Ο Σπανούλης ήθελε και τους Λαρεντζάκηδες ...

11:58 13/3/2021 - Πηγή: Contra

Η δεύτερη συνεχόμενη νίκη (από τον Γενάρη, είχε να ζήσει κάτι τέτοιο) του Ολυμπιακού ήρθε με ολική ανατροπή εικόνας και διάθεσης για μπάσκετ, που στο τέλος έφερε και την περηφάνια της φανέλας. Το σημείωσε με έμφαση ο Βασίλης Σπανούλης, ο εμβληματικός αρχηγός, στην καλύτερη βραδιά του στη φετινή Ευρωλίγκα. "Είμαστε Ολυμπιακός" θύμισε ο 39χρονος άσος που πήρε τις σωστές αποφάσεις, εκτέλεσε όπως αυτός ξέρει και έβαλε την υπογραφή του στην επικράτηση επί της Ζενίτ, που στα δέκα πρώτα λεπτά είχε

τρομοκρατήσει τους "ερυθρόλευκους".

Ο Σπανούλης δεν χρειάζεται ούτε εγκώμια, ούτε συστατικές επιστολές. Εδώ και 20 χρόνια (τα 15 στην Ευρωλίγκα) παρακολουθούμε την συναρπαστική διαδρομή του. Πολλά μπορεί να πει κανείς για τον μεγάλο άσο. Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι παίζει με την ίδια ορμή, με το ίδιο πάθος, με τον ίδιο ενθουσιασμό, λες κι είναι ακόμη ο ταλαντούχος νεαρός που έπαιρνε το Μαρούσι από τη Λάρισα το καλοκαίρι του 2001.

Η στιγμή που στο δεύτερο μέρος προσπαθεί με μανία να περάσει τον Αρτούρας Γκουντάιτις, στο τέλος τα καταφέρνει με ένα απίθανο λέι-απ, που ο Λιθουανός δεν κατάλαβε καν πως το έκανε ο αντίπαλός του, φτάνει και μόνο να καταδείξει αυτό το ατέρμονο πάθος. Αυτή την ξεχωριστή σχέση που έχει αναπτύξει με την μπάλα του μπάσκετ ο Βασίλης. Ο αιώνιος Σπανούλης. Όχι μόνο για μας, αλλά για ολόκληρη την μπασκετική Ευρώπη, αν δούμε και το tweet του κορυφαίου ισπανικού περιοδικού Gigantes Del Basket. Περιέγραψε τα κατορθώματά του "τεράστιου" όπως τον χαρακτηρίζει, μπασκετμπολίστα το μέγεθος του οποίου θα καταλάβουμε όταν τελικά θα αποχωρήσει.

Η βουτιά του Λαρεντζάκη

Αλλά ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε μόνο ελέω Σπανούλη. Ο αρχηγός του ήταν παρών όταν χρειάστηκε την έμπειρη καθοδήγηση και τα μεγάλα σουτ, ώστε να γυρίσει μια διαφορά που στο ξεκίνημα του ματς έφτασε ακόμη και στους -17π. Καθώς στο πρώτο δεκάλεπτο τα (ανενόχλητα) τρίποντα των φιλοξενουμένων έβρισκαν διαρκώς τον τρόπο, συνολικά ο Ολυμπιακός έβαλε μετά βίας 30 πόντους (από 15 ανά περίοδο) κανείς δεν φανταζόταν την εντυπωσιακή αλλαγή.

Ήδη, όμως, από το δεύτερο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός είχε συνέλθει στην αμυντική συμπεριφορά του. Η άμυνα με αλλαγές που οδηγούσε εκ των πραγμάτων τους παίκτες του Πασκουάλ σε συνεχόμενα τρίποντα, θέλει προσήλωση, αλλά και αυταπάρνηση. Στοιχεία που έδωσαν στους "ερυθρόλευκους" οι ... Λαρεντζάκηδες του. Οι παίκτες δηλαδή που έβαλαν τα κορμιά μπροστά, τους βγήκαν τα συκώτια, αλλά το ματς το γύρισαν.

Αν το ντράιβ του Σπανούλη μπροστά από τον Γκουντάιτις είναι η επιτομή της εμφάνισής του, την Παρασκευή το βράδυ, η βουτιά του Γιαννούλη Λαρεντζάκη για να αρπάξει την μπάλα από τον Κέβιν Πάνγκος, δείχνει την απόλυτη μεταστροφή και το πνεύμα με το οποίο έπαιξε ο Ολυμπιακός κυρίως στο δεύτερο δεκάλεπτο. Ο Έλληνας άσος ήταν αυτός που μαζί με τον Τσαρλς Τζένκινς, αποφάσισαν να κάνουν την ζωή δύσκολη στον Πάνγκος, τον πίεσαν και ουσιαστικά τον έβγαλαν εκτός παιχνιδιού. Ο Αμερικανός ξεκίνησε με 4/4 τρίποντα, δείχνοντας ότι δεν ... θα σταματήσει ποτέ, αλλά συνέχισε με 1/6. Ο Τζένκινς δεν τον άφησε να πάρει ανάσα. Τον πίεσε τόσο πολύ, που στο τέλος έμεινε αυτός από ανάσες και ζήτησε αναγκαστικά αλλαγή. Ο Λαρεντζάκης, έπεσε με ακόμη μεγαλύτερη ορμή πάνω του, βουτώντας στο παρκέ να του πάρει με το έτσι θέλω την μπάλα.

Είναι μια κατηγορία μόνος του ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης. Ξεκίνησε σχεδόν από το περιθώριο της ομάδας, κερδίζοντας πόντο-πόντο την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Κυρίως γιατί ο Μπαρτζώκας ξέρει ότι ο Έλληνας γκαρντ είτε θα μείνει στο παρκέ πέντε λεπτά, είτε είκοσι, θα μπει με την ίδια ένταση, με την ίδια διάθεση να αρπάξει μια μπάλα, να παίξει μια άμυνα, να κάνει ένα τρίποντο.

Ο ξένος Λαρεντζάκης είναι σε αυτόν τον Ολυμπιακό ο Ζαν Σαρλ Λιβιό. Ο Γάλλος παίζει όπου του ζητηθεί με την ίδια συνέπεια. Είτε στο "4", είτε στο "5", προσπαθεί να κοντραριστεί, να κερδίσει τις μάχες, να παίξει άμυνες (σίγουρα καλύτερα από κάθε άλλο ψηλό της ομάδας) και μπροστά να αξιοποιήσει όλες τις πάσες που θα πάρει στα χέρια. Κάποιες βραδιές θα τα καταφέρει, κάποιες άλλες όχι, είναι όμως πάντα έτοιμος να τα δώσει όλα.

Οι δυο κορυφαίοι της χρονιάς

Τα υπόλοιπα ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν οι δυο κορυφαίοι του Ολυμπιακού στη φετινή σεζόν:

✐ Ο Σάσα Βεζένκοφ, που εξακολουθεί να παίζει σε υψηλές ταχύτητες, είναι πλέον το πιο βασικό εργαλείο του Μπαρτζώκα, είτε γιατί σουτάρει από μακριά και ευστοχεί (3/6 τρίποντα), είτε γιατί μαζεύει με τη σέσουλα τα ριμπάουντ (6), αλλά και δίνει τρομερές βοήθειες στην άμυνα, όταν οι αντίπαλοι ψηλοί, προσπαθούσαν να ποστάρουν τους "ερυθρόλευκους" κοντούς.

✎ Κι ο Σακίλ Μακ Κίσικ, που όπως κάνει σχεδόν σε όλη τη σεζόν, σάλπισε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Είναι φαίνεται στο DNA του, είναι και το ... ιδιάνικο μπάσκετ που του αρέσει όσο τίποτε άλλο, που τον καθιστούν ιδανικό για τέτοιες καταστάσεις. Να αλλάζει τη ροή του ματς, να κυνηγάει όλες τις διεκδικούμενες μπάλες, να παίρνει αμπάριζα τις αντίπαλες άμυνες με τα ντράιβ και να βάζει τα κρίσιμα σουτ, ακόμη και σε ματς που είναι άστοχος...

Η ερώτηση στον Μπαρτζώκα δεν θα μπορούσε να είναι τι άλλαξε στον Ολυμπιακό κι από μια ομάδα η οποία δέχθηκε 28 πόντους σε ένα δεκάλεπτο, δείχνοντας ανήμπορη να αντιδράσει, έκανε ένα τόσο εντυπωσιακό καμ μπακ. Το επί μέρους σκορ του δεύτερου ημιχρόνου ήταν 40-25, στην τελευταία περίοδο, η Ζενίτ σημείωσε μόλις 5 πόντους κι ο προπονητής προσπαθούσε να εξηγήσει τα ανεξήγητα: "Νομίζω ότι στο τέλος πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η έλλειψη αγώνων στην τοπική λίγκα και η πίεση που νιώθουν να αποδείξουν πράγματα, στους αγώνες της Ευρωλίγκας τους οδηγούν σε λανθασμένη αντιμετώπιση των ματς. Και δεν το λέω γιατί θέλω να δικαιολογήσω, ή να βρω κάτι να πω. Συζητώντας με τους ξένους συναδέλφους, οι περισσότεροι με ρωτούν πως καταφέρνει η ομάδα να διατηρηθεί φρέσκια χωρίς αγώνες εθνικής λίγκας..."

Δηλαδή ένα ματς με τον Κολοσσό Ρόδου, το Μεσολόγγι, θα βοηθούσε τον Ολυμπιακό να παίξει καλύτερα με τη Βιλερμπάν; Ναι, θα τον βοηθούσε. Στην συγκρότηση της ομάδας, στην αποσυμπίεση από ένα λάθος αποτέλεσμα στην Ευρωλίγκα, στις ευκαιρίες των παικτών που δεν αγωνίζονται πολύ στην Ευρώπη, στην αυτοπεποίθηση των ξένων παικτών, ακόμη και σε δοκιμές που θα ήθελε να κάνει ο προπονητής. Γι αυτό και η επιστροφή των "ερυθρολεύκων" στο πρωτάθλημα θα πρέπει να είναι ... βασική επιδίωξη για την επόμενη σεζόν.