Περισσότερη τηλεοπτική αποβλάκωση!

Κακός νοτιάς φυσούσε, κι εδώ που μένω, δυο βήματα πιο βόρεια από της ακτές της Β. Αφρικής, (που λέει ο λόγος), όταν φυσάει ο Γαρμπής, και μάλιστα μέσα στο χειμώνα, φέρνει υγρασία που σε μουλιάζει, (όπου στάξει νερό, κάνει μια βδομάδα να στεγνώσει), μια ζέστη αφύσικη που σε πιάνει από το λαιμό, και μύγες και κουνούπια κατευθείαν από τις κρεαταγορές και τους νερόλακκους της Αιγύπτου και της Λιβύης.

Σκεπαζόμουν, ζεσταινόμουν, ξεσκεπαζόμουν, κρύωνα.

 Διάβασα λίγο εφημερίδα, διάβασα λίγο για τον Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν που ήταν ο πρώτος κυβερνήτης της Ιερουσαλήμ εκεί εν έτει 1099 (τις προάλλες σαν να λέμε), όμως ύπνος δεν μου κολλούσε, έτσι άνοιξα το χαζοκούτι, μπας κι αποκοιμηθώ ελέω χαζέματος. Το έβαλα στον Σκάι που τέτοιαν ώρα (εκεί, γύρω στις δυο το χάραμα), έδειχνε ένα αμερικάνικο ντοκιμαντέρ με καταδιώξεις κακοποιών και λοιπών παρανομούντων. Ο αφηγητής ήταν ένας βεριτάμπλ μπάτσαρος με μασελάτο μόνιμο χαμόγελο (δόντια εκτυφλωτικά λευκά, σαν από πορσελάνη,  σ

Keywords
Τυχαία Θέματα