Εξ ουρανού διόδια

Ο κ. Κώστας Μπακογιάννης, γιός της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, είναι από πέρυσι ο αιρετός Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος. Από το αξίωμα του μοιραία έρχεται αντιμέτωπος με τα φλέγοντα προβλήματα της ευρύτερης περιοχής, ένα από τα οποία αναδεικνύεται ολοένα η, σχεδόν εξωφρενική, συχνότητα των σταθμών διοδίων. Η ΠΑΘΕ, ο αυτοκινητόδρομος Πατρών-Αθηνών-Θεσσαλονίκης-Ευζώνων, οδική σπονδυλική στήλη της χώρας, διέρχεται από τους (τέως) Νομούς Βοιωτίας και Φθιώτιδος της Περιφέρειας ευθύνης του.


Το περασμένο Σεπτέμβριο, λίγο μετά

την ανάληψη των καθηκόντων του, ο κ. Μπακογιάννης είχε προχωρήσει σε μια έντονη καταγγελία του προβλήματος, χαρακτηρίζοντας τα διόδια «μάστιγα». Σε ανταπόκριση από τοπικό κανάλι, κυριολεκτικά λάβρος στηλίτευε τόσο την ύπαρξη πολλών σταθμών όσο και την τιμή των διοδίων, που καθιστούσε ουσιαστικά απαγορευτικές τις μετακινήσεις κατοίκων και επισκεπτών της περιοχής.

«Αυτή τη στιγμή προέχει να δώσουμε όλοι μαζί αυτήν τη μάχη. Πέρα και πάνω από κόμματα και ιδεολογίες, οφείλουμε να είμαστε όλοι μία γροθιά και να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους πάντες: Αυτή η ιστορία δεν πάει άλλο. Ως εδώ», είχε δηλώσει .

Χθες το μεσημέρι (Δευτέρα, 16/03/15, 14:30) τον ακούσαμε στον «Βήμα FM», να δηλώνει σε ήπιους τόνους ότι «τα διόδια είναι αντιαναπτυξιακά, εμποδίζουν τον τουρισμό και έχουμε διατυπώσει αίτημα για πληρωμή όχι σταθερού διοδίου αλλά ανάλογα με την χιλιομετρική απόσταση που διανύεται». Ενώ στηλίτευσε πάλι την ύπαρξη εννέα (!) σταθμών διοδίων σε 120 χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμου.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Περιφερειάρχη πρέπει να συνδεθούν με το γεγονός ότι χθες παραδόθηκε μεγάλο τμήμα από το λεγόμενο Πέταλο του Μαλιακού στον αυτοκινητόδρομο, με ταυτόχρονη έναρξη λειτουργίας και νέων σταθμών διοδίων που επιβαρύνουν περαιτέρω τους μετακινούμενους.

Εύλογα και δίκαια όσα δηλώνει σχετικά ο κ. Περιφερειάρχης. Μόνο που ο ίδιος βρίσκεται σε, τουλάχιστον, πολιτική ανακολουθία, ας μην μιλήσουμε για πολιτική υποκρισία.

Ο κ. Μπακογιάννης είναι γόνος μιας από τις τρεις ισχυρότερες πολιτικές οικογένειες της χώρας. Παρουσιάζεται ως φέρελπις πολιτικός, μάλιστα το όνομα του αναφέρθηκε πρόσφατα για την «μετά Σαμαρά εποχή», με τη λογική του αντιπάλου δέους στο νεαρό της ηλικίας του πρωθυπουργού.

Όταν όμως, με αυτήν την πολιτική καταγωγή, στρέφεται κατά των διοδίων τι ακριβώς εννοεί και εναντίον τίνος ακριβώς στρέφεται;

Γιατί ενεργεί λες και τα διόδια έπεσαν από τον ουρανό.
Λες και είναι φυσικό φαινόμενο, μια θεομηνία ή ένα γιγάντιο παλιρροϊκό κύμα. Με ρητορική που θυμίζει την ξύλινη γλώσσα της Αριστεράς, η οποία πάγια καταφέρεται, γενικά και απροσδιόριστα, κατά «του Κεφαλαίου».

Τα διόδια αυτά τα ψήφισαν η μητέρα του και ο θείος του. Αλλά πάνω απ’ όλα η υλοποίησή τους στηρίζεται στην ιδεολογία που επαίρεται ότι έφερε στην Ελλάδα ο παππούς του, τον οποίο είναι γνωστό ότι υπεραγαπά και συμβουλεύεται επί καθημερινής βάσεως.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, «πρωτοπόρος», την εποχή που κυοφορείτο το ρεύμα του «Ρηγκανισμού/Θατσερισμού», η πολιτική πλατφόρμα εφαρμογής του νεοφιλελευθερισμού, υπήρξε απόστολός του στην Ελλάδα. Κατέβηκε στις εκλογές του 1977 με κόμμα που ίδρυσε και ονόμασε ακριβώς Κόμμα Νεοφιλελευθέρων . Μάλιστα, σε μια εκπομπή παλιότερα στην ΕΡΤ, με οικοδεσπότη τον κ. Τζανετάκο, την οποία ο κ. Μπακογιάννης μπορεί να βρει αν θελήσει, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε δηλώσει με έκδηλη, άκρα περιφρόνηση : «Πφφφ! Τι ήταν η Νέα Δημοκρατία;;…Μια Λαϊκή Δεξιά… Εγώ της έφερα των Νεοφιλελευθερισμό!»
Κεντρική επιδίωξη του νεοφιλελευθερισμού αποτελεί η επιστροφή σε ένα κοινωνικό καθεστώς νεοφεουδαρχίας. Και κεντρική του ιδέα αποτελεί η παράδοση των νευραλγικών δικτύων(ενέργεια, ύδρευση, τηλεπικοινωνίες, οδοί) κάθε χώρας στον μυθικό «ιδιώτη», το τοτέμ του Ν/Φ.

Να αφαιρεθεί δηλαδή η ιδιοκτησία της δημόσιας περιουσίας από τη συλλογικότητα στην οποία ανήκει διότι έχει δημιουργηθεί από κοινούς πόρους, τη φορολογία, και να παραδοθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα. Άλλοθι, η κακοδιαχείριση των δημοσίων επιχειρήσεων, η οποία επίσης αντιμετωπίζεται σαν θεομηνία αντί ως πολιτική επιλογή.

Έτσι, στην Ελλάδα, ενώ οι οδοί κατασκευάστηκαν με απαλλοτριώσεις που πλήρωσαν οι έλληνες φορολογούμενοι, κατόπιν ιδιωτικοποιήθηκαν. Η ιδιωτικοποίηση των εθνικών οδών στην Ελλάδα αποτελεί σκάνδαλο το οποίο ξεχάσαμε, ενώ οι αδιάφθοροι εργολάβοι επέβαλαν πολιτικά το κλείσιμο του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας, δήθεν λόγω διαφθοράς.

Εν τω μεταξύ, ένα ταξίδι Αθήνα-Θεσσαλονίκη με επιστροφή κοστίζει πλέον πάνω από εξήντα ευρώ σε διόδια. Σε εφαρμογή των ιδεολογικοπολιτικών επιλογών του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος άλλωστε ήταν και ο πρώτος που έβαλε στον δημόσιο διάλογο και σε πολιτική ατζέντα την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, με την γνωστή ιστορικά κατάληξη.

Ο κ. Μπακογιάννης είναι αυτόνομο πρόσωπο, είναι ορθό να επιρρίπτεται και σε αυτόν η οικογενειακή πολιτική ευθύνη για το ζήτημα; Στην περίπτωσή του πιστεύουμε ναι. Γιατί αν δεν είχε ακριβώς την οικογένεια πίσω του, δύσκολα αν όχι αδύνατον να εκλεγόταν νεότατος σε υψηλά πολιτικά αξιώματα, στα τριάντα δυο του Δήμαρχος Καρπενησίου και στα τριάντα πέντε του Περιφερειάρχης, τοπικός πρωθυπουργός, Στερεάς.

Όταν λοιπόν, αντικειμενικά, κάνεις πολιτική χρήση της οικογενειακής καταγωγής, όταν λόγω αυτής απολαμβάνεις θετικές προσωπικές εξελίξεις, σου αναλογεί και μερίδιο στα αρνητικά που φέρει.

Ευθέως : σταθήκαμε πολιτικά απέναντι στον παππού του και την μητέρα του. Αυτό δεν συνεπάγεται αναγκαστικά ότι στεκόμαστε και απέναντί του. Αλλά, όπως λένε στην Κρήτη, μισή πατρίδα του, «ο άντρας κάνει τη γενιά κι όχι η γενιά τον άντρα».
Αναμένουμε λοιπόν τα προσωπικά του δείγματα πολιτικής γραφής.

Προς το παρόν δεν φαίνονται ενθαρρυντικά. Πληροφορίες από την έδρα του, που δεν είναι εύκολο να διασταυρωθούν και μεταφέρονται με επιφύλαξη, κάνουν λόγο για το ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «εργασιομανής» στα καθήκοντά του, ενώ του αποδίδουν αυξημένη ενασχόληση με προσωπικές υποθέσεις. Πιθανόν το τελευταίο να οφείλεται σε ζηλοφθονία, δεδομένου ότι συνδέεται με μια από τις ομορφότερες και εξυπνότερες κυρίες των μέσων επικοινωνίας.

Ειλικρινά, ευχόμαστε ο κ. Μπακογιάννης να αποδειχθεί μελλοντικά φέρελπις πολιτικός, η χώρα έχει ανάγκη τέτοιους, ιδιαίτερα μετά την άνοδο της Αριστεράς στην εξουσία.

Για να γίνει αυτό, στο προκείμενο των διοδίων ο κ. Περιφερειάρχης οφείλει να λάβει σκληρές αποφάσεις.
Κατ΄αρχήν να διασαφηνίσει τι εννοούσε.
«Να δώσουμε όλοι μαζί αυτήν τη μάχη». Ναι, αλλά εναντίον τίνος;
«Να είμαστε όλοι μία γροθιά και να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους πάντες». Σε ποιους παρακαλώ;
«Αυτή η ιστορία δεν πάει άλλο. Ως εδώ!». Σύμφωνοι. Αποδέκτης;

Εν κατακλείδι, κ. Περιφερειάρχα, τί οφείλει να γίνει για τα αντιαναπτυξιακά διόδια και πώς;
Να μην πληρώνουν οι ταξιδιώτες διόδια, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ σαν αντιπολίτευση;
Να κάψουν τους σταθμούς, όπως έκαναν οι κάτοικοι του Ωρωπού και του Μαρκόπουλου;

Αν αυτά αποκλείονται, όπως θεωρούμε σίγουρο ότι προκρίνετε, είναι πολιτικά φρονιμότερο να σιωπάτε σχετικά, ακόμα και αν η τοπική επικαιρότητα και ο τοπικός πολιτικαντισμός το επιβάλλει.

Και αν πράγματι σκοπεύετε να κινητοποιηθείτε δυναμικά για να αμφισβητήσετε την νομιμότητα των διοδίων, ή έστω για να ελαφρύνετε τις επιβαρύνσεις, πράγμα που όπως γνωρίζετε απαιτεί τροποποίηση συμφωνιών και νόμων, η οποία δεν νομίζουμε ότι θα γίνει ποτέ εθελουσίως δεκτή από τους παραχωρησιούχους, θα βρεθείτε στη θέση να αποκηρύξετε ιδεολογικοπολιτικά την οικογένειά σας.

Προφήτης

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα