O «Super Mario» επιστρέφει

14:22 29/12/2012 - Πηγή: Antinews

«Το πολιτικό μας μανιφέστο έτυχε ευρείας αποδοχής από τις κεντρώες δυνάμεις. Μπορούμε να προχωρήσουμε. Θα είμαι επικεφαλής της συμμαχίας αυτής», δήλωσε σε συνέντευξη τύπου ο Ιταλός υπηρεσιακός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές. «Για την Γερουσία θα παρουσιαστεί ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο, ενώ στην βουλή θα έχουμε μια σειρά από συνδυασμούς», διευκρίνισε ο Μόντι, προσθέτοντας ότι «έθεσε πολύ

αυστηρούς κανόνες, οι οποίοι έγιναν δεκτοί». Το ψηφοδέλτιο για τη Γερουσία πρόκειται να ονομαστεί «Ατζέντα Μόντι για την Ιταλία».

Ο Μόντι εξήγησε ότι ως ισόβιος γερουσιαστής, δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για να εκλεγεί στο κοινοβούλιο, αλλά θα είναι επικεφαλής ενός κεντρώου συνασπισμού. Για το αν ελπίζει να ξαναγίνει πρωθυπουργός, απάντησε ότι «δεν είναι τώρα, η στιγμή να γίνουν τέτοιου είδους προβλέψεις για το μέλλον». Οι δυνάμεις που υιοθέτησαν την ατζέντα Μόντι είναι το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Ένωση Κέντρου (UdC), το νεοσυσταθέν κίνημα «Μελλοντική Ιταλία», του προέδρου της Φεράρι,Λούκα Κορντέρο Ντι Μοντετζέμολο, το κόμμα Μέλλον και Ελευθερία του προέδρου της Βουλής Τζανφράνκο Φίνι, όπως και μέλη των καθολικών οργανώσεων εργαζομένων Acli και τεχνοκράτες υπουργοί που συνεργάσθηκαν με τον καθηγητή πρωθυπουργό, τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Λίγες μέρες πριν, ο Μόντι πήρε και τις «ευλογίες» του Βατικανού, το οποίο τελευταία άρχισε να αποστασιοποιείται από τον άτακτο Μπερλουσκόνι.

Ποιος είναι ο «Super Mario»

Διακεκριμένος οικονομολόγος και βετεράνος στις Βρυξέλλες, ο Μάριο Μόντι έγινε πρωθυπουργός της Ιταλίας, συμμετέχοντας σε ένα πολιτικό δράμα για την οικονομική αβεβαιότητα της χώρας, στα τέλη του 2011. Διακριτικός και
μη εκλεγμένος τεχνοκράτης, έχει τη φήμη του σκληρού διαπραγματευτή, που θα ηρεμήσει τις αγορές και θα προωθήσει άμεσα κάποιες αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, παρά την αντίσταση των οικονομικών λόμπι και των πολιτικών του αντιπάλων.

Παρά την ανακοίνωση της παραίτησής του, φαινόταν απίθανο να αποσυρθεί από την αναταραχή της πολιτικής στη Ρώμη. Θεωρείται ως ο ισχυρός ηγέτης του νέου κεντρώου συνασπισμού, ενώ θεωρείται και πιθανός μελλοντικός υποψήφιος για τη θέση του προέδρου.
Γεννήθηκε το 1943, στη βόρεια ιταλική πόλη Βαρέζε, στην πλούσια περιοχή της Λομβαρδίας. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Bocconi στο Μιλάνο και στο Yale των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο Yale, είχε καθηγητή τον James Tobin, εφευρέτη του «φόρου Τόμπιν», που είναι γνωστός επίσης και ως «φόρος του Ρομπέν των Δασών» – μια πρόταση για την φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ούτως ώστε να περιοριστεί η κερδοσκοπία.
Έχει εμπειρία και, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι μία από τις πιο αγαπητές προσωπικότητες της Ιταλίας. Δίδαξε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο για 15 χρόνια πριν επιστρέψει στην Bocconi ως λέκτορας το 1984. Το 1994, διορίστηκε επίτροπος της ΕΕ για την εσωτερική αγορά και τις υπηρεσίες. Τον όρισε ο Μπερλουσκόνι, που τότε έκανε την πρώτη θητεία του ως πρωθυπουργός.
Κατά τη δεύτερη θητεία του στην επιτροπή (1999-2004) κέρδισε το παρατσούκλι “Super Mario” για τον τρόπο που αντιμετώπισε τα κατεστημένα συμφέροντα. Έχει μπλοκάρει τη συγχώνευση μεταξύ της General Electric και της Honeywell και πολέμησε τις ισχυρές περιφερειακές γερμανικές τράπεζες. Ξεκίνησε επίσης μια υπόθεση αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας εναντίον της Microsoft. Το 2004, η ΕΕ επέβαλε στην Microsoft πρόστιμο 497 εκατ. ευρώ για κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της στην αγορά.
Ο Μόντι ορίστηκε για τη δεύτερη θητεία του στις Βρυξέλλες από τον κεντροαριστερό πρωθυπουργό Μάσιμο Ντ ‘Αλέμα. Το 2005 ίδρυσε το think tank Bruegel, με έδρα τις Βρυξέλλες, που ειδικεύεται στην οικονομική πολιτική. Επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο Bocconi, αυτή τη φορά ως πρόεδρος. Το 2010, υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την ομοσπονδιοποίηση, γνωστής ως Ομάδα Σπινέλι.
Έγραψε επίσης μια έκθεση για τις Βρυξέλλες το μέλλον της ενιαίας αγοράς της ΕΕ, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα το 2010.
Όταν ο Μπερλουσκόνι παραιτήθηκε το Νοέμβριο του 2011, ο Ιταλός πρόεδρος Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο στράφηκε στον Μόντι, καθώς οι χρηματοπιστωτικές αγορές πίεζαν την Ιταλία. Ο Μόντι ορκίστηκε ισόβιος γερουσιαστής, επιτρέποντας τον διορισμό του ως επικεφαλής της κυβέρνησης. Έκανε κάποιες μεταρρυθμίσεις, αλλά αποδυναμώθηκε από την επίθεση των πολιτικών του αντιπάλων και τη λαϊκή δυσαρέσκεια από τη λήψη των επώδυνων μέτρων.