Virilio – Signature

10:53 13/2/2014 - Πηγή: Mixtape

Οι Virilio του Δημήτρη Παπαδάτου (το προσωνύμιο KU θα σας πει περισσότερα για εκείνον) και της Κορίννας Τριανταφυλλίδη (ή Cassettine στο παρελθόν), δεν αποτελούν νέα προσθήκη στα εγχώρια μουσικά τεκταινόμενα. Παρόλα αυτά, το Signature σηματοδοτεί την πρώτη τους ευρεία κυκλοφορία (στο ιδιωτικό τους label), ακόμα κι αν εκείνη μοιράζεται σε 230 αντίτυπα 12” βινυλίου. Κι αυτό, διότι από το 2011 ξεκίνησαν να δημοσιοποιούν το υλικό τους μέσα από χειροποίητες

cd-r εκδόσεις των 50 μόλις αντιτύπων. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η διάδοση του προκείμενου άλμπουμ υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό κι από τη δωρεάν διάθεση αυτού μέσω του διαδικτύου, με την αρωγή των No Type και Panospria.

Για να προβούμε στις (απαραίτητες) πρώτες συστάσεις, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι οι εν λόγω μουσικοί μάς έχουν απασχολήσει ξανά μέχρι σήμερα με τη μορφή ντουέτου, με κυκλοφορίες τους τόσο ως Virilio, όσο και ως Cassettine and KU. Κρατάμε, εντούτοις, ότι ο Παπαδάτος δημιουργεί και κατά μόνας για παραπάνω από μια δεκαετία. Για του λόγου το αληθές, ως KU κατέθεσε πέρυσι το εξαιρετικό και κοσμικό-kraut σόλο ντεμπούτο LP του, Feathers (δες εδώ και εδώ), ύστερα από μια κασέτα (Ping Pong Show, στην Orila) με ζωντανές ηχογραφήσεις του, ενώ παλαιότερα εμφανίστηκε με το techno πρότζεκτ Hydra δίνοντας δύο LPs. Παράλληλα, συμπράττει μουσικά με τον Γιώργο Δημάκη (Prins Obi των Baby Guru) στο δίδυμο των «διαγαλαξιακών» synths ΧΛΟΗ και με τον Mano Plizzi στο προσανατολισμένο σε σκοτεινές house «περιοχές» ντούο ΜΤ DU, και επιμελείται καλαίσθητα το εικαστικό μέρος σε δουλειές των Baby Guru, Lost Bodies, Acte Vide και Right Knider.

Μεταβαίνοντας, τώρα, στα από κοινού έργα των Παπαδάτου και Τριανταφυλλίδη, και πιο συγκεκριμένα σε εκείνα που στεγάστηκαν κάτω από την επωνυμία Virilio, παρατηρούμε την τάση αυτών για εξερεύνηση της λεγόμενης περιβαλλοντικής –λέγε με και ambient– μουσικής. Ή καλύτερα, της διαχείρισης των ήχων με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος «χώρου», στον οποίο ο δέκτης (ακροατής) τους μπορεί να αισθανθεί, να σκεφτεί, να αφεθεί εν πάση περιπτώσει σε ψυχολογικές καταστάσεις, χωρίς να του επιβληθούν αυτές. Και το πράττουν, εν τέλει, με έναν τρόπο που φανερώνει ιδιομορφίες στον συνθετικό τομέα και δεν ακολουθεί κάποια παγιωμένη φόρμα. Από τις πρώτες κιόλας ηχογραφημένες στιγμές του σχήματος και την έκδοση του Black Lion το 2011, μέχρι και το 8ο αυτό πόνημά του, το παρθενικό EP τους Signature που κατέφθασε πριν εκπνεύσει το 2013, κι αφού προηγήθηκαν δύο πλήρους διάρκειας άλμπουμ (μεταξύ των οποίων και το περυσινό Nesting).

Στα δυο μέρη (“Signature 1” και “Signature 2”) που απαρτίζουν το Signature, λοιπόν, θαρρώ πως κατορθώνουν επιτυχώς να συμπυκνώσουν και να αναδείξουν την ουσία των έως τώρα προσπαθειών τους, προσδίδοντας και ορισμένες καινούργιες ιδιότητες στις εμπνεύσεις τους. Μέσα τους, εντοπίζει κανείς την επιδίωξη των Virilio να παρατάξουν μια διαρκή επικοινωνία μεταξύ θορυβωδών στοιχείων, παραμορφώσεων και drones. Αυτή η επιδίωξη έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας διαρκώς (σχεδόν) τεταμένης, με μοτίβα αιχμηρής και τραχιάς υφής, παγανιστική αύρα, κι εν γένει με υποβλητικά ηχητικά τοπία. Οι βόμβοι που φτάνουν στ’ αυτιά μας προέρχονται από την αξιοποίηση ηλεκτρονικών πηγών, συνθεσάιζερ, κιθάρας (και των πεταλιών της), πικάπ, drum machines και φυσικών κρουστών (tam-tam και tympani), φωνών. Προσωπικά, μου φέρνουν στο νου βιομηχανικού τύπου εγχειρήματα όπως αυτά του Organum και του Lustmord, ιδίως την ερεβώδη, δυστοπική και αδυσώπητη ηχητική πλαισίωση της ταινίας Zoetrope από τον τελευταίο. Έκδηλη είναι και η επιρροή της κοσμικής –γερμανικής και μη– electronica και του krautrock, με τα ονόματα των Popol Vuh (των δίσκων Affenstunde και In Der Gärten Pharaos), Cluster και Klaus Schulze (λ.χ. του χαοτικού Irrlicht) να ξεπροβάλλουν…

Σε μια διαδικτυακή κουβέντα μας, ο Παπαδάτος θα μου πει πως το Φαντάσματα του Ανέστη Λογοθέτη αποτέλεσε ένα έργο αναφοράς για τους Virilio, γεγονός που αναδύεται στην επιφάνεια κατά την ακρόαση. Έτσι, οι όροι Non-Music και Musique Concrete ίσως και να ταίριαζαν στο προκείμενο άλμπουμ, ίσως και όχι. Άλλωστε, από τα λίγα λόγια που ανταλλάξαμε με τον Δημήτρη, κρατάω ότι η μεγαλύτερη έμπνευση για τη συγγραφή του άλμπουμ προήλθε από την κοινή ζωή αυτού με την Κορίννα, ως ζευγάρι.

Label: Record Label
Track(s) For Your Mixtape: Όλα