Αν διολισθαίνει η δημοκρατία μας εμείς την κοιτάζουμε; (γαλάζια πρόβατα #3)

22:10 15/9/2020 - Πηγή: Antinews

Σήμερα, 15 Σεπτεμβρίου, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα της Δημοκρατίας. Περίμενα για το τελευταίο editing του κειμένου να φθάσει η ώρα 12μ.μ. Να δω αν κάποια τηλεοπτική ή ραδιοφωνική εκπομπή θα μπει στον κόπο να αναδείξει το θέμα. Εις μάτην… Άλλωστε το χρέος τους προς το πολίτευμα το κάνουν οι ενσωματωμένοι στο «Σύστημα» δημοσιογράφοι (η συντριπτική πλέον πλειοψηφία) την ημέρα που γιορτάζεται η Αποκατάσταση της Ελληνικής Δημοκρατίας τον Ιούλιο (όπως το έκανε και η νέα

acting Πρόεδρος της Χώρας που λέγεται ακόμη Ελληνίδα όταν ξέχασε (;;;) να τοποθετήσει το εθνόσημο (!) στο σαλονάκι όπου συμβολικά υποδέχεται τους πολιτειακούς παράγοντες. Ατόπημα ή μέρος σχεδίου;). Είναι μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τη θέση της Δημοκρατίας στον Κόσμο (τη Γη) και ανάμεσα στον κόσμο (τους πολίτες).

Όταν μιλάμε για την έννοια της Δημοκρατίας, αναφερόμαστε τόσο σε μια «διαδικασία», όσο και σε ένα «στόχο». Ο ΟΗΕ προσπαθεί με την AGENDA 2030 (στόχος #16) να προωθήσει το πολίτευμα αυτό όπου δεν υπάρχει και να το ενισχύσει όπου -υποτίθεται- πως υπάρχει. Γιατί λέμε «υποτίθεται»; Γιατί ακόμη και σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου η Δημοκρατία αποκαταστάθηκε το 1974, βρίσκεται μεν σε φάση θεσμικής ολοκλήρωσης, αλλά έχει πολλές ακόμη «ατέλειες». Ατέλειες που υπό το πρίσμα ή τον μεγεθυντικό φακό της πανδημίας διογκώνονται. Το ερώτημα είναι αν οι νέοι περιορισμοί ήρθαν για να μείνουν.

Οι αξίες της ελευθερίας, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η αρχή της διεξαγωγής κατά τακτά χρονικά διαστήματα ανοιχτών εκλογών με καθολικό δικαίωμα ψήφου, είναι τρία από τα βασικά στοιχεία κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος. Και βέβαια η Δημοκρατία στηρίζει και στηρίζεται σε 3 πυλώνες: την ειρήνη, την δικαιοσύνη και τους ισχυρούς θεσμούς.

Γιατί τα συζητάμε όλα αυτά τα «θεωρητικά» τώρα που έχουμε τόσο επείγουσες ανάγκες; Γιατί η Δημοκρατία μας παρέχει το φυσικό περιβάλλον για τη διασφάλιση και την αποτελεσματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα δικαιώματα αυτά αποτελούν τη βάση της ύπαρξής μας.

Χωρίς τη δημοκρατία και την ελευθερία που μας παρέχει οι πολίτες ασφυκτιούν και «πνίγονται». Όλοι; Μάλλον όχι. Σε Παγκόσμια Έρευνα Αξιών το 15% των Πολιτών σε δημοκρατικά καθεστώτα απάντησε πως δεν θα είχε πρόβλημα να ζει σε μια χώρα υπό στρατιωτικό καθεστώς! Στην Ελλάδα αυτό μεταφράζεται σε έναν αξιοπρόσεκτο -όχι αξιοσέβαστο αριθμό- 1,7 εκατομμυρίων πολιτών… Γι’ αυτό τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής θα έπρεπε να εκπλήσσουν την ηγεσία της όχι τους δημοσιολογούντες καθώς δεν εκφράζει πολιτικά ούτε έναν στους πέντε που φλερτάρουν με τον αυταρχισμό… Κάτι που κάνουν με μεγάλη επιτυχία η Λεπέν στη Γαλλία και με απόλυτη επιτυχία ο Τραμπ στις ΗΠΑ. Προσθέστε στους παραπάνω ένα 40% που «δεν θα είχε πρόβλημα αν η εξουσία εκφραζόταν με πιο δυναμικό/συγκεντρωτικό τρόπο! Ας μην ξεχνάμε πως αυτό το επικίνδυνα αφελές και ανιστόρητο 40% και στην Ελλάδα θαύμαζε τον Ταγίπ Ερντογάν για το «πόσο μάγκας ηγέτης ήταν»! Ελπίζω βέβαια, μέχρι πρότινος, αφού τώρα ακόμη και αυτά τα πρόβατα θα μπορούν να αντιληφθούν τί κόστος έχει η υπερσυγκέντρωση εξουσιών στα χέρια ενός Ορμπανίσκου…

Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να ισχυριστεί πως αντιμετωπίζουμε εμείς τέτοιο θέμα στην Ελλάδα το 2020; Μήπως είναι άλλη μια υπερβολή των «Δικαιωματιστών» και των υπερευαίσθητων της Αριστεράς και των υπερφιλελεύθερων της «φιλελεύθερης δεξιάς»;

Μήπως η διολίσθηση στη δημοκρατία αφορά μόνο τους πρόσφυγες/μετανάστες στη Μόρια και τους κατοίκους της Λέσβου; Μήπως είναι light θέμα που στα αστικά κέντρα το θυμόμαστε από την ταλαιπωρία που προκαλούν οι πορείες των ολίγων στην Πανεπιστημίου; Είναι δηλαδή κάτι «μεμονωμένο» και «περιστασιακό» ή «περαστικό» όπως οι διερχόμενοι ταλαιπωρημένοι συνάνθρωποι εξ Ανατολίας; (Eπίσης μόλις προχθές η προβατοποίηση αποκάλυψε στην κοινή γνώμη πως δεν είναι όλοι μαμάδες με παιδάκια, αλλά κρύβονται ανάμεσά τους και μερικές κατοσταριές Γκρίζοι Λύκοι καθοδηγούμενοι από την ΜΙΤ).

Ίσως.

Μήπως λοιπόν είμαστε όλοι λίγο έως πολύ αποκοιμισμένοι και συμβιβασμένοι;

Η απρόσμενη και θανατηφόρα έλευση του Covid-19 δημιούργησε τεράστια ζητήματα σε κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά δικαιώματα, που όχι μόνο ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένα, αλλά και εμπεδωμένα στη συλλογική συνείδηση.

Όσο περισσότερα μέτρα παίρνουν οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο για να καταπολεμήσουν την πανδημία, τόσο περισσότερο αυτονόητες μέχρι χθες ελευθερίες μπαίνουν στο περιθώριο, αφού η Πολιτεία -ορθά- θέτει ως προτεραιότητα το αγαθό της δημόσιας υγείας. Ο κίνδυνος της προσωρινής άρσης των ελευθεριών να γίνει μονιμότερη, ελάχιστους απασχολεί σήμερα.

Αποδεχθήκαμε αγόγγυστα σε πλανητικό επίπεδο -και με όπλο το φόβο να χάσουμε τη ζωή μας- πρωτόγνωρους σε έκταση περιορισμούς. Ο Big Brother --αν ζει κάπου και μας κοιτάζει- πρέπει να έχει στήσει πάρτι μαζί με τον Όργουελ για το πόσο τα άκριτα πρόβατα πειθάρχησαν στη Φάρμα των Ζώων. Βάλανε μάλιστα μόνα τους και φίμωτρο/μάσκα όχι μόνο στο στόμα τους, αλλά και στα μυαλά τους. Περιορίστηκαν τρεις βασικές ελευθερίες: η ελευθερία της μετακίνησης (ζήσαμε ήδη ένα γενικό lock down επί 2 μήνες και πολλά τοπικά lock downs), η ελευθερία της συνάθροισης και η ελευθερία της έκφρασης με μέτρα που μόνο επί Χούντας ή Κατοχής έζησε η Ελλάδα.

Και εκτός από τους παραπάνω «hard» περιορισμούς, υπήρξε και υπάρχει και συνοδεία από πιο «soft». Αναφέρουμε ενδεικτικά 6 από αυτούς γιατί οι παρενέργειες σε κάθε τομέα ανθρώπινης δράσης είναι πολύ ευρύτερες και βαθύτερες. Εμμέσως δεν ρίχνω εύκολα ευθύνες στο τρίδυμο … Force Δημόσια Υγεία (Κικίλια, Χαρδαλιά, Τσιόδρα). Αυτοί καλά κάνουν τη δουλειά τους γιατί οι ζωές των ανθρώπων είναι πάνω απ’ όλα. Όμως παράλληλα με την καμπάνια «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ», η «Εκπαιδευτική τηλεόραση» έπρεπε να βάλει και μία υποσημείωση «ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΕΚΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΑΝΟΙΧΤΑ». Συνοδευόμενη με μια καμπάνια δράσης και αποκατάστασης εγκεφαλικών και ψυχολογικών βλαβών.

1.Ελευθερία του τύπου: Πόσο «ελεύθερα» είναι τα ΜΜΕ σε μια χώρα που η πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα της δεν πουλάει πάνω από 11.000 φύλλα ημερησίως (δηλαδή διαβάζει 1 στους 1.000 κατοίκους) και η δωρεάν -ως κοινωνικό μήνυμα- διαφήμιση «Μένουμε Σπίτι» πληρώνεται 20 εκ. ευρώ;

2.Ελευθερία της έκφρασης διά του τύπου: Πόσο «εκφραστικά» είναι τα τρολς του διαδικτύου και πόσο «ελευθεριακά εκφραστικά» είναι τα bans (απαγορεύσεις), που ξεκινούν από 3 ημέρες και γίνονται «απεριόριστα» από το twitter και άλλα social media, όταν διαπιστώνεται -χωρίς να εξηγείται από ποιον και πώς- ότι το περιεχόμενο κάποιων αναρτήσεων είναι υβριστικό;

3.Ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφόρηση: Συστηματική καταπάτηση γίνεται σε χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Τουρκία κ.ά. όπου το Internet «φιλτράρεται». Όμως και στις ελεύθερες δυτικές δημοκρατίες έχει βρεθεί ο τρόπος ο έλεγχος να γίνεται με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο. Αντί να σου κρύβουν γεγονότα σε γεμίζουν με αυτά μέσω της «υπερπληροφόρησης» και του «θορύβου».

4.Ελευθερία να κοινωνικοποιηθείς μέσω συναντήσεων και συναθροίσεων: Πώς γίνεται η διάκριση μεταξύ μιας καλλιτεχνικής εκδήλωσης στο Ηρώδειο -όπου συνωστίζονται 5.000 fans του Μάριου Φραγκούλη (μέσης και μεγάλης ηλικίας)- και του Τελικού του Κυπέλλου Ελλάδας στο άδειο Πανθεσσαλικό; Θα μου πείτε πως οι σαφώς νεότεροι και πολυπληθέστεροι fans του Φορτούνη και του Λιβάγια δεν είναι τόσο κόσμιοι και πειθαρχημένοι. Ότι μάλλον είναι hooligans, οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε γήπεδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι φίλαθλοι θα πρέπει να αποκλείονται από το αθλητικό θέαμα.

Ξεκινάνε σε λίγες ημέρες τα πρωταθλήματα μπάσκετ και βόλεϊ και δεν επιτρέπεται να υπάρχουν ούτε οικογενειακές κερκίδες… Γιατί, ενώ λειτουργούν τα μπουζούκια (έστω και στις 6 το απόγευμα;). Ποιος κατηγοριοποιεί τα θεάματα και με ποια κριτήρια;

5.Σύλληψη κράτηση φυλάκιση πολιτικών αντιπάλων, ακτιβιστών, δημοσιογράφων, ακόμη και γιατρών που -δήθεν- διασπείρουν fake news για τον κορωνοϊό. Το έχει κάνει εθνικό sport ο Ερντογάν, αφού και με τον Covid-19 ως αφορμή κρατούνται πάνω από 200 δημοσιογράφοι στις φυλακές του. Εμείς θα ακολουθήσουμε τον επιθετικό γείτονα; Δεν υπάρχει η έννοια της «σύστασης» ως ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα στα άκρα της αδιαφορίας και της σύλληψης; (Από εχθές και γονιών).

6.Επιθετική cyber αστυνόμευση και online επιτήρηση: Είναι κάτι που δεν κάνει μόνο η NSA, η CIA, η FSB, αλλά πλέον με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα και τα «βαλιτσάκια» που κυκλοφορούν παντού, το κάνει και κάθε ιδιώτης που διαθέτει το κεφάλαιο και τη δύναμη. Είναι στοιχείο δημοκρατικότητας να κυκλοφορούν ανάμεσά μας 5-6 μεγαλοπαράγοντες με ιδιωτικές ΣΥΠ; Μέχρι πρότινος η Πολιτεία ανεχόταν τους ιδιωτικούς στρατούς με τους «φουσκωτούς». Τώρα θα ανέχεται και τους ιδιωτικούς στόλους με τα drowns που απογειώνονται από γνωστά στην Κατεχάκη κτίρια στην Κηφισίας;

7.Αναβολή εκλογών: Το δοκίμασε χωρίς επιτυχία ο Donald Trump… Αποδοκιμάστηκε δυναμικά από τα ΜΜΕ και τους Δημοκρατικούς, αλλά επιμένει… Να δείτε που στο τέλος θα αμφισβητήσει (αν δεν του αρέσει) το αποτέλεσμα της 3ης Νοεμβρίου και ο πλανήτης θα βρεθεί στην πιο κρίσιμη περίοδο του 21ου αιώνα, σε κενό εξουσίας.

Τέλος η χειρότερη από της 7 παραπάνω «πληγές της Δημοκρατίας» είναι η «Νέα Αντιδημοκρατική Κανονικότητα». Ένα underdemocratic new normal , που όλοι λίγο έως πολύ αποδεχόμαστε. «Έλα μωρέ τώρα…».

Νίκος Καραχάλιος

Πρόεδρος FORUM2020.GR

Σημείωση: θα ακολουθήσουν άλλα 2 κείμενα για τη διολίσθηση της Δημοκρατίας από εμένα. Θα χαιρόμουν αν τα sites που με φιλοξενούν ανοίγουν περισσότερο σχετικό διάλογο.

Διαβάστε περισσότερα