Kingdoms of Amalur: Reckoning Review

16:40 19/2/2012 - Πηγή: Game 2.0

Σε μια εποχή όπου κυριαρχούν τα sequels, η ανάδειξη ενός ολοκαίνουριου παιχνιδιού, θα μπορούσε, μάλλον άνετα, να βαφτιστεί κατόρθωμα. Ένα εκτενέστατο marketing budget πιθανώς θα αρκούσε, αλλά όχι για τους fans των RPG. Αυτοί θέλουν κάτι παραπάνω, κάτι που θα τους έκανε να ενδιαφερθούν από πριν. Tι καλύτερο λοιπόν από τα ονόματα κράχτες; Ονόματα πολύ μεγάλου βεληνεκούς, αποδεδειγμένα ταλαντούχα, που έχουν, αν μη τι άλλο, τη δύναμη

να αλλάξουν τις ισορροπίες σε αυτό το είδος παιχνιδιών. Όπου μαζεύονται πολλά κοκόρια όμως…

R.A. Salvatore, Todd McFarlane, Ken Rolston (TES III: Morrowind, TES IV: Oblivion) είναι μόνο τρία από τα πολλά ταλέντα που μάζεψε η 38 Studios για να δημηιουργήσει τόσο το Kingdoms of Amalur: Reckoning, όσο και το «Κοπέρνικο», το μελλοντικό MMO της εταιρίας δηλαδή, πάντα βασισμένο στον κόσμο του Amalur. Οι υποσχέσεις τους είναι πολλές, και οι ικανότητες τους αδιαμφισβήτητα μεγάλες. To πόνημά τους όμως σε πολλά σημεία, περισσότερα απ’ ότι θα έπρεπε, αποτυγχάνει να εντυπωσιάσει.

Το σενάριο είναι το πρώτο από τα παραπάνω σημεία. Παρόλο που η πλοκή δεν ακολουθεί την πεπατημένη στην αρχή (πόσες νεκραναστάσεις βλέπουμε σε παιχνίδια τέλοσπάντων;), δεν υπάρχουν οι απαραίτητες εκπλήξεις στην πορεία ώστε ο παίκτης να κρατηθεί σε εγρήγορση, και ενώ η εξέλιξή της είναι ομαλή, χωρίς να υπάρχει υπερ- ή υποπληροφόρηση για κάποιο γεγονός ή άτομο, όλα αυτά που μπορεί να μάθει κάποιος, είναι μάλλον αδιάφορα. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει lore στο παρασκήνιο ή ότι δε δίνονται στοιχεία γι’αυτό. Αντιθέτως, το παιχνίδι περιλαμβάνει όλες εκείνες τις λεπτομέρεις που κάνουν το μύθο του κόσμου του Amalaur αρκετό για να στηρίξει πολλούς μελλοντικούς τίτλους. Απλά το Reckoning αποτυγχάνει να τα συνθέσει έτσι ώστε να προσφέρει κάτι το ξεχωριστό.

Gnomes: έξυπνοι και ενοχλητικοί. Όπως πάντα.

Ο αυθεντικά, λοιπόν, high-fantasy κόσμος του παιχνιδιού περιλαμβάνει μισή ντουζίνα φυλές, από τους Gnomes μέχρι τις Fae (ένα είδος αθάνατων ξωτικών με άλλα λόγια), γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν και επηρέασαν την επικράτεια, και πολλά άλλα συστατικά, αλλά και ένα χαρακτηριστικό-κλειδί για την ανάπτυξη του κόσμου: την μοίρα. Στο Amalur, η μοίρα είναι η θεά παντοκράτειρα, που υφαίνει για όλους και για όλα ένα μονοπάτι ζωής. Κανείς δε μπορεί να ξεφύγει από αυτή, και κανείς δε μπορεί να αλλάξει τη μοίρα κάποιου άλλου – εκτός από τον παίκτη. Αυτή η μοιρολατρική προσέγγιση είναι πρακτικά και η βάση του παιχνιδιού. Τα πάντα μέσα σε αυτό εξαρτώνται από αυτή, και καλό είναι να συμφιλιωθείτε με τη λέξη “Fate” γιατί θα τη συναντήσετε ουκ ολίγες φορές στις -πάμπολλες είναι η αλήθεια- ώρες που θα δαπανήσετε στο Reckoning.

Ενώ η ιστορία του παιχνιδιού μπορεί να μην είναι κάτι το συγκλονιστικό, οι δημιουργοί δεν τεμπέλιασαν, με αποτέλεσμα το Amalur να είναι γεμάτο με περιεχόμενο. Πέρα από τον κύριο κλάδο του σεναρίου, υπάρχουν τόσο factions, όπου ο παίκτης μπορεί να γίνει μέλος και να σκαρφαλώσει στην ιεραρχία τους, όσο και ένας