Economist: Ο Σαμαράς, εμπνέει σεβασμό…

 Η ευρωζώνη αγωνίζεται να βρει έναν τρόπο να διατηρήσει την Ελλάδα στην επιφάνεια …

Το τεφτέρι των Ευρωπαίων για τον Αντώνη Σαμαρά μεγάλωνε σε κάθε καμπή της Ελληνικής κρίσης. Η άρνησή του να στηρίξει το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης  ως αρχηγός της –τότε – αξιωματικής αντιπολίτευσης  ΝΔ, τους φαινόταν καταστροφική. Αργότερα, όταν στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου, ο λόγος

του κου Σαμαρά ήταν διφορούμενος σε σχέση με το δεύτερο πακέτο διάσωσης. Και προκαλώντας πρόωρες εκλογές αυτό το χρόνο, κατηγορήθηκε ότι άνοιγε την πόρτα σε εξτρεμιστές όλων των αποχρώσεων.

Σήμερα, ως πρωθυπουργός, ο κος Σαμαράς, εμπνέει σεβασμό. Μετά τη συνάντηση των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος Jean-Claude Juncker επαίνεσε, πέραν του αναμενομένου,  τον Έλληνα ηγέτη: «Είμαι εντυπωσιασμένος… Η Ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρεται, πιστεύω, με αξιοθαύμαστο τρόπο». Η επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελάριου Angela Merkel αυτή την εβδομάδα είναι το διαυγέστερο σημάδι ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν είναι πια στο μυαλό της. Ένας λόγος για αυτή την αποδοχή του κου Σαμαρά είναι γιατί αποτελεί το μικρότερο κακό, με δεδομένη την εναλλακτική λύση του κ. Τσίπρα, του ριζοσπάστη αριστεριστή. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η διατήρηση της Ελλάδας στο ευρώ είναι λιγότερο οδυνηρή από το ενδεχόμενο χάος της εξόδου. Ένας τρίτος παράγοντας είναι ότι ο κος Σαμαράς φαίνεται να αποδέχεται τους όρους της ευρωπαϊκής βοήθειας.

Οι ευρωκράτες έχουν διαπιστώσει ότι διαθέτει σοβαρότητα, κάτι που φάνηκε επιλέγοντας έναν αξιοσέβαστο οικονομολόγο, το Γιάννη Στουρνάρα, ως υπουργό των οικονομικών. Ύστερα, υπάρχει ο παράγοντας τον οποίο κανείς τους δε θα παραδεχθεί: η πολιτική που απαιτεί σκληρά, εμπροσθοβαρή μέτρα λιτότητας έχει προκαλέσει αχρείαστο κακό. Η ύφεση της ελληνικής οικονομίας αυτό το χρόνο θα είναι, πάλι, πολύ βαθύτερη απ’ ότι είχε προβλεφθεί τον Απρίλιο και το ίδιο θα συμβεί και τον επόμενο χρόνο, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΔΝΤ. Η ευρωζώνη ποτέ δε θα καταδεχτεί να αναφωνήσει mea culpa, κάτι που ειπώθηκε από το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεσή του, στην οποία παραδέχεται ότι υποεκτίμησε άσχημα την επίδραση της λιτότητας στη μείωση της οικονομικής απόδοσης. Η ευρωζώνη μπορεί, έτσι κι αλλιώς, να κατηγορήσει τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις για τη νωθρότητα που επέδειξαν. Όμως, μόλις η Ισπανία και η Πορτογαλία αντιμετώπισαν ύφεση μεγαλύτερη του αναμενομένου, κέρδισαν έναν ακόμα χρόνο για να επιτύχουν τους στόχους για να φέρουν το έλλειμμα του προϋπολογισμού  κάτω από το 3% του ΑΕΠ.

Με την υποστήριξη του αφεντικού του ΔΝΤ, της Christine Lagarde, η Ελλάδα μπορεί να πάρει τα δύο παραπάνω χρόνια που θέλει για να επιτύχει το στόχο ενός μεγάλου πρωτογενούς πλεονάσματος (πριν από τις πληρωμές των τόκων) το 2014. Είναι πιθανό να γίνει μια τέτοια συμφωνία το Νοέμβριο. Αλλά πρώτα η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει το πολιτικό έλλειμμα ανάμεσα στα κράτη της ευρωζώνης: μπορεί να μη θέλουν πια να πιέσουν την Ελλάδα προς την έξοδο αλλά ούτε και θέλουν να τ

Keywords
Τυχαία Θέματα