Το ταβάνι του Ρέαμπτσουκ ακουμπά στην υπομονή του Ολυμπιακού

11:14 14/3/2021 - Πηγή: Contra

Μετά την πώληση του Κώστα Τσιμίκα στη Λίβερπουλ, το έργο του Ολυμπιακού ήταν εξαιρετικά δύσκολο ως προς την αναπλήρωση του κενού που άφηνε ο διεθνής αριστεροπόδαρος μπακ. Στη θεωρία, οι 'ερυθρόλευκοι' κινήθηκαν σωστά. Πόνταραν στην εμπειρία του Χολέμπας ως back up λύση και ήλπιζαν πως ο Ρούμπεν Βινάγκρε θα γέμιζε τα παπούτσια του βασικού. Ο Πορτογάλος μπακ είχε όλο το αγωνιστικό πακέτο αλλά του έλειπε μια απαραίτητη προϋπόθεση: η

θέληση να αναπτύξει το ταλέντο του με την ομάδα του Πειραιά.

Στο πρώτο μισό της σεζόν ήταν ξεκάθαρο για τον Ολυμπιακό πως τον Γενάρη όφειλε να διορθώσει αυτό που αποδείχθηκε λάθος στην πράξη. Ο Χολέμπας ήταν αξιοπρεπής επωμιζόμενος το βάρος που δεν υπολόγιζε, ωστόσο δεν ήταν δυνατόν να τραβήξει το κάρο μόνος του. Η επιλογή των 'ερυθρολεύκων' αποκαλύφθηκε στο πρόσωπο του Όλεγκ Ρέαμπτσουκ.

Ενός Μολδαβού στην καταγωγή, αλλά με 100% πορτογαλική ποδοσφαιρική ανατροφή, αριστερού μπακ. Ο Ρέαμπτσουκ γεννήθηκε στο Ιαλοβένι και στην ηλικία των 4 ετών μετακόμισε στην Ρίο Μαΐορ, πόλη της περιοχής του Σαντάρεμ της Πορτογαλίας. Παίζοντας στην τοπική ομάδα, η Σπόρτινγκ Λισσαβώνας τον ανακάλυψε στα 11 του χρόνια. Έμεινε εκεί για ένα χρόνο, όταν και αποφάσισε να φύγει καθώς τα ταξίδια ως την Λισσαβώνα ήταν πολύωρα και ο ίδιος ήθελε να επικεντρωθεί στις σπουδές του. Το 2015 η Μπελενένσες τον κάλεσε για δοκιμή και τον κράτησε για έναν χρόνο, πριν ο παίκτης μετακομίσει στην Πόρτο τον Ιούλιο του 2016.

Υπογράφοντας το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, διάρκειας 4 ετών, λίγους μήνες μετά. Ξεχώρισε σχετικά γρήγορα με την δεύτερη ομάδα των 'δράκων' αλλά την ευκαιρία για την πρώτη δεν την πήρε ποτέ. Στις 13 Ιουλίου του 2019 υπέγραψε στην Πάσος Φερέιρα, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε συνολικά σε 44 παιχνίδια με απολογισμό 2 γκολ και 2 ασίστ. Στο μεταξύ είχε γίνει διεθνής με την Μολδαβία, όπου μετράει 24 συμμετοχές μέχρι σήμερα. Την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους έβαλε τα ερυθρόλευκα, απορρίπτοντας την προοπτική να επιστρέψει στην Πόρτο, που διατηρούσε ακόμη σημαντικό ποσοστό των δικαιωμάτων του και είχε ρήτρα επαναγοράς (buy back price) όχι όμως και την συγκατάθεση του Ρέαμπτσουκ. Ο 23χρονος μπακ δεν ήθελε να γυρίσει στην Πόρτο. Επιθυμούσε την μεταγραφή του στον Ολυμπιακό.

Μια πτυχή που αποτελεί τον Νο1 σημαντικό παράγοντα σε μια μεταγραφή. Η θέληση του παίκτη, η διάθεση να συνδέσει το μέλλον του με την ομάδα στην οποία υπογράφει. Το μοναδικό ερώτημα που προκύπτει είναι αν αυτή είναι αρκετή. Οι πρώτες εμφανίσεις του Ρέαμπτσουκ στον Ολυμπιακό σκόρπισαν ενθουσιασμό που εν μέρει ήταν 'φουσκωμένος', εξαιτίας της αίσθησης ανάγκης που είχε δημιουργηθεί τους προηγούμενους μήνες. Όταν στο στρατόπεδο των Πειραιωτών έβλεπαν τον Βινάγκρε να... πετάει αετό και τον 36χρονο Χολέμπας να προσπαθεί φιλότιμα να καλύψει το κενό του Τσιμίκα.

Όχι πως ο ενθουσιασμός για τον Μολδαβό ήταν ολότελα αδικαιολόγητος. Γρήγορος, δυνατός, με πολλή ένταση στο παιχνίδι του, ακούραστος, ανεβοκατεβαίνοντας για πλάκα την πλευρά, αξιόπιστος αμυντικά στο 1vs1 και με σωστές καλύψεις στον χώρο. Μια νότα αισιοδοξίας, φρεσκάδας, ανανέωσης. Αυτή ωστόσο είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Γιατί ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που παίζει με έναν τρόπο, κατά τον οποίο η θέση του ακραίου μπακ απαιτεί περισσότερα. Και συγκεκριμένα το παιχνίδι που αφορά το build up από χαμηλά αλλά και το τρίτο μισό του γηπέδου προς την επίθεση.

Εκεί για την ώρα ο Ρέαμπτσουκ υστερεί. Ενώ οι κινήσεις του χωρίς την μπάλα είναι διαρκείς και κατά βάση σωστές, με αυτήν στα πόδια είναι άτολμος, προβλέψιμος, χωρίς ρεπερτόριο. Είτε γιατί είναι ψαρωμένος ακόμη, είτε γιατί δεν νιώθει έτοιμος να πάρει την πρωτοβουλία ή επειδή δεν εμπιστεύεται την επιθετική/δημιουργική του ικανότητα. Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και ο Ολυμπιακός στερείται το πλάτος του γηπέδου όταν ακουμπάει τη μπάλα αριστερά για να αναπτυχθεί.

Η αλλαγή που προέκυψε στην καριέρα του Μολδαβού είναι σημαντική. Από την Πάσος Φερέιρα, μια ομάδα δίχως ιδιαίτερες απαιτήσεις, στον Ολυμπιακό που ζει κάθε μέρα με την πίεση της διάκρισης, του πρωταθλητισμού, των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Το επίπεδο ανεβαίνει, οι ανάγκες του συνόλου το ίδιο, μοιραία και οι απαιτήσεις από κάθε παίκτη ξεχωριστά. Το step up ακόμη και στη διαφορά φιλοσοφίας του παιχνιδιού δεν είναι εύκολο. Είναι άλλο το ποδόσφαιρο αντίδρασης και της μιας επαφής, άλλο το ποδόσφαιρο της δράσης και της πρωτοβουλίας. Ο Ρέαμπτσουκ είχε συνηθίσει στο πρώτο, τώρα καλείται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Η αλλαγή του στην ανάπαυλα της αναμέτρησης με την Άρσεναλ, δεν είχε την χροιά της τιμωρίας για τη λάθος πάσα που έκανε στον Βαλμπουενά και στην εξέλιξη της φάσης ήρθε το 0-1. Ήταν όμως χαρακτηριστική των όσων διαβάσατε παραπάνω. Ο Μολδαβός μπακ δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στην πίεση του αντιπάλου και το χτίσιμο μιας επίθεσης από χαμηλά, έτσι στη θέση του πέρασε ο Χολέμπας που σαφώς διαθέτει μεγαλύτερη ικανότητα σε αυτή την πτυχή του παιχνιδιού λόγω ταλέντου και εμπειρίας.

Η διαπίστωση που αφορά τον Μολδαβό δεν συνιστά υπόνοια λάθους, ή πολύ περισσότερο αποτυχημένης, μεταγραφής. Απεναντίας, διαθέτει το -πολύ σημαντικό για το ποδόσφαιρο σήμερα- στοιχείο της αθλητικότητας, το κορμί και τα πνευμόνια του μπορούν να υποστηρίξουν την ανάγκη της ταχυδύναμης και της έντασης στη σύγχρονη μορφή του παιχνιδιού. Ωστόσο για να γίνει πολύτιμος στον Ολυμπιακό και συμβατός στην επιθετική λειτουργία του συνόλου, πρέπει να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα του με την μπάλα. Δίψα, όρεξη για να δουλέψει και να το πετύχει, έχει. Τα σημαντικά ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο και την απάντηση μπορεί να την δώσει μόνο ο χρόνος: ποιο είναι το ταβάνι του και αν ο Ολυμπιακός έχει την υπομονή να περιμένει για να το διαπιστώσει...