A Place to Bury Strangers + Bambara @ Fuzz Club

21:16 20/10/2013 - Πηγή: Mixtape

Οι A Place to Bury Strangers για άλλη μια φορά διοχέτευσαν όλη την ενέργεια τους σε μια εμφάνιση καλά σχεδιασμένου κιθαριστικού θορύβου, χωρίς να παραβλέψουν και τα μελωδικότερα μέρη των συνθέσεων τους.

Πριν από αυτούς, το συγκρότημα Bambara άνοιξε την βραδιά στο Fuzz. Τρεις πιτσιρικάδες από την Νέα Υόρκη, από τις καινούργιες αγαπημένες μπάντες του Oliver Ackermann,

όπως μας είπε και στην συνέντευξη που μας παραχώρησε. Φανερά χαρούμενοι που άνοιγαν για τους μεγαλύτερους και πιο γνωστούς συναδέλφους τους προσπάθησαν να μας βάλουν από την πρώτη κιόλας νότα στο κόλπο.

Μπάσο, κιθάρα και ντραμς που σκοπό είχαν να ακουστούν όσο πιο δυνατά γινότανε και φωνητικά με καθαρά “μεταλλικές” αποχρώσεις. Άξιο σχολιασμού το γεγονός της μοιρασιάς των τραγουδιών ανάμεσα στον κιθαρίστα και τον ντράμερ της μπάντας. Τριάντα λεπτά κράτησε η εμφάνιση των Bambara, με το κόσμο να τους χειροκροτεί παρά τις αδυναμίες τους, πράγμα φυσιολογικό αν σκεφτεί κανείς το νεαρό της ηλικίας τους.

Λίγο μετά τις έντεκα και αφού ο κάτω χώρος του Fuzz είχε πλέον γεμίσει βγήκαν στην σκηνή οι A Place to Bury Strangers. Ορμητικότατοι από το πρώτο κιόλας κομμάτι δεν άφησαν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Μέχρι να φτάσουμε στο τρίτο τραγούδι ο Ackermann είχε ήδη καταστρέψει μια κιθάρα έπειτα από το σπάσιμο της α λα Pete Townsend (μάλιστα αυτή βρέθηκε στα χέρια ενός θεατή με το πέρας της συναυλίας – ο οποίος παρακαλείτε να την επιστρέψει). Δεν σταμάτησε στιγμή να αλωνίζει την σκηνή, ακολουθούμενος από τον μπασίστα, ενώ και ο έντονος φωτισμός συνέβαλλε στην ανεβαστική φύση της εμφάνισης τους.

“Ocean”, “Mind Control”, “Deadbeat, “I had a life…” αποτέλεσαν κάποια από τα highlights της βραδιάς, με το τελευταίο εικοσάλεπτο να αφιερώνεται αποκλειστικά σε έναν κιθαριστικό παροξυσμό-μάλιστα η βάση του μικροφώνου του στράφηκε προς τον ενισχυτή για έξτρα απόδοση- θαρρείς και κάποιο πνεύμα κατέλαβε τα σώματα και των τριών μουσικών. Όταν ήρθε η ώρα της αποχώρησης τους από την σκηνή περίπου εβδομήντα λεπτά από την έναρξη της εμφάνιση τους μέσα σε ένα παραπέτασμα καπνού, με το κοινό να μην σταματά να χειροκροτά, κάθε σκέψη για encore φάνταζε απλά περιττή.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Αλεξάνδρα Κατσαρού)