Άβυσσος...

Πιο κοντά σε ένα ατύχημα με απρόβλεπτες συνέπειες είναι πλέον η Ελλάδα αφού οποιαδήποτε συμφωνία, όσο σκληρή κι αν είναι, όσο κι αν συναινούν οι δανειστές, δεν μπορεί να βοηθήσει την οικονομία. Ο φόβος μιας παρατεταμένης ύφεσης, μιας στασιμότητας που ουσιαστικά θα είναι συγκαλυμμένη χρεοκοπία είναι πιο δυνατός από άλλη φορά, ακόμη κι από πέρυσι που γλιτώσαμε στο και πέντε.

Μπορεί επισήμως να μη χρεοκοπήσει η χώρα, μπορεί το Grexit να

είναι εκτός λογικής, λόγω και του βρετανικού δημοψηφίσματος στις 23 Ιουνίου και των ισπανικών εκλογών στις 26 του ίδιου μήνα, ωστόσο, οδηγούμαστε σε ένα εσωτερικό δράμα το οποίο θα διαρκέσει πολλά χρόνια.

Η ζημιά που έκανε η κυβέρνηση της αριστεράς μέσα σε 1,5 χρόνο δε συγκρίνεται με τη ζημιά των μνημονίων από το 2010 και μετά. Απορούμε με την αισιοδοξία της κυβέρνησης που πιστεύει ότι μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση. Απορούμε με τον Τσίπρα που προαναγγέλλει έξοδο από την ύφεση και ανάσταση της οικονομίας. Στην κυβέρνηση δυστυχώς είναι ή ένοχοι ή βλάκες. Ή και τα δύο διότι η ενοχή που υποκρύπτει σχέδιο συνδυάζεται με την ανοησία. Δεν έχουν ακόμη καταλάβει τι γίνεται. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας.

Πριν τη συνεδρίαση στο Άμστερνταμ διακινούνταν πολλά σενάρια. Για δημοψήφισμα, για εκλογές, για εκβιασμό της κυβέρνησης στο λαό που δε θέλει τώρα κάλπες. Κι εδώ που τα λέμε ούτε η ΝΔ τις θέλει χωρίς να έχει ψηφίσει η κυβέρνηση τα μέτρα.

Μετά από το δράμα του Eurogroup και το νέο μνημόνιο - κάβα όλα πλέον είναι ανοικτά. Θα τα… δούμε όλα από το Πάσχα και μετά. Φάτε το αρνί, χτυπήστε σαν άντρες το αυγό σας κι ετοιμαστείτε για να τα δείτε όλα.

Η κυβέρνηση είναι τόσο κυνική που δεν έχει πρόβλημα να τα παίξει όλα στα ζάρια. Από το δημοψήφισμα, που μπορεί η ΝΔ να σαμποτάρει για να μην εξευτελιστεί η πατρίδα μέχρι την παραίτηση Τσίπρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Νέα κυβέρνηση με την παρούσα Βουλή ή εκλογές, το πιο πιθανό προκειμένου να αποφασίσει ο κόσμος τι θέλει, αυτή τη φορά ελπίζουμε χωρίς παρωπίδες και χωρίς να ξεγελαστεί από κανέναν.

Αν ρίξει μια ματιά κανείς στους γύρω του καταλαβαίνει που βαδίζει ο τόπος. Εθνική κατάθλιψη, απαισιοδοξία για το μέλλον, αγωνία για την επόμενη ημέρα, αηδία για το ψέμα που έφαγαν αμάσητο όλοι. Όμως, η ράτσα του νεοέλληνα ακόμη δεν έχει το θάρρος να παραδεχθεί ότι έκανε τεράστιο λάθος. Ακόμη δεν βγαίνει ξεκάθαρα να μιλήσει και να πει ότι ο Τσίπρας τους εξαπάτησε στον μέγιστο βαθμό.

Η ψωροπερηφάνεια του νεοέλληνα δεν του επιτρέπει να αποκαταστήσει το ιστορικό λάθος που έγινε, το ατύχημα που συνέβη πέρυσι. Αυτό δείχνει την έλλειψη αυτογνωσίας του Έλληνα πολίτη. Δεν ξέρει τι θέλει, δεν κάνει αυτοκριτική, δεν παραδέχεται τα λάθη του. Και δυστυχώς αυτό το πληρώνουμε όλοι μας, κι όχι ο καθένας με το μερίδιο που του αναλογεί.

Από εδώ και στο εξής, όμως, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Ο κάθε Έλληνας πολίτης οφείλει να αντιληφθεί ότι κάθε του πράξη είναι πολιτική και πρέπει να την μετρήσει πολύ πρώτα. Από το αν πληρώνει τους φόρους του, μέχρι την ψήφο που ρίχνει στις κάλπες. Από το αν κάθεται στον καναπέ του και ακούει τον Τσίπρα μέχρι αν βγαίνει στους δρόμους και διαμαρτύρεται.

Όπως έλεγε και ο Καζαντζάκης πρέπει να αγαπήσουμε την ευθύνη για να αλλάξουμε τον κόσμο. Αν περιμένουμε από τους σωτήρες τύπου Τσίπρα ή ακόμη και Κυριάκου τότε δεν έχουμε καμιά τύχη.

Μετά το Πάσχα αρχίζει για την Ελλάδα μια μακρά περίοδος δύσκολη, ένας ετεροχρονισμένος Γολγοθάς. Δυστυχώς στην άκρη του δρόμου ένας Σταυρός φαίνεται και καμιά ανάσταση.

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, ο Έλληνας θα ξανασταυρωθεί πολλές φορές ακόμη. Έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες.

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα