Suede @ Entertainment Stage

16:53 12/9/2011 - Πηγή: Mixtape

Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι οι δόσεις της μουσικής νοσταλγίας φέτος στην ταλαιπωρημένη μας χώρα είναι μεγάλες έπειτα από τον τελευταίο μήνα;  Μετά την εξαιρετική συναυλία των Pulp, εχθές είχαμε την τιμή να παρακολουθήσουμε ακόμα ένα βρετανικό μύθο από την δεκαετία του 1990, τους Suede, ένα group που έχει στοιχειώσει με τα τραγούδια του την αθώα μας πρώτη νιότη.Έχοντας να επισκεφτούν την χώρα μας από το 2003, και μετά από μια solo στροφή

του Brett Anderson, οι Suede ξαναπήραν την γνωστή τους θέση πάνω στην σκηνή, να μας αποδείξουν ότι οι ηλικίες δεν έχουν καμία σημασία όταν μιλάμε για σπουδαίους μουσικούς!Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή της βραδιάς…Το support act ήταν οι Matisse, ανανεωμένοι, με την επιστροφή του πρώτου τους τραγουδιστή Άρη Σιάφα να τους έχει κάνει πολύ καλό. Κατά τα άλλα, δεδομένου του άχαρου ρόλου του warm up πριν σε ένα κοινό που είναι ήδη ζεσταμένο και ανυπομονεί για το main act, ανταπεξήλθαν καλά μέχρι το τέλος, με ένα τίμιο set που κινούνταν περισσότερο σε παλιά τους τραγούδια (Call Me Call Me, 5 Seconds to Love) ενώ, ήδη γράφουν καινούριο υλικό. Αναμένουμε, λοιπόν, την καινούρια τους δουλειά.Η κρίσιμη ώρα  είχε φτάσει, η προσμονή είχε χτυπήσει κόκκινο και όταν, επιτέλους,  ακούστηκαν οι πρώτες νότες του Drowners το κοινό πήρε φωτιά! Με την εμφάνιση του Brett Anderson στην σκηνή, στις πρώτες σειρές επικράτησε πανικός, με τον κόσμο να ουρλιάζει κ να χοροπηδάει χωρίς σταματημό… Κάπως έτσι συνεχίστηκε όλο το μαγικό αυτό live, με τον συνδυασμό ενός εξαιρετικού κοινού που απαρτιζόταν από αρκετούς hardcore fans που ήξεραν απ’ έξω όλους τους στίχους, και τους τραγουδούσαν με όλη τους την ψυχή, και το group να είναι σε απόλυτη επαφή με την μουσική του. Το μοναδικό, ίσως, μελανό σημείο της βραδιάς ήταν ο ήχος που θα μπορούσε να είναι αρκετά καλύτερος, χωρίς να σημαίνει πως αυτό μας πτόησε.Βέβαια, όπως κάθε συγκρότημα με χαρισματικό frontman ο Brett και η μεγέθους μεγατόνων ενέργεια του μονοπώλησαν το ενδιαφέρον. Γιατί πώς να το κάνουμε και κακά τα ψέματα, η ψυχή των Suede είναι ο Brett Anderson. Ο κόσμος τον λατρεύει, και παρόλο που ήταν αρκετά φειδωλός με τις ανδρόγυνες χορευτικές φιγούρες που μας έχει συνηθίσει, δεν στάθηκε ακίνητος ούτε για μια στιγμή. Μάλιστα, πέρασε αρκετή ώρα του live κρεμασμένος στα κάγκελα να χαιρετάει όλους εμάς, που στριμωχνόμασταν για ένα του άγγιγμα. Το κλίμα δε ήταν τόσο ζεστό και συγκινητικό, οι Suede τόσο δοσμένοι σε αυτό που έκαναν που σχεδόν ξεχάσαμε ότι οι μόνες λέξεις που μας απηύθυνε ήταν ένας χαιρετισμός αρκετά μετά την έναρξη του live και μία καληνύχτα. Άλλωστε τα λόγια δεν είχαν σημασία, είχαν πάρει τη θέση τους τα συναισθήματα, και αυτά ήταν πολύ πολύ δυνατά.Η setlist αφιερώθηκε κυρίως στους πρώτους τρεις δίσκους τους, προς μεγάλη μας ευχαρίστηση, χορέψαμε, ουρλιάξαμε μέχρι να μας κλείσει η φωνή και συγκινηθήκαμε σε όλα αυτά τα τραγούδια που συντρόφευσαν την εφηβική και μετεφηβική μας ηλικία. Και ναι, το αδύνατο επετεύχθη, χώρεσαν σχεδόν είκοσι χρόνια σε μιάμιση ώρα.Εν τέλει, δεν νομίζω ότ