New Adventures In Hi-Fi vol.6

01:04 24/10/2012 - Πηγή: Mixtape

Είμαι άνθρωπος των λίγων λέξεων και των ακόμα λιγότερων πράξεων. Αυτή τη βδομάδα θα σας αποδείξω το πρώτο, προσπερνώντας την εισαγωγή…

Beth Orton – “Sugaring Season”
(Anti)

Η Beth για μένα, ήταν πάντα μια συμπαθητική φολκ παρουσία που έγινε γνωστή από καλή assist που της πάσαρε ο William Orbit. Σίγουρα όχι στις καλύτερες βρετανίδες του είδους αλλά επίσης σίγουρα στις τιμιότερες. Η πιο συγκλονιστική της στιγμή για τα γούστα μου ήταν η εκτέλεση της στο “Frankie” του

Mississippi John Hurt, ενώ το προηγούμενο άλμπουμ της παρά τη βοήθεια του Jim O’Rourke δεν είπε τίποτα. Έξι χρόνια μετά και με την καθοδήγηση του Tucker Martine (Decemberists, My Morning Jacket), τις κιθάρες του έμπειρου Marc Ribot (Tom Waits, John Zorn) και δυο παιδιά στην πλάτη κυκλοφορεί τη καλύτερη φουρνιά της από το 2002. Ίσως ξαναβρίσκει το ψυχικό της βάθος και  κοιτάζει την προίκα που άφησαν οι Pentangle και η Sandy Denny λίγο πιο σοβαρά. Το καλύτερο του δίσκου πάντως (“Call me the breeze”) ήταν στη φορμόλη από τότε που έκανε παρέα με τον Tom-Chemical Brothers-Rowlands.

Tracks For Your Mixtape: “Call me the breeze”, “See through blue”, “Dawn chorus”

Video: “Magpie”

Martha Wainwright – “Come Home To Mama”
(V2)

Το ντεμπούτο της το 2005 ήταν από τα καλύτερα της χρονιάς. Αντίθετα, τα ντεμπούτια της τρία χρόνια μετά ήταν σκέτη απογοήτευση, για να μην πω για τη γαλλική σούπα με τα covers Edith Piaf που ήταν σαν την Αλεξίου νεμεκιτεπά. Φέτος κάνει το λάθος να ξαναποζάρει σε παρόμοια κατάσταση με λιγότερα ρούχα αυτή τη φορά (δε καταλαβαίνω τι τα θέλει αυτά με τέτοια τιγκαρισμένη στο συναίσθημα φωνή και φάτσα). Έχοντας όμως βιώσει το θάνατο της μητέρας της Kate McGarrigle (ερμηνεύει σχεδόν σπαρακτικά το τελευταίο κομμάτι που εκείνη έγραψε, “Proserpina”) καταφέρνει να επαναφέρει κάτι από το πηγαίο βιωματικό γράψιμο της . Η πορεία της παραμένει αλλαγμένη προς την ποπ, αλλά με καλύτερα radio-friendly κομμάτια (“I wanna make an arrest, “Radio star”) που πέρασαν από τα χέρια της Yuka Honda (Cibo Matto), τις κιθάρες του Nels Cline (Wilco) και τα drums του Jim White (Dirty Three). Α ναι… είναι αδερφή του Rufus και κόρη του Loudon.

Tracks For Your Mixtape: “Can you believe it”, “I wanna make an arrest”, “All your clothes”

Video: “Proserpina”

Kendrick Lamar – “good kid m.A.A.d city”
(Aftermath/Interscope)

(m.A.A.d: My Angry Adolescence Divide, My Angel’s On Angel Dust. Επηρεασμένος από τις πρόσφατες-και αναπόφευκτες-εμπειρίες του με τα ναρκωτικά… ρε λες πράγματι να τα έκοψε;)

Είχα αηδιάσει με τη νέα σχολή hip-hop. Φέτος είναι η χρονιά που έχουν συμβεί τα καλύτερα εδώ και τουλάχιστον μια 5ετία (Angel Haze, Killer Mike, Frank Ocean). Ο Kendrick από ‘δω, είναι στο δεύτερο άλμπουμ του και όπως αρκετοί του είδους, έχει περάσει πολύ χρόνο με τους παλιούς (Dr.Dre, Warren G., Talib Kweli) για να πάρει το ok και να μαζέψει τις απαραίτητες περγαμηνές. Το βασικό χαρακτηριστικό του είναι πως καταφέρνει να μην ακούγε