το κάνουν, διότι λειτουργούσαν το ραδιοτηλέφωνο και τα κινητά τηλέφωνα, ομοίως και ο μηχανοδηγός. Αν έκανε διακοπές το ραδιοτηλέφωνο και δεν ακουγόταν, που δεν το πιστεύω ότι έκανε διακοπές, μπορούσαν να με πάρουν τηλέφωνο από τα υπηρεσιακά τους τηλέφωνα στον σταθμό και να με ενημερώσουν, αλλά δεν έγινε αυτό. Ακόμα και τώρα, μετά από τόσο καιρό, δεν μπορώ να καταλάβω πώς το IC62 βρέθηκε από τη γραμμή ανόδου στη γραμμή καθόδου. Τη μόνη εικασία που μπορώ να κάνω είναι ότι στον πίνακα μου έδειξε ότι κλείδωσε κανονικά το κλειδί και οι λυχνίες έδειχναν κανονικά στην κύρια γραμμή με χρώμα λευκό και μετά να ξεκούμπωσε, όπως και άλλες φορές στο παρελθόν συνέβη στο ίδιο κλειδί 118, χωρίς να μου δείξει στον πίνακα κάποια βλάβη… Ή αν κάποιο πετραδάκι ή κάποιο τρωκτικό είχε μπει ανάμεσα στο κλειδί 118 και το έδειχνε κουμπωμένο ενώ είχε αφήσει κάποια χιλιοστά κενό, οπότε το τρένο πέρασε από εκεί, με παρακαμπτήριο στη γραμμή καθόδου, ενώ στον πίνακα φαινόταν εντάξει».

Σε σοκ

Μετά τη σύγκρουση, όπως λέει, έφτασαν στον σταθμό συνάδελφοί του, μεταξύ των οποίων και ο αρχαιότερος, που είχαν μαζί βάρδια αλλά έφυγε νωρίτερα.

«Ηρθε και ο κ. Π. από την πίσω πόρτα του σταθμαρχείου, συμπλήρωσε το βιβλίο παραλαβής-παράδοσης και μου έδωσε κάτι να υπογράψω χωρίς να καταλάβω τι υπογράφω, λόγω του σοκ που είχα υποστεί και του πανικού, ενώ όταν έφυγε στις 22.20 δεν συμπλήρωσε τίποτα ούτε είχα υπογράψει».

Σε ερώτηση γιατί δεν έδωσε στον μηχανοδηγό έντυπο 1001 με σαφή οδηγία ότι θα κινηθεί στη γραμμή ανόδου ο σταθμάρχης απάντησε ότι το ανέφερε μέσω VHF, καθώς επίσης ότι ο ίδιος μηχανοδηγός είχε και νωρίτερα την ίδια ημέρα δρομολόγιο και γνώριζε ότι στο τμήμα Λάρισα-Πλατύ η κυκλοφορία γινόταν κανονικά σε διπλή γραμμή.

Επίσης, αναφέρθηκε στο πλήθος προβλημάτων που εκείνο το βράδυ παρουσιάστηκε στον σταθμό και κλήθηκε να διαχειριστεί μόνος του, ενώ παραδέχθηκε ότι ήταν ανέτοιμος για ένα τόσο νευραλγικό πόστο. «Θεωρώ ότι δεν έπρεπε να μου ανατεθούν τα καθήκοντα της νυχτερινής βάρδιας συνεχόμενα από πέντε ημέρες, διότι δεν είχα ακόμα πλήρη εμπειρία διαχειρίσεως σύνθετων καταστάσεων που ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να προκύψουν στον Σ.Σ. Λάρισας, ο οποίος είναι ο τρίτος μεγαλύτερος σταθμός του σιδηροδρομικού δικτύου. Εκτελούσα, όμως, εντολές του επιθεωρητή κ. Ν. και δεν μπορούσα να αρνηθώ. Πολύ δε περισσότερο, όταν απέμεινα μόνος εν μέσω πολλών προβλημάτων που προέκυψαν, όπως ανωτέρω περιέγραψα, ειδικά μετά την αποχώρηση των άλλων δύο σταθμαρχών που, σύμφωνα με το πρόγραμμα υπηρεσίας, ήξερα ότι θα υπηρετούσα μαζί τους την υπηρεσία μου».

Τα 11 λεπτά σιωπής

Για τον ισχυρισμό παραγόντων της δίκης ότι έχουν «εξαφανιστεί» συνομιλίες 11 λεπτών στην απομαγνητοφώνηση του VHF ο σταθμάρχης διευκρίνισε ότι αυτό δεν ισχύει και ότι εκείνο το 11λεπτο δεν υπήρξε καμία συνομιλία με το συγκεκριμένο μέσο: «Στο 11λεπτο υπάρχουν συνομιλίες μου μέσω υπηρεσιακού σταθερού τηλεφώνου και GSM-R με εκατέρωθεν σταθμούς και τον ρυθμιστή κυκλοφορίας, όπως αποδεικνύεται από τις αντίστοιχες απομαγνητοφωνήσεις της δικογραφίας. Προφανώς, θα ήταν αδύνατο να μιλάω ταυτόχρονα σε δύο ή τρία μέσα».

Κατηγορηματικά αρνήθηκε ο μοιραίος σταθμάρχης ότι απομακρύνθηκε, έστω και λίγο, από το σταθμαρχείο ή ότι εισήλθαν τρίτα άτομα στον σταθμό πριν από το δυστύχημα.