Wolfrune Festival @ Second Skin

Να τελικά που το Neo-Folk (μαζί με όλα του τα παρακλάδια) έχει αρχίσει επιτέλους σιγά σιγά να ανεβαίνει και πάλι στην χώρα μας. Οι συναυλίες που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 2-3 χρόνια στην πρωτεύουσα πλησιάζουν πλέον σε αριθμό εκείνες τις περιόδου 1999-2001, τότε που το συγκεκριμένο είδος ήταν στο peak του (για τα δεδομένα της Ελλάδας μιλώντας πάντα). Το Wolfrune Festival που έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο

στο Second Skin είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα, η επιτυχής διεξαγωγή του οποίου βάζει ένα ακόμα λιθαράκι στην προσπάθεια για την πραγματοποίηση παρόμοιων events και στο μέλλον.

Πρώτο σχήμα της βραδιάς ήταν οι Glimmer Void, οι οποίοι εμφανίστηκαν πολύ, μα ΠΑΡΑ πολύ βελτιωμένοι σε σχέση με τις προηγούμενες φορές που τους είχα δει. Πιο δεμένοι ηχητικά σαν σύνολο, με καθαρότερο ήχο στην κιθάρα και εμφανή τα σημάδια προόδου στο συνθετικό κομμάτι, απόδειξη του οποίου ήταν και τα νέα, πολύ όμορφα, τραγούδια που ακούσαμε. Το ίδιο ισχύει και για τα φωνητικά τα οποία ήταν σαφώς ένα σκαλί παραπάνω σε σύγκριση μ ε παλιότερες εμφανίσεις τους. Παρά τον λιγοστό χρόνο που είχαν στην διάθεση τους, οι Αθηναίοι απέδειξαν ότι βρίσκονται πραγματικά σε πολύ καλό δρόμο. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι.

Σειρά αμέσως μετά είχαν οι Skull & Dawn, που στην ουσία πρόκειται για την μετεξέλιξη των γνωστών και πολύ αγαπητών μας Défilé Des Âmes, οι οποίοι άλλαξαν όνομα πριν από δύο χρόνια μεταλλάσσοντας ταυτόχρονα και τον ήχο τους, κάνοντας μία στροφή προς τα χωράφια της Americana και του Southern Goth. Φανταστείτε κάτι ανάμεσα σε Hank III και Those Poor bastards και θα καταλάβετε για τί πράγμα μιλάμε. Η εμφάνιση τους ξεκίνησε με την παρουσίαση τριών κομματιών από το επερχόμενο (πρώτο υπό το νέο όνομα) album τους που αναμένεται να κυκλοφορήσει στα τέλη της χρονιάς, συνεχίστηκε με μία σύντομη επιστροφή στις μέρες των Défilé Des Âmes και ολοκληρώθηκε με δύο αποστομωτικές διασκευές (και με την συνοδεία τεσσάρων guest/φίλων της μπάντας στην σκηνή) στο ‘Thirteen’ του Danzig (κομμάτι το οποίο είχε διασκευάσει και ο Johnny Cash) και στο ‘Heaven Street’ των Death In June, με μία εισαγωγή-πέρασμα από το ‘Total War’ των NON. Φοβερή εμφάνιση από τα παιδιά που αυτομάτως αυξάνει ακόμη περισσότερο την ανυπομονησία μας για το άκουσμα τους νέου τους album.

Το Ισπανικό δίδυμο των Der Blaue Reiter δημιουργήθηκε από τις στάχτες των Ordo Funebris και μουσικά κινείται στον χώρο του Martial NeoClassical ήχου, θυμίζοντας μία μίξη μεταξύ Les Joyaux De La Princesse, Ordo Equilibrio και πρώιμων Der Blutharsch, εμπεριέχοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που ανέδειξαν τις προαναφερθέντες μπάντες και τις κατέταξαν στην κορυφή. Εμβατηριακοί ρυθμοί στα κρουστά και κλασικότροπες μελωδίες παιγμένες με βιολί και πλήκτρα σε συνδυασμό με διπλά ανδρικά και γυναικεία φωνητικά που δημιουργούν ένα επιβλητικό και συνάμα μελαγχολικό αποτέλεσμα. Στην σκηνή εμφανίστηκαν ως τρίο με την προσθήκη ενός ακόμη μουσικού και παρά τα μικροπροβληματάκια που αντιμετώπισαν με τα monitor στην αρχή κατάφεραν να απο

Keywords
Τυχαία Θέματα