Rangerdog | Review

12:00 1/7/2021 - Πηγή: Game Over

Σκυλιά με σκάφανδρα αστροναυτών; Στο διάστημα; Σαν χαρακτήρες σε horizontal shoot em up; Γιατί όχι; Έχουμε ξαναπεί ότι πολλά shooters – και όχι μόνο – επιλέγουν ένα παρανοϊκό και περίεργο κεντρικό θέμα, σε μια προσπάθεια ίσως να ξεχωρίσουν από τα συνηθισμένα και να τραβήξουν την προσοχή των υποψήφιων παικτών. Αυτό ακριβώς κάνει και το Rangerdog, το παρθενικό πόνημα της ιαπωνικής OOEGAMES, η οποία υιοθετεί ένα γλυκούλικο, ρετρό εικαστικό, για να ντύσει το εντελώς τυπικό αλλά διασκεδαστικό gameplay του τίτλου.

Για σενάριο στο παιχνίδι

ούτε λόγος, καθώς είναι ανύπαρκτο. Υποθέτουμε ότι οι κακοί είναι μέλη της οικογένειας των αιλουροειδών, γένος αίλουροι, είδος Felis Catus ή στην καθομιλουμένη γατιά, αν κρίνουμε από τα τελευταία bosses. Άλλωστε είναι γνωστή η προαιώνια έχθρα γατιών και σκυλιών, και μόνο όταν η Γη ζήσει τις τελευταίες μέρες της θα δούμε σκύλους και γάτες να ζούνε μαζί – όπως μας πληροφόρησε ο Bill Murray στο πρώτο Ghostbusters.

Αυτή η έχθρα έχει λοιπόν επιζήσει και στο μέλλον, όπου τα σκυλιά έχουν κατακτήσει την ικανότητα του ταξιδιού στο διάστημα και τη δυνατότητα να φέρουν βαρύ οπλισμό, τον οποίο όμως σαν φίλοι του ανθρώπου θα χρησιμοποιήσουν για να σώσουν το σύμπαν πετώντας από αριστερά προς τα δεξιά και πυροβολώντας ότι κινείται.

Το παιχνίδι μάς προσφέρει τρία επίπεδα δυσκολίας και τη δυνατότητα να επιλέξουμε με πόσες ζωές θα ξεκινήσουμε. Προτού ξεκινήσουμε, θα πρέπει να επιλέξουμε τον χαρακτήρα μας ανάμεσα σε τρία σκυλιά ονόματι Riku, Kotetsu και Maru. Στην οθόνη επιλογής φαίνονται και με ένα αρκετά ξεκάθαρο σχέδιο οι διαφορές ανάμεσα στους τρεις χαρακτήρες, οι οποίες εντοπίζονται στα διαθέσιμα όπλα.

Μόλις πατήσουμε το start, θα διαπιστώσουμε ότι το gameplay είναι ένα τυπικότατο, οριζόντιο shoot ’em up χωρίς κανένα στοιχείο νεωτερισμού. Το αντίθετο, ο χειρισμός του χαρακτήρα μας, αλλά κυρίως τα όπλα και οι αναβαθμίσεις τους, θυμίζουν έντονα παιχνίδια όπως το R-Type και κυρίως το κλασικό Gradius του NES. Πολλοί εχθροί αφήνουν πίσω τους κουτιά αναβαθμίσεων, τα οποία μπορούμε να πυροβολήσουμε για να αλλάξουμε την προσφερόμενη αναβάθμιση και να επιλέξουμε ποιo όπλο θα χρησιμοποιήσουμε.

Αν διαλέξουμε το ίδιο με αυτό που έχουμε, το επίπεδό του ανεβαίνει και κάνουμε έτσι μεγαλύτερη ζημιά. Τα κύρια όπλα είναι δύο ειδών: ένα που χτυπάει σε μεγάλο εύρος, αλλά δεν κάνει μεγάλη ζημιά, και ένα laser που ρίχνει μόνο μπροστά αλλά προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά. Για δευτερεύον όπλο μπορούμε να διαλέξουμε βόμβες που πέφτουν προς τα κάτω ή homing missiles που κυνηγάνε τους εχθρούς, ενώ τέλος υπάρχει το speed up, που αυξάνει την ταχύτητά μας, μια βόμβα που καταστρέφει τα πάντα στην οθόνη και μια ασπίδα που μας προστατεύει για τρία χτυπήματα.

Όπως είπαμε, αυτά τα όπλα διαφέρουν ελαφρώς ανάλογα με τον σκύλο που θα επιλέξουμε. Γενικά, βλέπουμε ότι ο οπλισμός μας περιορίζεται στον απολύτως απαραίτητο για το είδος και δεν μας προσφέρεται επ’ ουδενί κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Από την άλλη, συνολικά το gameplay μπορεί να είναι κοινότυπο αλλά σίγουρα υπηρετεί τα standards της κατηγορίας με σεβασμό.

Ο χειρισμός μας είναι ακριβής και οι φίλοι των shoot ’em ups θα βρεθούν 100% στο στοιχείο τους. Από πλευράς δυσκολίας θα λέγαμε ότι μάλλον είμαστε προς τη μέση ή ακόμα και προς το εύκολο του πράγματος. Οι εχθροί και οι σφαίρες δεν φτάνουν σε bullet hell επίπεδα, και μόνο στα τελευταία levels τα πράγματα γίνονται κάπως πιο χαοτικά.

Μόλις χάσουμε ζωή, συνεχίζουμε άμεσα από το ίδιο σημείο -με downgrade στα όπλα μας- και μόνο αν χάσουμε όλες τις ζωές μας θα χάσουμε 1 από τα 9 continue μας και θα ξεκινήσουμε την πίστα από την αρχή. Όπως όμως είπαμε στην αρχή, μπορούμε να επιλέξουμε δυσκολία και αριθμό ζωών ώστε να προσαρμόσουμε το παιχνίδι στα μέτρα μας. Εμείς το ολοκληρώσαμε στο normal με 9 ζωές για κάθε continue και είδαμε τους τίτλους τέλους σε περίπου μία ώρα.

Όσον αφορά το εικαστικό, μια ματιά στα screenshots του Rangerdog αρκεί για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει. Ρέτρο, 16 bit γραφικά με έντονα, όμορφα χρώματα και μεγάλα sprites γεμίζουν την οθόνη μας. Αν κάτι τραβάει σίγουρα την προσοχή, είναι ο σχεδιασμός των εχθρών. Εκεί η φαντασία των δημιουργών είναι σίγουρα μεγάλη και η λογική πάει περίπατο.

Ιπτάμενα λουλούδια, αυτοκίνητα με ουρά από μικρά ψάρια, λεωφορεία που τα οδηγούν χιμπατζήδες και άλλα τέτοια τρελά δημιουργήματα θα βρεθούν στον δρόμο μας, και με έναν παράξενο τρόπο διατηρούν το ενδιαφέρον του παίκτη, ο οποίος θέλει να δει τι άλλο θα συναντήσει στο διάβα του. Τα σκηνικά αλλάζουν ξαφνικά χωρίς λόγο και μπορεί από το διάστημα να βρεθούμε σε ένα πάρκο ή στο εσωτερικό ενός σπιτιού.

Τέλος, τα bosses είναι όλα μεγάλα σε μέγεθος και έχουν και ένα σχετικό, παικτικό ενδιαφέρον, καθώς κάποια θέλουν κολπάκια για να νικηθούν. Γενικά, όλο το εικαστικό μπορεί να περιγραφεί ως συνδυασμός αλλοπρόσαλλου με μελιστάλακτο και σίγουρα θα ελκύσει κάποιους και θα απωθήσει κάποιους άλλους.

Όσο για τον ηχητικό τομέα, το Rangerdog περιλαμβάνει 2-3 μελωδίες που επαναλαμβάνονται καθ’όλη τη διάρκειά του και ταιριάζουν με το γλυκούλικο presentation, αλλά δεν κατάφεραν να μας τραβήξουν το ενδιαφέρον.

Πραγματικά δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα να πει κανείς για παιχνίδια σαν το Rangerdog. Οι φίλοι των shoot ’em ups ξέρουν ακριβώς τι θα συναντήσουν και δεν θα πρέπει να περιμένουν καμία έκπληξη -αν εξαιρέσει κανείς το ιδιαίτερο εικαστικό του τίτλου. Από την άλλη, αυτό που θέλει να προσφέρει το παιχνίδι το κάνει καλά, ακόμα κι αν η εμπειρία είναι σίγουρα μικρή σε διάρκεια. Δοκιμάστε το, αν σας έχουν λείψει παιχνίδια σαν το Gradius.

Το Rangerdog κυκλοφορεί για Switch και PC από τις 18/6/21. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch, με review code που λάβαμε από την OOEGAMES.

The post Rangerdog | Review appeared first on GameOver.