Ο ΠΑΟΚ δεν χρειαζόταν αστέρες, κόσμο και instagram

09:25 16/9/2020 - Πηγή: Contra

Είναι από τα παιχνίδια εκείνα που 'γεννούν' ιστορίες. Ο ΠΑΟΚ σε κατάσταση FFP δεν χρειάστηκε να κάνει τη μεταγραφική υπέρβαση, κράτησε τον προπονητή και είναι δύο βήματα μακριά από τους ομίλους του Champions League, έχοντας '2 στα 2' στην άδεια Τούμπα. Ο Άντριγια Ζίβκοβιτς έρχεται το καλοκαίρι στον ΠΑΟΚ

θέλοντας να κάνει ό,τι δεν κατάφερε στην Μπενφίκα για 4 περιόδους. Κόντρα στην παλιά ομάδα του σημειώνει το παρθενικό γκολ με τον ΠΑΟΚ. Η Μπενφίκα δίνει σχεδόν 100.000.000 από τα χρήματα που πήρε λόγω της περσινής πώλησης του Ζοάο Φέλιξ, δίνει τα 'κλειδιά' ξανά στον Ζόρζε Ζεζούς και για πρώτη φορά έπειτα από 10 χρόνια δεν θα βρίσκεται σε ομίλους Champions League. Και πόσες ακόμα ιστορίες βγαλμένες από ένα παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε ως όφειλε και προκρίθηκε ως όφειλε για την ιστορία του, την υπέρβαση, το επόμενο βήμα μέχρι το όνειρο των ομίλων.

Για να πάρεις αυτά τα παιχνίδια δεν χρειάζεται μόνο να τα παίξεις, αλλά να τα κερδίσεις. Κι εδώ ακριβώς έρχεται η υπέρβαση του Δικεφάλου, που αντιμετώπισε τον αγώνα με την Μπενφίκα ως το επόμενο σκαλοπάτι για τα... ψηλά πατώματα. Σε μία άδεια Τούμπα, την έδρα που του δίνει δύναμη, χωρίς να έχει το άγχος, αφού ο προηγούμενος στόχος απέναντι στην Μπεσίκτας επετεύχθη και με πιτσιρικάδες στην ενδεκάδα που πλέον δεν είναι πιτσιρικάδες, αλλά ώριμοι ποδοσφαιριστές που πρόσθεσαν στο 'βιογραφικό' τους τον αποκλεισμό της Μπενφίκα, ο ΠΑΟΚ του Αμπέλ Φερέιρα, που με τόσο... κόπο όλοι μας φροντίσαμε να αποδομήσουμε στη διάρκεια της περσινής σεζόν, μπήκε, έκανε το παιχνίδι του, δυσκολεύτηκε, απειλήθηκε, είχε τον (έτερο) Ζίβκοβιτς, τον τερματοφύλακα Ζίβκο, σε εξαιρετική μέρα κι 'έγραψε' μία νίκη που στο μέλλον δεν θα λογίζεται ως αυτή που ήρθε μέσα από το ποδόσφαιρο και την τακτική, αλλά ως μία μεγάλη που ήρθε. Τελεία.

Αυτό ακριβώς χρειαζόταν ο Δικέφαλος του Βορρά. Να εκμεταλλευτεί μία κατάσταση που διαμόρφωσε ο κορονοϊός και να κυνηγήσει υπό διαφορετικές συνθήκες ό,τι δεν μπορούσε τα προηγούμενα χρόνια. Τα προηγούμενα χρόνια είχε Βιεϊρίνια, είχε Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ, είχε Κώστα Κατσουράνη, είχε παίκτες που έρχονται για σε ανεβάσουν επίπεδο. Την εφετινή χρονιά έχει Δημήτρη Γιαννούλη, που θα τον κάνει selling club, τον Χρήστο Τζόλη, που θα κάνει τον κόσμο να κρεμαστεί ξανά στα κάγκελα μέχρι να πάρει κι αυτός τον δρόμο του Γιαννούλη, έχει Γιάννη Μιχαηλίδη που το παλικάρι είναι στόπερ, αλλά έχει αριστερό-φαρμάκι, είναι πιτσιρικάς και αποτελεί κι αυτός το next big thing του ΠΑΟΚ.

Και ερχόμαστε στο ζουμί. Ναι, σπουδαία η πρόκριση επί της Μπενφίκα, σημαντικά τα χρήματα που έρχονται στα ταμεία του ΠΑΟΚ, σημαντική η ψυχολογική τόνωση για τη νέα σεζόν, ακόμα πιο σημαντική η αφετηρία από την οποία ξεκινά ο Δικέφαλος τη νέα σεζόν, αλλά το πιο σημαντικό απ' όλα είναι ότι λειτουργεί ξανά ως ποδοσφαιρικός οργανισμός που παράγει νίκες και ποδοσφαιριστές.

"Άσε μας, ρε Καραϊνδρε τώρα", είναι η φάση και λογικό, όσο παραμένει νωπό το 2-1 επί της Μπενφίκα. Αυτή η κατάθεση ψυχής, η παλικαρίσια νίκη και ό,τι άλλο δημοσιογραφικό κλισέ χρειαστεί να προστεθεί αυτές τις ώρες μέχρι να κάτσει η σκόνη είναι η στιγμή, το συναίσθημα. Το μετά είναι το σημαντικό και θα το αντιληφθούν άπαντες τις επόμενες μέρες. Ακόμα κι αν ο ΠΑΟΚ δεν καταφέρει να περάσει, στα διπλά ματς, την Κρασνοντάρ.

Ο ΠΑΟΚ, έναν χρόνο μετά το πρωτάθλημα και αφού μεσολάβησε η απογοητευτική περσινή χρονιά, έγινε ξανά ομάδα. Έβγαλε την αντίδραση που υπό άλλες συνθήκες θα έχανε κάπου ανάμεσα στην εσωστρέφεια και το 'κρέμασμα' στα περίπτερα των υπεύθυνων. Ίσως το ήθελε η μοίρα έτσι, ως κλασική περίπτωση ΠΑΟΚ, να φτάσει στο όνειρο της συμμετοχής σε ομίλους χωρίς να μπει στην εξίσωση ο κόσμος. Τρία ματς στην Τούμπα δίχως φιλάθλους, με τη δύναμη που φέρνει το γήπεδο, ουχί την πίεση του κόσμου. Η πίεση που προκαλείται από την προσμονή, από το όνειρο, από ό,τι υγιές βγάζει ο κόσμος στην επιτακτική του ανάγκη να φτάσει σε ό,τι δεν έχει καταφέρει έως τώρα. Πρωτάθλημα και μετά ομίλους. Το πρώτο επετεύχθη και μάλιστα εμφατικά, το δεύτερο έρχεται με τις κατάλληλες προϋποθέσεις.

Το είχαμε αναφέρει ως πρόλογο της χρονιάς. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη να λειτουργήσει υπό την ηρεμία μίας ομάδας και γενικότερα ενός οργανισμού που δεν... κρέμεται από τα instagram και τα αινιγματικά ποστ. Μίας ομάδας που θα λειτουργήσει στο γήπεδο, αξιοποιώντας τα 'όπλα' που 'γεννά' η ίδια και τις συνθήκες που δημιουργεί η ίδια. Δεν είναι τυχαίο που ο ΠΑΟΚ μπήκε σε κατάσταση προετοιμασίας για τη νέα σεζόν και ξάφνου σταμάτησε η όποια συζήτηση για τον προπονητή. Το δημιούργησε η κατάσταση, η ανάγκη, ήρθε από μόνη της η λεγόμενη δεύτερη ευκαιρία στον Πορτογάλο προπονητή να αποδείξει ότι μπορεί να 'χτίσει' σε ομαλές συνθήκες, δίχως αστερίσκους.

Σε αυτές τις ιστορίες που αναφέραμε στην αρχή του κειμένου, προσθέστε και την πρώτη νίκη του Φερέιρα επί της Μπενφίκα στην προπονητική καριέρα του. Προστέθηκε στο δικό του 'βιογραφικό' για το μέλλον. Μαζί με την εμπιστοσύνη που κερδίζει από τον κόσμο, ακόμα κι από όσους διέγραψαν ό,τι σκληρό του αποδόθηκε πέρυσι με φράσεις "η βραδιά του Φερέιρα", "οι απαντήσεις του Φερέιρα" και όλα τα συναφή που συνθέτουν την παραδοχή λάθους έπειτα από ανούσιες κριτικές.

Τώρα η Κρασνοντάρ. Δύο ματς προσθήκη στην ψυχολογία και την ωριμότητα αυτής της ομάδας. Παρακαταθήκη για το πρωτάθλημα, όποια κι αν είναι η έκβαση στον δρόμο προς το... ορίτζιναλ σεντόνι. ΠΑΟΚ, όπως Ολυμπιακός πέρυσι το καλοκαίρι. Έχτισε την ομάδα και τον πρωταθληματικό χαρακτήρα μέσα από την ευρωπαϊκή πορεία του μέχρι τους ομίλους. Πήρε την ώθηση, την ψυχολογία και την ψήφο εμπιστοσύνης για τη συνέχεια.