«Από τον Παπανδρέου στον Τσίπρα»

14:01 14/12/2013 - Πηγή: Antinews

Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας απ’ τη Μαδρίτη θα παίρνει και τυπικά το χρίσμα του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) στα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ διεξάγεται ένας ιδιότυπος δημόσιος διάλογος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως σκοτσέζικο ντους για την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και προσωπικά για τον Αλέξη Τσίπρα,

στον απόηχο της κόντρας στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχει στο επίκεντρο τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την εβδομάδα αυτή και αφού στην κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ εκφράστηκε απ’ το 1/3 της κεντρικής επιτροπής από επιφύλαξη έως κάθετη εναντίωση στη στροφή που επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας με βάση τα όσα είπε στο Τέξας υπήρξαν δύο άρθρα το ένα στην ηλεκτρονική σελίδα του Βήματος, και το δεύτερο στο Πρώτο Θέμα που απέδιδαν «δίκιο» στο Λαφαζάνη και στα όσα υποστήριξε στην συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη Κυριακή.

Το ένα άρθρο με συντάκτη τον Γιώργο Μαλούχο στο tovima.gr με τον εύγλωττο τίτλο «Έχει δίκιο ο Λαφαζάνης» χαρακτήριζε υποκρισία τον «πανικό» πρωτίστως της κυβέρνησης απ’ την αποστροφή Λαφαζάνη «περί ευρώ – νομίσματος γερμανική φυλακή» και ασκώντας κριτική στη γραμμή Τσίπρα περί διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο του ευρώ ως ουτοπική, σημείωνε ότι «Το ευρώ είναι σχεδιασμένο για τις ανάγκες και τις δυνατότητες της γερμανικής υπερπλεονασματικής οικονομίας. Όσο κι αν ακόμα κάποιοι θέλουν να κοροϊδεύουν τον εαυτό τους ότι δήθεν υπηρετεί την Ευρώπη, βλέπουν πια ότι υπηρετεί ένα σαφές και ξεκάθαρο εθνικό σχέδιο της Γερμανίας. Οι χώρες που δεν έχουν τις δυνατότητες της Γερμανίας είναι υποχρεωμένες να συμπιέζονται από αυτό, στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Και, κάθε μέρα που περνάει, το χάσμα διευρύνεται».

Ο αρθρογράφος του Βήματος υπογραμμίζει μάλιστα ότι «ο Λαφαζάνης τόλμησε να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Πολλοί βέβαια θεωρούν ότι το να μην βλέπεις την πραγματικότητα είναι πολιτική. Ε, δεν είναι. Αντίθετα, είναι η απόλυτη συνταγή καταστροφής που, δυστυχώς, όλο και πλησιάζει πιο κοντά. Και, πάντως, το να μη συζητάς, το να μη σχεδιάζεις, αλλά, αντίθετα, το να δαιμονοποποιείς ακόμα και τις λέξεις, όχι πολιτική δεν είναι, αλλά σκοταδισμός που δεν υπηρετεί, αλλά βλάπτει τη χώρα». Και έκλεινε το άρθρο του με τη διευκρίνιση ότι «το να λες πώς έχει δίκιο ο Λαφαζάνης δεν σε καθιστά ταυτόχρονα και… μέλος της Αριστερής ή της όποιας άλλης πλατφόρμας. Άντε, ας ξυπνήσουν επιτέλους…»!

Αμέσως μετά ακολούθησε ένα δεύτερο άρθρο που υπογράφει ο Σπύρος Γκουτζάνης στο Πρώτο Θέμα και έχει και αυτό τον πανομοιότυπο με το προηγούμενο άρθρο, τίτλο «Και φυσικά έχει δίκιο ο Λαφαζάνης». Και αυτό το άρθρο είχε ανάλογη διάρθρωση στην επιχειρηματολογία και υποστήριζε στην πραγματικότητα ότι η τοποθέτηση της Αριστερής Πλατφόρμας στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται από ρεαλιστική εκτίμηση των υπαρχόντων δεδομένων. Μάλιστα η κριτική του άρθρου αυτού απευθυνόταν στην πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ και την υπό τον Αλέξη Τσίπρα ηγεσία του κόμματος και τόνιζε: « Αν νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν διαπραγμάτευση εντός του πλαισίου των εταίρων και δανειστών δεν είναι μόνο αφελείς είναι επικίνδυνοι. Ας ρωτήσουν τον κ. Σαμαρά τί έχει υποφέρει από την πρώτη συνάντηση με τους Γερμανούς που υποχρεώθηκε να πει “ουδείς αναμάρτητος” κι ας μην το πίστευε ως την τελευταία του επίσκεψη στο Βερολίνο όπου προσφέρθηκε -αφελώς- να γίνει η αιχμή του δόρατος του γερμανικού success story της λιτότητας στην Ευρώπη μήπως γλιτώσει μαζί και την χώρα του».

Ο δημοσιογράφος του Πρώτου Θέματος κατέληγε επίσης πολύ χαρακτηριστικά ωσάν να προειδοποιούσε για τις συνέπειες της γραμμής Τσίπρα σημειώνοντας: «Ο κ. Παπαδημούλης μπορεί να νομίζει ότι θέλει, ο κ. Αλέξης Τσίπρας όμως όσο κι να κάνει ελιγμούς για να γίνει αποδεκτός από διεθνείς κύκλους ή για να διευρύνει το ακροατήριό του στην ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να έχει διαφορετική άποψη από τον κ. Λαφαζάνη. Φυσικά και θέλει και θα προσπαθήσει να παραμείνει η χώρα στην ΕΕ αλλά είναι υποχρεωμένος να προετοιμαστεί και για την ρήξη. Δεν μπορεί να δεχθεί να γίνει ο διάδοχος των Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά εφαρμόζοντας την πολιτική τους. Αν πάλι νομίζει κανείς ότι εντός του πλαισίου που βάζει το μνημόνιο μπορεί να διατηρεί την αριστερή του ατζέντα ας ρωτήσει τον κ. Φώτη Κουβέλη που ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις και έφυγε τρέχοντας -και δεν είναι και η πιο σκληρή Αριστερά ο κ. Κουβέλης».

Και τα δύο αυτά άρθρα αναπαρήχθησαν όπως ήταν φυσικό απ’ την ιστοσελίδα Ίσκρα που απηχεί τις απόψεις Λαφαζάνη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Αμέσως μετά απ’ αυτά τα άρθρα ήρθε άλλο ένα με την υπογραφή του διευθυντή του Βήματος Αντώνη Καρακούση και με τον τίτλο «Απ’ τον κ. Παπανδρέου στον κ. Τσίπρα». Ο Αντώνης Καρακούσης αναφερόταν στους χειρισμούς που έκανε ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος σύμφωνα με τον αρθρογράφο αγνόησε ακόμη και τις προειδοποιήσεις του Λουκά Παπαδήμου το 2009-2010 να μην παίξει παιχνίδια με το ΔΝΤ, επιδιώκοντας καθαρά ευρωπαϊκή λύση και «Προτίμησε εκείνους που του χάιδευαν τα αυτιά και τον παραμύθιαζαν ότι θα βρεθούν δανεικά στην Κίνα, στη Ρωσία κι αλλού. Μέχρι που άρχισαν οι υποβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους αξιολόγησης και οι πόρτες των αγορών έκλεισαν ερμητικά για την Ελλάδα. Χρειάσθηκε να νιώσει την ψυχρολουσία στο Νταβός για να καταλάβει ότι το παιγνίδι είχε κριθεί και ότι δεν είχε άλλη επιλογή πέραν εκείνης του μνημονίου, στο οποίο σύρθηκε θέλοντας και μη λίγους μήνες αργότερα».

Και προσθέτει με νόημα ο διευθυντής του Βήματος: «Η αναδρομή έχει τη σημασία της και αφορά τον θεωρούμενο από πολλούς «επερχόμενο πρωθυπουργό», τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρα. Και αυτός και το κόμμα του τηρούν επαμφοτερίζουσα στάση και παίζουν με τη θέση της χώρας στο ευρώ. …. Όπως τότε έτσι και τώρα, η Ελλάδα προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον στους διασυνδεδεμένους με τις αγορές αμερικανικούς ακαδημαϊκούς κύκλους. …. Κάποια στιγμή τα φώτα θα σβήσουν και η ερημιά δεν θα έχει τέλος όχι μόνο για τον κ. Τσίπρα, αλλά για την Ελλάδα ολάκερη. Ας τα έχει όλα αυτά υπ’ όψιν του ο κ.Τσίπρας. Μπορεί να του χρησιμεύσουν…».

Ο Αντώνης Καρακούσης είναι σαφής. Απευθύνεται στον Τσίπρα και ζητάει απ’ τον Τσίπρα μια καθαρή πολιτική γραμμή που δεν θα θέσει σε αμφισβήτηση τη συμμετοχή της χώρας στο ευρώ και κάτι παραπάνω. Του ζητάει να μην το τολμήσει γιατί, όπως υπαινίσσεται, και ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει την τύχη του Γιώργου Παπανδρέου.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αμέσως την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου η εφημερίδα «Καθημερινή» πραγματοποιούσε «άνοιγμα» προς τον Αλέξη Τσίπρα τον οποίο και καλούσε να προχωρήσει στην «αναγκαία ωρίμανση». Το γεγονός αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο απ’ την αριστερή πλατφόρμα και η ιστοσελίδα Ίσκρα διέβλεπε αλλαγή στάσης του ελληνικού κεφαλαίου έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνέχεια η Αριστερή Πλατφόρμα έσπασε την εκεχειρία με την πλειοψηφία και τη γραμμή Τσίπρα και σήκωσε το γάντι για έξοδο απ’ το ευρώ στη σύνοδο της ΚΕ.

Ωστόσο το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί ο έτερος αρθρογράφος του Βήματος και ο αρθογράφος μιας απ’ τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία εφημερίδες όπως το Πρώτο Θέμα δίνουν δίκιο στο Λαφαζάνη; Σε ποιους απευθυνόταν ο Γιώργος Μαλούχος και τους καλούσε να «ξυπνήσουν επιτέλους»;

Κάλχας