Tραγική και επικίνδυνη η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να διχάσει τον ελληνικό λαό

Η αφορμή για την αναζωπύρωση του εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος ήταν η κ. Βασιλική Λέβα, η συνομιλήτρια του Κουφοντίνα που τον ρωτούσε αν κρυώνει και αν πρέπει να κλειστεί το παράθυρο για να μην αρρωστήσει.

Όμως, η συνέχεια δόθηκε μέσα στη Βουλή όταν η ίδια, η οποία στα νιάτα της ήθελε να γίνει «Κουφοντίνας», χώρισε τους νεκρούς σε Αριστερούς και Δεξιούς. Ο Τεμπονέρας προφανώς ως μέλος αριστερής οργάνωσης ήταν καλύτερος... νεκρός από τον δεξιό Μπακογιάννη ή από τον Μομφεράτο.

Οι οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατίας

έχουν λιγότερα δικαιώματα από τις οικογένειες των αριστερών θυμάτων. Μάλιστα, με αφορμή όλο αυτό το σκηνικό που έστησε η εν λόγω κυρία που θέλει να αποκαλείται βουλευτής της ελληνικής δημοκρατίας ξέσπασε λέει «πόλεμος» μεταξύ του γιου του Τεμπονέρα και του γιου του Μπακογιάννη, νυν περιφερειάρχη.

Στη Βουλή μάλιστα που συζητείται η υπόθεση της κατάργησης των φυλακών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο αρμόδιος υπουργός Παρασκευόπουλος ενδιαφέρονται περισσότερο για το πότε και πώς θα αποφυλακιστεί ο Ξηρός και άλλοι τρομοκράτες κι όχι πώς θα ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα. Δεν ντράπηκαν που μέσα στη Βουλή ήταν η μητέρα του άτυχου Θάνου Αξαρλιάν που σκότωσε η «17Ν», δεν ντρέπονται που οι συγγενείς 390 οικογενειών που έχουν πληγεί από την τρομοκρατία, τους ζητούν να ισχύσει η δικαιοσύνη και «όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια».

Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να διχάσει τον ελληνικό λαό είναι τραγική και εξαιρετικά επικίνδυνη. Ο διαχωρισμός των νεκρών σε αριστερούς και δεξιούς και των θυμάτων σε καλούς και κακούς είναι εκτός από αντιδημοκρατική και ντροπιαστική για την πατρίδα.

Καλά μωρέ, δεν έχουν το Θεό τους. Ο νεκρός είναι νεκρός. Αυτός που πεθαίνει σε καιρό ειρήνης χωρίς να φταίει σε τίποτε δεν έχει κομματική ταυτότητα βρε αθεόφοβοι. Είναι νεκρός, τον κλαίει η μάνα του και τα παιδιά του. Ομοίως δεν έχει ταυτότητα και ο δολοφόνος. Εγκληματίας είναι και πρέπει να μπει στα κάτεργα.

Από την άλλη, όμως, για να αντιληφθεί κανείς την ξεφτίλα της αριστεράς ας δει τι έκανε όταν δολοφόνησαν ένα παιδάκι τον Γρηγορόπουλο και τι έκανε όταν σκότωσαν τους νέους στη Marfin. Κάηκε η Αθήνα στην πρώτη περίπτωση, δεν κουνήθηκε φύλλο στη δεύτερη. Το ίδιο και με τον Παύλο Φύσσα σε σχέση με τους Χρυσαυγίτες στο Νέο Ηράκλειο. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.

Αν θέλουμε να είμαστε σοβαρή και πολιτισμένη χώρα οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τους νεκρούς και τους εγκληματίες με τον ίδιο τρόπο. Τους τρομοκράτες της ακροδεξιάς με τους τρομοκράτες της ακροαριστεράς με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Η πατρίδα δεν έχει παιδιά για ξόδεμα από καμιά παράταξη. Η χώρα έχει ανάγκη όλες τις δυνάμεις για να βγει από τον βούρκο.

Αν ξαναγυρίσει η Ελλάδα στα «πράσινα» και τα «μπλε» καφενεία τότε καταστράφηκε. Αν η χώρα επιστρέψει σε λογικές εμφυλίου τότε δεν έχει καμιά τύχη. Το παιδί του Τεμπονέρα και το παιδί του Μπακογιάννη έχουν τον ίδιο πόνο. Η μάνα του Γρηγορόπουλου και η μανάδες των παιδιών της Marfin είναι το ίδιο χαροκαμμένες. Ασφαλώς και υπάρχει διαφορά όταν οργανωμένη τρομοκρατία δολοφονεί σε σχέση με κάποιους οπαδούς που πλακώνονται και σκοτώνεται κάποιος στην συμπλοκή. Και ασφαλώς έχει διαφορές η τυφλή βία που σκότωσε τα παιδιά στη Marfin.

Όμως, αυτά πρέπει να τα αφήσουμε πίσω μας αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρχει παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων, απ' όπου κι αν προέρχονται. Οι χαριστικές και φωτογραφικές διατάξεις και ταυτόχρονα οι διχαστικές κορώνες της κάθε τυχαίας βουλευτού οδηγεί όλο και πιο κοντά την Ελλάδα στην καταστροφή.

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα