New Adventures In Hi-Fi vol.34

16:54 23/1/2014 - Πηγή: Mixtape

Τα αλάνια της Σαχάρας ξαναχτυπούν. O Tuareg (όπως οι Tinariwen και οι Tamikrest) κιθαρίστας Mdou Moctar θα πρωταγωνιστεί στο remake της ταινίας του Prince, Purple Rain. Τουλάχιστον αυτή είναι η πρόθεση αυτού του kickstarter.

Άχρηστη Κυκλοφορία: Neil Young – Live At The Cellar Door. Σ’ αγαπάω, σ’ εκτιμάω, σε σέβομαι αλλά αυτό ειλικρινά δεν έχει νόημα. Εκτός από το πολύ ωραίο εξώφυλλο και την αφίσα που συνοδεύει τη βυνιλιακή έκδοση, όλο το υπόλοιπο υπάρχει σε τουλάχιστον

μισή ντουζίνα κυκλοφοριών και επανεκδόσεων και μάλιστα παιγμένο με τον ίδιο (πλην πάντα υπέροχο) τρόπο. Με το συμπάθιο κίολας πολυαγαπημένε.

Blank Realm – Grassed Inn (Fire)

Δυνατό comeback. Αλλά και ποιος είχε ακούσει το Go Easy και δεν τους το είχε; Η αυστραλέζικη τετράδα δισκογραφεί την τελευταία δεκαετία και πραγματικά ξέρει να κλέβει καλά σαν τον Bilbo Baggins.

Δεν τους παίρνεις εύκολα χαμπάρι κι άμα τους πιάσεις στα πράσα δεν καταλαβαίνεις αν αυτά που κουβαλάνε είναι δικά τους ή όχι. Φυσικά είναι ξεκάθαρο ότι τους Hagerty/Herrema τους έχουν εικόνισμα και μια χαρά έχουν απολαύσει τώρα τελευταία το κοσκινάκι των Thee Oh Sees και της νεογκαράζ σκηνής.

Δεν φοβούνται τη μελωδία (“Bell tower”, “Bulldozer love”), ούτε μην τους βγει το όνομα άμα γίνουν και λίγο ποπ (“Violet delivery”), ούτε να παίξουν το σίγουρο χαρτί της Velvet-ίλας (“Baby closes the door”) και είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν καλά τον κατάλογο της Νεοζηλανδής γειτόνισσας τους Flying Nun Records.

Δύσκολο άλμπουμ για τις νέες δισκοθήκες -τις λίστες αναπαραγωγής του youtube και του spotify- γιατί πρέπει να βάλεις όλο το άλμπουμ.

Tracks For Your Mixtape: “Falling down the stairs”, “Violet delivery”, “Bulldozer love”
Video: “Falling down the stairs”

Kevin Morby – Harlem River (Woodsist)

Η καλύτερη έκπληξη του 2013 που δεν πρόκαμε να δει το φως αφού κυκλοφόρησε τέλη Νοέμβρη. Ο Kevin Morby είναι πιο γνωστός για τον πρότερο βίο του με τους Woods αλλά και με το πολύ καλό άλμπουμ που έφτιαξε με τους The Babies το 2012.

Το πρώτο του solo άλμπουμ είναι κάτι μεταξύ παράκτιας τραγουδοποιίας (αν και γραμμένο στην/για την Νέα Υόρκη και όχι για το Σαν Φρανσίσκο), ψυχεδέλειας με γονική συναίνεση και μιας επιφανειακής AOR ελαφρότητας που κάνει σχεδόν ενοχική την ακρόαση του δίσκου αλλά στην πραγματικότητα σκάβει και λίγο πιο βαθειά.

Η συνεργασία του με την Cate Le Bon είναι σχεδόν ανεπαίσθητη αλλά δεν περνάει απαρατήρητη γιατί το “Slow train” είναι ένα καλογραμμένο μελόδραμα. Το “Harlem river” που δίνει το όνομα του και στο άλμπουμ είναι το πιο εθιστικό 9λεπτο έχω ακούσει μετά το “Tin Angel” του τελευταίου Bob Dylan.

Tracks For Your Mixtape: “Harlem river”, “Reign”, “Wild side (oh the places you’ll go)
Video: “Harlem river”

The Flaming Lips – Peace Sword (Bella Union/Warner Bros)

Σε μια κουβέντα που είχα κάποια στιγμή, κοντά στο Τhe Terror νομίζω, με τον μεγαλοεκδότη Ηλία Πυκνάδα, μου είχε πει ότι τους βαρέθηκε και ότι παράγινε το κακό τους. Δεν διαφώνησα γιατί δεν είχα επιχειρήματα να αντιπαραθέσω. Τώρα έχω.

Όσο εριστικός, κουτσομπόλης, δήθεν, hipster, τσαρλατάνος (κι ό,τι άλλο θες να συμπληρώσεις) κι αν είναι ο Wayne Coyne, από κάπου εξακολουθεί να αντλεί δημιουργική ενέργεια. Όσο κι αν έχουν γίνει Πάρνηθα του ’07 οι Lips, βρήκαν και πάλι το δρόμο τους, να καταλήξουν σε κάτι που είναι δικό τους και μπορούμε κι εμείς οι υπόλοιποι να το καταλάβουμε.

Το “Assasin beetle” που ακούγεται στην ταινία Ender’s Game ήταν απλώς η αφορμή για να κυκλοφορήσουν αυτό το ep που ενισχύει την ιδέα μου ότι το τελευταίο τους άλμπουμ ήταν άλλο ένα πείραμα που τους φέρνει πιο κοντά σε ένα ήχο που ακόμα δεν έχει μορφοποιηθεί αλλά όσο προχωράει ξεμπερδεύεται και γίνεται όλο και πιο ελεγχόμενος και συγκεκριμένος.

Tracks For Your Mixtape: “Peace sword (open your heart)”, “If they move, shoot ‘em”, “Wolf children”
Audio: “Peace sword (open your heart)”

Stephen Malkmus And The Jicks – Wig Out At Jagbags (Matador)

Οι λόγοι για τους οποίους συμπαθώ τον Malkmus είναι πολλοί και διαφορετικοί. 1ον γιατί πέρασε από τους Silver Jews αφότου έφτιαξε τους (2ον) Pavement. Τρίτος όμως και βασικότερος λόγος, γιατί παραμένει εύστοχα εξυπνάκιας και αφοπλιστικά είρων.

Παρόλο λοιπόν που έχει μετακομίσει με παιδιά σκυλιά στο Βερολίνο (και δεν υπάρχει ίχνος αυτού στο άλμπουμ – άσχετα που ο ίδιος λέει ότι επηρεάστηκε από τους Von Spar ή τους Can) θα μπορούσα να τον φανταστώ να συνοδεύει τον Anthony Bourdain σε μια ξενάγηση στη Santa Monica της California ή στο Portland και να τρώνε τα πιο λιγδερά βρώμικα της πόλης κοροϊδεύοντας ο ένας τον άλλο για τα αίσχη που έχουν κάνει στη ζωή τους.

Το τέταρτο με τους The Jicks και έκτο που έχει το όνομα του στον εξώφυλλο, είναι το καλύτερο που έχει βγάλει από τότε που για πρώτη και τελευταία φορά έβαλε και τη μούρη του σε εξώφυλλο άλμπουμ του.

Άχρηστη Πληροφορία: Η λέξη jagbag στον τίτλο του άλμπουμ, σύμφωνα με τον ίδιο τον Malkmus, σημαίνει «αυτός που είτε λέει μαλακίες είτε μιλάει πάρα πολύ» (και συνήθως αυτά τα δύο πάνε μαζί).

Υπεράχρηστη Πληροφορία: Τα τρία παρακάτω κομμάτια τα άλλαξα 2-3 φορές μέχρι να καταλήξω ότι δεν είμαι σίγουρος ούτε γι’ αυτά που διάλεξα.

Tracks For Your Mixtape: “Huston hades”, “J smoov”, “Cinnamon and lesbians”
Video: “Lariat”

Cakewalk – Transfixed (Hurbo)

Οι τρεις Cakewalk (μα για το θεό, τι όνομα είναι αυτό!) τραβάνε ομαδικές πάνω από και κατά τη διάρκεια του Die Donnergotter, το 21λεπτο έπος του Rhys Chatham.

Ή τουλάχιστον αυτό λέει η έναρξη του Transfixed με το “Ghosts”. Post κάτι με jazzoειδή απόφυση.

Ρυθμική βάση με drums και μπάσο, γεμίσματα με synthesizer και οι αναγκαίες κιθάρες για επιστέγασμα (αν και βρίσκονται αισθητά πιο πίσω απ’ ότι στο προπέρσινο ντεμπούτο τους) . Για λόγους αξιοπρέπειας δεν πέφτουν ποτέ κάτω από τα πέντε λεπτά.

Το δεύτερο άλμπουμ των Νορβηγών, που και σε multiple choice ερώτηση να έπρεπε να βρεις την καταγωγή τους δεν θα έκανες λάθος, δεν δείχνει ένα δρόμο που δεν έχει στρωθεί ποτέ πριν και που οδηγεί σε μέρη άγνωστα. Αλλά όπως θα έλεγε και ο κάθε κοέλιος αυτού του κόσμου, η διαδρομή είναι αυτή που μετράει και όχι ο προορισμός. Το Transfixed είναι αρκετά πιο συμμαζεμένο από το Wired που ήταν πιο θερμόαιμο και εφηβικό.

Tracks For Your Mixtape: “Ghosts”, “Bells”, “Transfixed”
Video: “Ghosts”

Obscure(?) Adventures In Hi-Fi

Καλή χρονιά με εορταστικό λαϊκό μποναμά!

Ο Βαγγελάκης Περπινιάδης άδει ως άλλος ραψωδός το λόγο της αλήθειας -μεστό και αντρίκιο- ενάντια στους χίπικους κλαυθμυρισμούς. Κορωνίδα του άσματος το πάντρεμα ηλεκτρικού μπουζουκιού με τεντιμπόη beat στα drums…

Απολαύστε χωρίς ενοχές εδώ:

Βενέδικτος Πφαφ