Ψηφοφορία για υποβρύχια: «Μάσκα οξυγόνου» σε ένα ημιθανές πολιτικό σύστημα

19:33 18/12/2013 - Πηγή: Antinews

(Ανανεωμένο) – Υπέροχος κόσμος, αγγελικά πλασμένος, εντός κι εκτός Βουλής. Τι λέγαμε τόσο καιρό ότι δεν πρέπει να μένουν σκιές στην πολιτική ζωή του τόπου; Τι γράφαμε ότι η κυβέρνηση δε μπορεί να γίνει το… καθαρτήριο του ΠΑΣΟΚ;

Τελικά, με αναβίωση της πρώτης κυβέρνησης του 2012, δηλαδή, σχεδόν μπετοναρισμένη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αποφάσισαν να απορρίψουν την πρόταση για σύσταση

εξεταστικής επιτροπής για την παραχώρηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά σε ιδιώτες. 167 ψήφοι κατά και 120 υπέρ με τη Θεοδώρα Τζάκρη να ψηφίζει ουσιαστικά εναντίον του μέχρι πρότινος αρχηγού της, Ευ. Βενιζέλου. Δεν ήξερε τίποτε για τη σύμβαση, δεν γνώριζε όταν ήταν στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα τα θυμήθηκε όλα που στρώνει κόκκινο χαλί στην Κουμουνδούρου.

Εν πάση περιπτώσει στην ονομαστική ψηφοφορία που διεξήχθη, υπέρ της πρότασης ψήφισαν 120 βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, τη ΧΑ, το ΚΚΕ, τους Ανεξάρτητους Δημοκρατικούς βουλευτές καθώς και η ανεξάρτητη βουλευτής Θεοδώρα Τζάκρη.

Από την ψηφοφορία έλειπαν οι τρεις χρυσαυγίτες βουλευτές που βρίσκονται στον Κορυδαλλό, όπως και ο κ. Ματθαιόπουλος επίσης από τη Χρυσή Αυγή.

Έλειπε επίσης η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου, ενώ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τυχαία και η απουσία του Μίμη Ανδρουλάκη αν και πλέον δεν ανήκει στο ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται ότι δεν ήθελε να δώσει αφορμές.

Ελειπε, όμως, από την ψηφοφορία και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, αλλά και δύο βουλευτές του κόμματος, οι κ.κ. Ρεπούση και Ξηροτύρη.

Αν κοιτάξουμε τους τύπους της υπόθεσης θα δούμε ότι ήταν μια κίνηση εντυπωσιασμού του ΣΥΡΙΖΑ που θέλησε να πλήξει την κυβέρνηση μέσω του Βενιζέλου. Κι αν είδε κανείς τη συζήτηση στη Βουλή κατάλαβε πολλά. Ογδόντα λεπτά απολογούνταν ο κ. Βενιζέλος, καταθέτοντας χαρτιά και ξανά χαρτιά και βάζοντας στο τραπέζι το όνομα του Γιάννη Ταφύλλη, απόστρατου της Αεροπορίας ο οποίος δούλεψε στη συνέχεια σε εταιρείες που σχετίζονται με αντισταθμιστικά ωφελήματα. Ο κ. Βενιζέλος άφησε αιχμές για τον υποψήφιο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ότι… κάτι τρέχει. Κι εμείς λέμε… τρέχα γύρευε.

Ο δε κ. Τσίπρας ανέβηκε δύο φορές στο βήμα για να μην πει τίποτε. Αστήρικτες κατηγορίες χωρίς κανένα ενδιαφέρον.

Τι έμεινε από όλο αυτό; Εμεινε ότι ο κόσμος δεν ξέρει τι συνέβη, κι αν συνέβη κάτι με τα Ναυπηγεία. Και με όλα αυτά που γίνονται στον τομέα των εξοπλισμών, με τις καταγγελίες του Κάντα και τις μίζες θα έπρεπε όλα να είναι διάφανα. Ο κ. Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ αν δεν είχαν να φοβηθούν τίποτε θα έπρεπε να δεχθούν την εξεταστική επιτροπή. Και η ΝΔ να στηρίξει όλη αυτή την προσπάθεια για ξεκάθαρες κουβέντες. Τελικά αυτό που επικράτησε ήταν το μικροκομματικό συμφέρον. Και τι μένει στον κόσμο; Ότι για ακόμη μια φορά θα λέει πως τα κόμματα καλύπτουν το ένα το άλλο και πως δεν υπάρχει δικαιοσύνη.

Επομένως, η παράσταση στη Βουλή απλά λειτούργησε για ακόμη μια φορά ως «μάσκα οξυγόνου» ενός ημιθανούς πολιτικού συστήματος.