Avowed | Review

07:57 22/2/2025 - Πηγή: Game Over

Στα Pillars of Eternity οι θεότητες παίζουν κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση της πραγματικότητας της Eora. Κάθε θεός και θεά έχει την προσωπική του ιστορία και τις ιδιαίτερες επιρροές που μεταδίδει στους πιστούς του. Αυτή η βαθιά θρησκευτική και μυθολογική υπόσταση δημιουργεί έναν κόσμο όπου κάθε απόφαση και κάθε έκφανση του υπερφυσικού έχει μεγάλη σημασία.

Το Avowed πατάει στο γνωστό πλούσιο υπόβαθρο της Eora και το επεκτείνει μέσα από τη δημιουργία των Living Lands. Ο παίκτης αναλαμβάνει τον ρόλο ενός “Godlike” – ενός πρέσβη της Aedyr – ο οποίος φέρει τις ανεξήγητες ιδιαιτερότητες που του

χάρισε μια άγνωστη θεότητα, ένα στοιχείο που είναι στενά συνδεδεμένο με το lore των Pillars of Eternity. Η μυστηριώδης επιδημία Dreamscourge πλήττει τα Living Lands, και ο παίκτης έχει την αποστολή να διερευνήσει την προέλευση της.

Οι παραδόσεις και οι ιστορίες που έχουν χτιστεί στα Pillars of Eternity αποτελούν πηγή έμπνευσης για το Avowed, δίνοντας έμφαση στη σημασία των επιλογών του παίκτη και στη διαμόρφωση του προσωπικού του μονοπατιού μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις και μυστήρια. Ενώ στο σύμπαν των Pillars ο παίκτης καλείται να εξερευνήσει την πολύπλοκη φύση των θεών και των δυνάμεων που διέπουν τη ζωή, το Avowed επεκτείνει αυτήν την ιδέα, προσφέροντας ένα περιβάλλον όπου οι αποφάσεις έχουν ουσιαστικές συνέπειες – τόσο στον τρόπο που διαμορφώνεται η ιστορία όσο και στην αλληλεπίδραση με τους companions.

Ακόμη κι αν το Avowed υιοθετεί μια νέα προοπτική στο gameplay – μεταβαίνοντας από την κλασική isometric παρουσίαση σε μια first-person προσέγγιση – δεν χάνει την επαφή του με το πλούσιο lore που καθορίζει το ύφος των Pillars. Οι παίκτες που είναι εξοικειωμένοι με το βάθος και την πολυπλοκότητα του κόσμου της Eora, θα εκτιμήσουν την προσπάθεια της Obsidian να ενσωματώσει και να ανανεώσει τα αγαπημένα τους στοιχεία, δίνοντάς τους μια νέα διάσταση μέσα σε ένα περιβάλλον που, παρά το νέο του ύφος, διατηρεί την ουσία του. Με αυτόν τον τρόπο, το Avowed λειτουργεί ως ένα νέο κεφάλαιο στο έπος της Eora – μια συνέχεια που τιμά την κληρονομιά των Pillars of Eternity, ενώ παράλληλα ανοίγει δρόμους για μια πιο action-προσανατολισμένη και δυναμική εμπειρία.

Στον τομέα του σενάριου, η Obsidian κινείται σε γνώριμα νερά. Δεν πρωτοτυπεί σε συνταρακτικό βαθμό αλλά δεν χάνει και σε ποιότητα. Ασχολείται με γνώριμα θέματα, όπως η σύνδεση με το Θείο, οι υπερφυσικές δυνάμεις που επικοινωνούν με ήρωες της ιστορίας, και οι μυστήριες οντότητες (;) που μέσα στον δικό τους χωροχρόνο ύπαρξης απειλούν τα Living Lands. Η ιστορία, χωρίς να είναι ακριβώς πρωτότυπη, λαμβάνει πολιτικό χρώμα μέσα από το ιδιαίτερο πρίσμα της Obsidian και με γνώριμα θέματα τα οποία θα μπορούσαν να βρουν αντίστοιχα στη σύγχρονη πραγματικότητα, στη δική μας πραγματικότητα, μόνο που εδώ έχουν τον γνωστό μανδύα του φαντασιακού και του φανταστικού.

Η καταπίεση από ξένες δυνάμεις, οι απόκληροι ενός συστήματος ή μιας κοινωνίας, η απομόνωση ομάδων, η προσπάθεια για ανεξαρτησία. Όλα αυτά εμφανίζονται στο Avowed και βρίσκουν τις αντιστοιχίες τους σε πάρα πολλά αντίστοιχα ζητήματα που και εμείς γνωρίζουμε. Δεν πρόκειται για εύκολα θέματα, πόσο μάλλον για ένα παιχνίδι, αλλά τα games έχουν ωριμάσει σε αυτόν τον τομέα εδώ και πολλά χρόνια.

Βέβαια, η χρόνια περιπλάνηση σε φανταστικούς και φαντασιακούς κόσμους μπορεί να δημιουργήσει και κόπωση. Για πρώτη ίσως φορά σε παιχνίδι της Obsidian, το κεντρικό σενάριο δεν είναι δα και συνταρακτικό, τα side quest συνήθως δεν κρύβουν εκπλήξεις και οι companions φαίνονται άχρωμοι και σχεδόν βαρετοί. Όπου και αν οφείλεται αυτή η κόπωση, είναι μοιραίο να βγει σε κάποια παιχνίδια. Μπορεί να είναι και η εντύπωσή μας, αλλά κάποιες ιστορίες επαναλαμβάνονται, πολλές γραμμές διαλόγου βρίσκονται εκεί για να βρίσκονται, και, τέλος πάντων, οι ιστορίες για παλιούς χαμένους συντρόφους, για αμαρτωλά παρελθόντα, για πληγές από το παρελθόν και ούτω κάθε εξής, κάποια στιγμή αρχίζουν και κουράζουν.

Το Avowed θα μπορούσε κάλιστα να είναι ένα παιχνίδι χωρίς companions, όπου ο χαρακτήρας, ο ήρωας, να παίζει και να κινείται μόνος του στον κόσμο και οι companions, έτσι όπως εμφανίζονται στο παιχνίδι, να είναι απλά ήρωες της ιστορίας, των οποίων μπορούμε να παρακολουθήσουμε τα sidequest.

Ο κόσμος των Living Lands δεν στερείται ενδιαφέροντος και η αλήθεια είναι ότι όσο προχωράμε στην ιστορία, στον τρίτο ή και τέταρτο κεφάλαιο που ανοίγεται μπροστά μας, το περιβάλλον γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον. Και στο Avowed είναι χαρακτηριστική η ευκολία με την οποία οι δημιουργοί του παιχνιδιού βάζουν τον παίκτη μπροστά από σημαντικές αποφάσεις, αλλάζοντας σχεδόν ολοκληρωτικά τη ροή της βασικής ιστορίας και ωθώντας τον να σκεφτεί αν πραγματικά υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο καλό ή στο κακό, στο μαύρο ή στο άσπρο.

Βέβαια, η παρακαταθήκη μιας ομάδας δημιουργών δεν είναι απαραίτητα εγγύηση για το τελικό προϊόν και το τελικό αποτέλεσμα. Το Avowed σε πολλά σημεία δείχνει σημάδια βιασύνης και προχειρότητας. Στις σειρές των διαλόγων, στην εξέλιξη των γεγονότων, σε side quests τα οποία δεν έχουν ιδιαίτερο ειδικό βάρος και σε κεντρικές επιλογές οι οποίες προκύπτουν σχεδόν άγαρμπα.

Σε ό,τι αφορά το gameplay κομμάτι του τίτλου, εδώ πρέπει να διαχωρίσουμε το traversal, δηλαδή την περιήγηση μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού, που αποτελεί ένα πολύ θετικό κομμάτι του Avowed, και το ίδιο το gameplay, αυτό δηλαδή της μάχης. Όσον αφορά το πρώτο, η Obsidian και πάλι επιλέγει έναν μετρημένο κόσμο, έναν κόσμο ο οποίος βρίσκεται υπό τον έλεγχο του παίκτη και σχεδόν ποτέ δεν ξεπερνά αυτά τα όρια. Κάθε περιοχή προσφέρει πεπερασμένο πλήθος προκλήσεων και μυστικών, και το γεγονός αυτό παρά το ότι περιορίζει τη δήθεν ελευθερία των κινήσεων, προσφέρει την αίσθηση της πληρότητας και της ικανοποίησης όταν “εξαντλείται”

Δεν βλέπουμε κάτι που δεν έχουμε δει στο παρελθόν. Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να αποκρύψουμε το γεγονός ότι οι περιοχές των dungeons, οι περιοχές των side quests, είναι καλά σχεδιασμένες. Ένας έμπειρος RPG ή Action RPG παίκτης, δεν θα δυσκολευτεί να εντοπίσει ακόμα και κάποια καλά κρυμμένα για τον κόσμο του Avowed μυστικά.

Πάντως, ενώ στην αρχή δημιουργείται ίσως η εντύπωση ότι ο σχεδιασμός είναι φτωχός, αρκούν λίγες ώρες υπομονής ώστε ο παίκτης να βρεθεί στη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη περιοχή του παιχνιδιού, όπου το πράγμα αποκτά σαφώς πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο συνολικός σχεδιασμός του κόσμου και εν γένει το Level Design λογίζεται στα θετικά του παιχνιδιού. Όσον αφορά αυτό καθ’ αυτό το άμεσο action gameplay, εδώ έχουμε να κάνουμε καθαρά με περίπτωση που χρειαζόταν λίγους ακόμα μήνες γυαλίσματος, φροντίδας και προσοχής και ίσως σε κάποια σημεία επανασχεδιασμού.

Γενικά, στα Action RPG, η μάχη από προοπτική πρώτου προσώπου -δεν υπάρχει τρίτο πρόσωπο στο παιχνίδι όσο και αν θέλουν να σας πείσουν για το αντίθετο- είναι προβληματική. Από που να το πιάσει κανείς το ζήτημα αυτό και πού να το αφήσει.

Το Avowed είναι από τα πρώτα παιχνίδια που κάνει σε αυτόν τον τομέα μία πραγματική σοβαρή προσπάθεια, δίνοντας αρκετό βάρος στις κινήσεις, παραμετροποιώντας σε μεγάλο βαθμό το gameplay ανάλογα με τα classes -και πάλι δεν θα δείτε κάτι ρηξικέλευθο ή κάτι που δεν έχετε ξαναδεί ποτέ- και ενσωματώνοντας μηχανισμούς που σαφώς το καθιστούν ίσως το καλύτερο παιχνίδι με melee gameplay σε πρώτο πρόσωπο (και καλό ranged και magic gameplay). Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζει η χρήση του parry, η οποία γίνεται εννοείται σε πραγματικό χρόνο και η οποία μπορεί να αποκτήσει αποφασιστική σημασία σε όλες τις μάχες.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι η μάχη δεν είναι διασκεδαστική. Το βασικό πρόβλημα στη μάχη στο Avowed είναι ότι πρώτον, ο παίκτης πολύ σύντομα θα καταλάβει ότι μπορεί να βασιστεί σε ένα ή δύο skills, τα οποία του είναι πολύ χρήσιμα και μάλλον θα παρατήσει τα υπόλοιπα, και δεύτερον, ότι το spawn των εχθρών είναι τέτοιο ώστε να αποκλείει ουσιαστικά οποιαδήποτε στρατηγική προσέγγιση μετά τα πρώτα δευτερόλεπτα της έναρξης της μάχης. Κάτι που γίνεται πολύ έντονο σε μάχη με mini Boss και Boss.

Η παρουσία των companions στη μάχη και εδώ, ίσως πολύ πιο έντονα από το επίπεδο της διαδραστικότητας, της εξέλιξης της ιστορίας και του interaction με τον κόσμο, είναι πραγματικά αχρείαστη και εδώ θα σταματήσουμε οποιοδήποτε άλλο σχόλιο γι’ αυτό το τομέα. Η εμφάνιση των εχθρών θα έπρεπε να ήταν πιο αργή, πιο σταθερή σε ρυθμό, πιο στιβάρη και να δίνεται σημασία όχι τόσο στον αριθμό τους, όσο στην τεχνική τους. Το καλό είναι ότι, ευτυχώς, όταν καθαρίζεται μια περιοχή, δεν έχουμε να κάνουμε με respawn των εχθρών στη συγκεκριμένη περιοχή. Έτσι, σιγά-σιγά, ο χάρτης καθαρίζει.

Παρά το γεγονός ότι γίνεται αρκετά καλή προσπάθεια, λοιπόν, στον τομέα της μάχης, το όλο σκηνικό στο Avowed θυμίζει μία χαμένη ευκαιρία, η οποία με λίγη πίστωση χρόνου και ίσως κάποιες διαφορετικές πινελιές σε στρατηγικά σημεία του σχεδιασμού να είχαν δημιουργήσει ένα πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα. Εδώ, στην περίπτωσή μας, η μάχη είναι πολλές φορές διασκεδαστική και σε άλλες απλώς υποφερτική.

Σε ό,τι αφορά τη συνολική εξέλιξη της ιστορίας, αυτό εννοείται ότι αφορά την υποκειμενική άποψη των παικτών. Αλλά επειδή παίζουμε παιχνίδι της Obsidian, θα πρέπει ίσως και πάλι να επισημάνουμε ότι υπάρχουν -μειωμένα είναι η αλήθεια σε αριθμό σε σχέση για παράδειγμα με το Outer Worlds– quests και ιστορίες οι οποίες σώζουν λίγο την παρτίδα. Όχι όμως όσες και όσο μεγάλες θα τις θέλαμε. Τα υπόλοιπα side quests είναι απλώς αγγαρείες. Και σχεδόν αγγαρείες είναι και τα quests των companions, τα οποία για πρώτη ίσως φορά δεν δίνουν κανένα μα κανένα χρώμα στο παιχνίδι.

Η φιλοσοφία, πίσω από άλλα χαρακτηριστικά ενός RPG παιχνιδιού, παραμένει προσκολλημένη στα άκρως απαραίτητα. Τα upgrades στον εξοπλισμό είναι τα πλέον βασικά. Στην φιλοσοφία και του Baldur’s Gate 3, κομμάτια του εξοπλισμού έχουν απλά συγκεκριμένες ιδιότητες και αυτό, στο συνολικό φόρτο των στατιστικών, αποδεικνύεται ίσως ανακουφιστικό για τον παίκτη.

Κι εδώ λοιπόν δεν θα δούμε ούτε τίποτα καινοτόμο, ούτε τίποτα ρηξικέλευθο. Απλά οι ονομασίες των υλικών αλλάζουν και ίσως κάποια στατιστικά. Γενικώς ο έμπειρος παίκτης στα RPG θα βρεθεί σε ένα φιλικό περιβάλλον που απλά θα του εξασφαλίζει τα άκρως απαραίτητα.

Ο τομέας των γραφικών είναι από συμπαθητικός μέχρι και όμορφος. Και ενώ υπάρχει μία κρυάδα στις δύο πρώτες περιοχές του παιχνιδιού, που λίγο πολύ κάποια assets επαναλαμβάνονται και ο παίκτης δεν βλέπει κάτι τρομερό, τα πράγματα διορθώνονται πάρα πολύ στη δεύτερη και στην τρίτη περιοχή, όπου υπάρχει πραγματικά ωραία προοπτική, καλός σχεδιασμός, και όμορφες, πολύ όμορφες στιγμές, με τον φωτισμό και με τη διαχείριση του τοπίου και των κτισμάτων που αρμονικά δένουν με αυτό. Κάποια παραστρατήματα σε χαμένα frames στο animation των χαρακτήρων ελπίζουμε ότι θα διορθωθούν άμεσα.

Ξέρουμε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η απαρίθμηση πολλών αρνητικών σε αντίθεση με τα θετικά του τίτλου φαντάζει τέτοια ώστε να βγαίνει το συμπέρασμα πως ο γράφων δεν ενθουσιάστηκε από το παιχνίδι ή δεν το ευχαριστήθηκε. Δεν είναι έτσι βέβαια τα πράγματα. Η καταμέτρηση των αρνητικών σημείων γίνεται επειδή από εταιρείες σαν την Obsidian έχει κανείς αυξημένες προσδοκίες

Το παιχνίδι συνεχίζει να αποτελεί μια πολύ δυνατή προσθήκη για τη βιβλιοθήκη του Game Pass. Η συγκυρία βέβαια είναι λίγο αρνητική, αφού ταυτόχρονα κυκλοφορεί και το Kingdom Come 2, αλλά αυτά μόνο βραχυπρόθεσμα. ακροπρόθεσμα, το Avowed θα είναι ένα δυνατό χαρτί. Το κακό είναι ότι θα μπορούσε να είναι πολύ δυνατότερο. Όπως όμως έχουμε πει, η Obsidian επιμένει να είναι μία εταιρεία που προτιμά να βγάζει περισσότερα παιχνίδια και λιγότερες υπερπαραγωγές. Και εκεί είναι που κανείς πρέπει να σταθμίσει τις επιθυμίες του. Θέλουμε υπερπαραγωγές, παιχνίδια αψεγάδιαστα ανά 6-7 χρόνια, ή παιχνίδια ανά 1-2 χρόνια που έχουν και κάποιες αρνητικές παραμέτρους;

Όσο αποτρεπτικός πάντως κι αν ακούγεται ο λόγος μας, οι παίκτες, οι gamers που γουστάρουν αυτά τα παιχνίδια, καλούνται να μην αποθαρρυνθούν. Και αν προεξοφλήσουμε και την ύπαρξη κάποιων διορθώσεων που θα ακολουθήσουν, τότε ίσως μαζί και με το extra περιεχόμενο, μελλοντικά το Avowed να αποδειχθεί ένα πολύ ικανοποιητικό πακέτο. Όπως και να έχει, εμείς είμαστε και λίγο συνηθισμένοι να γκρινιάζουμε, γιατί πάντα θέλουμε το κάτι παραπάνω, ιδίως από εταιρείες που ξέρουμε ότι μπορούν να το προσφέρουν.

Το Avowed κυκλοφορεί από τις 18/2/25 για PC και Xbox Series. To review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series, με review code που λάβαμε από τη Microsoft.

The post Avowed | Review first appeared on GameOver.

The post Avowed | Review appeared first on GameOver.