Ereban: Shadow Legacy | Review

09:21 1/6/2024 - Πηγή: Game Over

Στα γρήγορα

X

Η Baby Robot Games, μια ισπανική indie ομάδα, κάνει το ντεμπούτο της με το Ereban: Shadow Legacy, ένα τρισδιάστατο stealth-based παιχνίδι. Παρά τις φιλόδοξες προθέσεις, το παιχνίδι αντιμετωπίζει σοβαρά δομικά προβλήματα. Η πρωταγωνίστρια Ayana έχει υπερβολικά ισχυρές ικανότητες, όπως το να ενσωματώνεται στις σκιές, κάτι που αφαιρεί την πρόκληση από το gameplay και δημιουργεί την αίσθηση χρήσης

ενός cheat αντί για μια στρατηγική ικανότητα.

Η πλοκή διαδραματίζεται σε έναν sci-fi κόσμο όπου η Ayana, η τελευταία Ereban, συγκρούεται με τη μεγαλοεταιρία Helios. Παρά τη δυναμική παρουσία της Ayana και την καλή δουλειά της ηθοποιού της, οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι αδύναμοι και η ιστορία δεν καταφέρνει να καθηλώσει τον παίκτη. Η τεχνητή νοημοσύνη των εχθρών είναι προβλέψιμη και παρωχημένη, ενώ το platforming έχει δυνητικά καλές ιδέες που δεν αξιοποιούνται πλήρως. Συνολικά, το παιχνίδι απογοητεύει με την έλλειψη βάθους και την παρωχημένη τεχνολογία του.

Δύσκολα τα μονοπάτια όσων βιντεοπαιχνιδιών επιλέγουν να επικεντρωθούν σε stealth gameplay -όπως πράττει το Ereban: Shadow Legacy. Αποτελεί ένα είδος που ακροβατεί έντονα μεταξύ εκνευρισμού και υπεραπλούστευσης, απαιτώντας παράλληλα την ύπαρξη δουλεμένης A.I. Αλλά ακόμα και αν δεν υπάρχει κάποια περίτεχνη A.I. τουλάχιστον είναι αναγκαίο οι εχθρικές ρουτίνες να είναι δημιουργημένες με σωστό σχεδιασμό, ώστε η δράση να επιτρέπει τον ευχάριστο σχεδιασμό των μεθοδικών κινήσεών μας από στόχο σε στόχο ή από κρυψώνα σε κρυψώνα.

Η ισπανική ομάδα της Baby Robot Games μπαίνει στα βαθιά με το πρώτο της πόνημα, αναπτύσσοντας ένα τρισδιάστατο παιχνίδι (πάντα διπλά απαιτητικό για μία ολιγομελή indie ομάδα) και μάλιστα στη δύσκολη κατηγορία των stealth-based βιντεοπαιχνιδιών. Δυστυχώς, οι overpowered ειδικές ικανότητες της Ayana, σε συνδυασμό με άλλα δομικά προβλήματα, συνθέτουν ένα παιχνίδι που αδυνατεί να προσφέρει οτιδήποτε αξιομνημόνευτο.

Το βασικό πρόβλημα πηγάζει από την ειδική ικανότητα της Ayana να γίνεται ένα με τις σκιές, επιτρέποντάς της μετακινείται σε οποιαδήποτε επιφάνεια δεν έρχεται σε επαφή με κάποια φωτεινή πηγή. Κάτι ανάλογο είχαμε δει και στα Aragami, όπου ο πρωταγωνιστής μπορούσε να τηλεμεταφερθεί μεταξύ σκιών, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η ελευθερία κινήσεων της Ayana είναι πολύ μεγαλύτερη.

Το σενάριο μας μεταφέρει σε έναν sci-fi κόσμο όπου η Ayana είναι πιθανότατα η τελευταία Ereban, δηλαδή ανθρωπόμορφο ον που κατέχει την ικανότητα να ενσωματώνεται στις σκιές. Η υπόθεση θα μας μεταφέρει απέναντι από μία αδυσώπητη μεγαλοεταιρία, την Helios, καθώς επίσης θα οδηγήσει την Ayana στην αναζήτηση άλλων ατόμων με παρόμοιες ικανότητες.

Η πλοκή είναι, πολύ απλά, αδύναμη, με χαρακτήρες που έρχονται και φεύγουν με γρήγορους ρυθμούς, δίχως να είναι σε θέση να προσφέρουν οποιοδήποτε δέσιμο, αλλά και μία γενικότερη εξέλιξη της βασικής ιστορίας που δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Από την άλλη μεριά, η Ayana, ως μία στωική και ενίοτε σαρκαστική χαρακτήρας, φαίνεται να αδικείται στο παρόν παιχνίδι, δεδομένου ότι είναι συμπαθής (χάρη και στη δουλειά της ηθοποιού) και με την κατάλληλη μεταχείριση αλλά και με μία πιο δουλεμένη πλοκή θα μπορούσε να αποτελεί μία αξιομνημόνευτη πρωταγωνίστρια.

Βασικός αντίπαλός της στην αναζήτηση των υπόλοιπων Ereban είναι η στρατιά των ρομπότ της Helios, τα οποία έρχονται σε λιγοστούς διαφορετικούς τύπους (απλοί ή αόρατοι στρατιώτες και snipers – μεταξύ λίγων ακόμα).

Στο κομμάτι του stealth προκύπτουν δύο θέματα: Η A.I. των εχθρών είναι η πλέον τυπική και -θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς- παρωχημένη, βλέποντάς τους να είναι είτε στατικοί είτε να πραγματοποιούν εντελώς προβλέψιμες και ράθυμες περιπολίες.

Το έτερο θέμα αφορά στη μεταφυσική ικανότητα της Ayana, που της επιτρέπει να γίνεται ένα με τις σκιές και πρακτικά εντελώς αόρατη, προσφέροντάς της ένα παντοδύναμο πλεονέκτημα ενάντια στα ρομπότ. Στη συντριπτική πλειοψηφία των επιπέδων τα σημεία όπου μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις σκιές είναι πολλά και οι εχθροί αρκετά διάσπαρτοι, ώστε να μην απαιτείται η παραμικρή ανάγκη για “μελέτη” της ρουτίνας των περιπολιών τους ή η κατάστρωση κάποιου ιδιαίτερου σχεδίου.

Ημερομηνία Κυκλοφορίας για το Harry Potter: Quidditch Champions

Ετοιμάστε τις σκούπες σας, η καινούργια αθλητική season αρχίσει το Φθινόπωρο….

Διαθέσιμο το πρώτο DLC για το Alan Wake 2.

Και επιβεβαίωση κυκλοφορίας του παιχνιδιού σε φυσικό μέσο….

Η Sony και η LEGO Ανακοινώνουν το LEGO Horizon Adventures

Μία διαφορετική ματιά στον κόσμο της Aloy….

Η εξόντωση των ρομπότ καταλήγει να είναι μία διαδικασία άνευ ουσιαστικής πρόκλησης, κάτι που οδηγεί τελικά σε ένα παιχνίδι όπου η τακτική είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Κατ’ επέκταση, η ειδική ικανότητα της Ayana δεν είναι σε θέση να προσφέρει κάτι πραγματικά φρέσκο στο είδος, αφού περισσότερο δημιουργεί την εντύπωση ενός cheat και όχι μίας ικανότητας που προσφέρει βάθος στο gameplay. Παρότι ενδέχεται πρόσκαιρα να οδηγηθεί κάποιος σε μία ευχάριστη και γρήγορη δράση, stealth ύφους, δεν θα αργήσει να έρθει η αίσθηση της μονοτονίας και ο αρνητικός αντίκτυπος της έλλειψης πρόκλησης.

Από την άλλη πλευρά, στο θέμα του platforming φαίνεται ότι αυτός ο μηχανισμός θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πιο αποτελεσματικά. Η δυνατότητα της Ayana να μπαίνει στις σκιές, σημαίνει ότι μπορεί να μετακινηθεί με ευκολία σε οποιαδήποτε κάθετη επιφάνεια.

Υπάρχουν διάφορα επίπεδα, σχετικά ανοικτής κλίμακας, με ωραίο σχεδιασμό που βασίζεται στις σκιές, οδηγώντας μας στην εύρεση των κατάλληλων σημείων όπου η Ayana θα μπορέσει να αξιοποιήσει τις σκιές προκειμένου να φτάσει στο objective της. Η μετακίνηση στοιχείων του περιβάλλοντος (όπως γερανοί) για τη δημιουργία σκιών σε κατάλληλα μέρη δημιουργούν έξυπνες platforming συνθήκες, όπως επίσης οι περιπτώσεις όπου η αυτόματη κίνηση διαφόρων μηχανισμών (όπως η κίνηση του έλικα ανεμογεννητριών) δημιουργεί μετακινούμενες σκιές.

Αυτά τα σημεία δείχνουν ότι η Baby Robot Games θα μπορούσε να επωφεληθεί περισσότερο εάν εστίαζε την προσοχή της κυρίως στο platforming, αποφεύγοντας να μοιράσει το gameplay με τα stealth τμήματα. Και στο platforming ωστόσο υπάρχει ένα έντονο μελανό σημείο, καθώς η Ayana δεν έχει την ικανότητα να σκαρφαλώνει, μία απουσία που μας οδηγεί πολλά χρόνια πριν, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ereban κάλλιστα χαρακτηρίζεται και ως platforming πέρα από stealth.

Το σύνολο της εμπειρίας κλείνει ένας παρωχημένος τεχνικός τομέας, δείχνοντας ως ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει πολλά χρόνια πριν. Το εικαστικό περιτύλιγμα δεν είναι σε θέση να αντισταθμίσει αυτήν την κατάσταση, με την πλειονότητα των περιβαλλόντων να μας μεταφέρει σε τετριμμένα εργοστασιακά κτίσματα και τυπικές υπόγειες εγκαταστάσεις. Τουλάχιστον η cel-shaded απεικόνιση της Ayana και των λοιπών φίλιων και εχθρικών δυνάμεων είναι περισσότερο δουλεμένη.

Συνολικά, το Ereban: Shadow Legacy δυστυχώς δεν είναι σε θέση να προσφέρει κάτι στο είδος των stealth, καθώς αδυνατεί να ενσωματώσει τον ιδιαίτερο μηχανισμό με τις σκιές με τρόπο που να εμβαθύνει το gameplay. Αντί αυτού έχουμε μία περιπέτεια άνευ πρόκλησης και με πολλά ξεπερασμένα στοιχεία που αδυνατεί να ξεχωρίσει.

Το Ereban: Shadow Legacy κυκλοφορεί για PC από τις 10/4/24 ενώ αναμένεται και για Xbox Series / Xbox One. Το review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη Baby Robot Games.

The post Ereban: Shadow Legacy | Review first appeared on GameOver.

The post Ereban: Shadow Legacy | Review appeared first on GameOver.