Madame Bovary

22:57 7/6/2015 - Πηγή: Antinews

Το Madame Bovary είναι μεταφορά γνωστού βιβλίου της γαλλικής λογοτεχνίας, από τον Φλωμπέρ. Η ιστορία είναι για μια γυναίκα γιατρού στην επαρχιακή Γαλλία του 19ου αιώνα, η οποία είναι δυσαρεστημένη με τη ζωή της και θέλει απεγνωσμένα να την αλλάξει.

Η καθημερινότητα της κυρίας Μποβαρύ και το κοινωνικό της πλαίσιο καταγράφονται λεπτομερώς και ρεαλιστικά. Η ταινία φαινομενικά αποδίδει κάτι κοινότυπο, ωστόσο το νόημά της πλουτίζεται σταδιακά, έως την εξαιρετική κορύφωση στο τέλος. Στην αρχή η Έμα μου ήταν συμπαθής καθώς

πρέπει να μείνει με ένα σύζυγο που δεν επέλεξε, σε μια μικρή κωμόπολη. Όμως, σταδιακά φανερώνεται ότι είναι άνθρωπος εγωϊστής, που νομίζει ότι ο κόσμος της χρωστάει και η ζωή προορίζεται να είναι μια συνεχής γιορτή. Δεν εκτιμάει τα αγαθά που έχει, πράγμα όχι παράξενο αφού δεν κόπιασε για αυτά, ούτε θέλει να αναπτυχθεί προσωπικά γνωρίζοντας τους άλλους. Κάθε αξιόλογο άτομο γύρω της, όπως ο εργατικός σύζυγος ή η ταπεινή υπηρέτρια, την «ξενερώνει» με την banalite του. Ελκύεται μόνο από τον πλούσιο μαρκήσιο ή το νεαρό, επιδέξιο στο μπλα μπλα συμβολαιογράφο. Το ιδανικό της είναι η ατάκα του παμπόνηρου έμπορα «αν δεν έχεις αυτό που αγαπάς τότε ζεις χωρίς αγάπη» ενώ η φράση του συζύγου της «δεν μπορούμε να είμαστε όλοι πλούσιοι» της προκαλεί απορία κι απέχθεια. Αφήνει τα πάθη της να την παρασύρουν κι όταν κάτι πάει στραβά φταίνε οι άλλοι. Θέλει πολλά, όμως η ίδια δεν αγωνίζεται για τίποτα.

Οι ποικίλοι χαρακτήρες σκιαγραφούνται έξοχα και αποδίδονται με ωραίες ερμηνείες. Η Mia Wasikowska υποδύεται πειστικά την Μποβαρύ, με τις στιγμές ανοίας, την επιπολαιότητα και τις έντονες απογοητεύσεις της. Ο Henry Lloyd-Hughes παίζει το σύζυγό της, που άθελά του συντελεί στην πτώση της με το να μην της απαγορεύει τίποτα. Ο Rhys Ifans είναι απολαυστικός στο ρόλο του εμπόρου που εκμεταλλεύεται τη ματαιοδοξία και την αφέλεια της Έμα ενώ ο Logan Marshall-Green ξεχωρίζει ως μαρκήσιος, που ξέρει πότε να πουλήσει ευαισθησία και πότε να ...εξαφανιστεί.

Η Sophie Barthes χειρίζεται έξοχα την εναλλαγή σκηνών, μένοντας ακριβώς όσο χρειάζεται σε κάθε μία ώστε να περνάει αυτό που θέλει χωρίς να κουράζει. Ακόμη και οι σκηνές φαγητού έχουν ενδιαφέρον γιατί μας δείχνουν κάτι καινούριο, σημαντικό για την ιστορία. Επίσης, αξιοποιούνται η τοπική αρχιτεκτονική και η φύση, με τα όμορφα τοπία και την αφθονία πράσινου. Ιδίως η εικόνα στο τέλος, με τους χωρικούς να κρατάνε δάδες, τους όγκους των κτιρίων στο βάθος και τον ουρανό να σκουραίνει, είναι εκπληκτική.

Το Madame Bovary με εξέπληξε ευχάριστα αν και διαφέρει από τις ταινίες που μου αρέσουν. Ίσως γιατί, παρόλο που η κεντρική ιδέα του δεν έχει τίποτα το συναρπαστικό, δείχνει κάτι σπουδαίο. Μάλιστα, θα έλεγα ότι σήμερα είναι ακόμη πιο επίκαιρο.

Captain America

Διαβάστε περισσότερα