Γιατί τα κατασκοπευτικά «παιχνίδια» δεν πρέπει να θέσουν σε κίνδυνο τις διατλαντικές σχέσεις

15:31 3/11/2013 - Πηγή: Antinews

Τελικά το συμπέρασμα είναι ένα: όλοι κατασκοπεύουν όλους. Η Annette Heuser σχολιάζει γιατί αυτό δεν πρέπει να θέσει σε κίνδυνο τις διατλαντικές σχέσεις.

Το συνεχιζόμενο σκάνδαλο κατασκοπείας της NSA έχει ασκήσει μεγάλη πίεση στη σχέση Γερμανίας και ΗΠΑ. Αλλά και οι δύο πλευρές πρέπει να σταματήσουν να αντιδρούν συναισθηματικά και να εξετάσουν τις πολιτικές πραγματικότητες. Με το υπερατλαντικό εμπόριο να διακυβεύεται, απλά όσα ρισκάρονται είναι πάρα πολλά.

Μία εβδομάδα

αφότου η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα για το πόσο απαράδεκτο είναι να κατασκοπεύει φίλους, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ζήτημα έχει χαλάσει τις διατλαντικές σχέσεις. Έχει γίνει το επίκεντρο μιας σχεδόν αδιάκοπης συζήτησης μεταξύ των κυβερνητικών αξιωματούχων, των μέσων ενημέρωσης και του λαού γενικότερα. Αλλά το συναίσθημα έχει πλαισιώσει αυτή τη συζήτηση, τη στιγμή που αυτό που χρειάζεται είναι μια βαθιά και αμοιβαία κατανόηση των εκατέρωθεν θέσεων. Οι απόλυτες συμπεριφορές πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε πιο διαφοροποιημένες προσεγγίσεις, που απεικονίζουν την πολυπλοκότητα των θεμάτων.

Τι έμαθαν, λοιπόν, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη από όλη αυτή τη φασαρία; Και πώς μπορούν να ανακτήσουν την κατανόηση που χαρακτηρίζει την μεταπολεμική σχέση τους; Η σιωπή του Λευκού Οίκου και του πρόεδρου δεν έχει απλώς θυμώσει τους Ευρωπαίους, τους έχει απογοητεύσει και εξαγριώσει. Πιστεύουν ακράδαντα ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να αντιμετωπίσει σοβαρά και διεξοδικά τις κατηγορίες για κατασκοπεία και να λάβει μέτρα διαφάνειας για να εξασφαλίσει ότι οι καταπατήσεις των πολιτικών ελευθεριών από την NSA έχουν οριστικά τερματιστεί.

Το σκάνδαλο δεν είναι η βασική προτεραιότητα του Ομπάμα

Η κυβέρνηση Ομπάμα, όμως, ασχολείται με μια σειρά από μεγάλα εσωτερικά προβλήματα. Κορυφαία προτεραιότητα του είναι να αντιστρέψει την ατυχή έναρξη του Obamacare, της ναυαρχίδας του προέδρου για την οποία έχει προσπαθήσει τόσο, με σκοπό να παρέχει κάλυψη υγείας σε εκατομμύρια ανασφάλιστους Αμερικανούς. Υπάρχει επίσης το συνεχιζόμενο πολιτικό αδιέξοδο στο Κογκρέσο που συνεχίζει να εμποδίζει την πρόοδο σχετικά με ποικίλα θέματα, όπως τις κρατικές δαπάνες και τη μετανάστευση.

Τέλος, ο επικεφαλής διοικητής είναι τελικά υπεύθυνος για την ασφάλεια του έθνους. Δεν μπορεί να αναμένεται να στραφεί κατά των ίδιων των υπηρεσιών πληροφοριών του, ειδικά όταν οι απειλές από τρομοκράτες παραμένουν έντονες. Μια συγγνώμη από το Λευκό Οίκο για τους ισχυρισμούς κατασκοπείας δεν είναι, κατά συνέπεια, στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης. Στην πραγματικότητα, απέχει πολύ. Εάν οι Ευρωπαίοι θέλουν να σώσουν τη διατλαντική σχέση, θα πρέπει να αποδεχθούν ότι θα πρέπει να το πράξουν χωρίς επίσημη, δημόσια συγγνώμη.

Όσο για τους Αμερικανούς, ακόμη και οι πιο φιλοευρωπαίοι που κατέχουν εξουσία στην Ουάσιγκτον είναι ενοχλημένοι από το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Γερμανοί , μετέτρεψαν αμέσως την αντιπαράθεση με την NSA σε ένα ζήτημα εμπιστοσύνης. Υποστηρίζουν ότι οι διαμάχες και οι απογοητεύσεις τους με τις γερμανικές πολιτικές του παρελθόντος ποτέ δεν μείωσαν την θεμελιώδη εμπιστοσύνη τους στο Βερολίνο.

Η Ευρώπη ρισκάρει

Η έντονη κριτική του πρώην καγκελάριου της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ στην Ουάσιγκτον για την πολιτική στο Ιράκ, η οποία έγινε σύνθημα της προεκλογικής του εκστρατείας, η γερμανική αποχή στον ΟΗΕ το 2011 για τη θέσπιση ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη και, πιο πρόσφατα, η σαφής άρνηση να συνεισφέρει σε ενδεχόμενη στρατιωτική δράση στη Συρία, ανησύχησαν και απογοήτευσαν την Ουάσιγκτον. Αλλά καμία από αυτές τις αποτυχίες δεν οδήγησε σε μια θεμελιώδη επαναξιολόγηση των σχέσεων ΗΠΑ –Γερμανίας. Η Ευρώπη όμως ρισκάρει όταν αντιδρά στις ύποπτες δραστηριότητες της NSA, ζητώντας την αναμόρφωση του συνόλου της διατλαντικής σχέσης. Έπειτα από μια εβδομάδα, μια αλλαγή στη ρητορική θα άξιζε τον κόπο.

Σχετικά με αυτό το δεύτερο σημείο είναι οι κλήσεις να ανασταλούν οι διαπραγματεύσεις για το διατλαντικό εμπόριο και τις επενδύσεις εταιρικής σχέσης (ΤΤΙΡ). Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν ήδη συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι προς το συμφέρον κανενός να συνδέουν τις εικαζόμενες δραστηριότητες της NSA με μία πιθανή συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ-ΕΕ. Μια τέτοια συμφωνία είναι γεωπολιτικής σημασίας. Θα τονώσει την απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη από τη Βόρεια Καρολίνα ως τη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία. Θα σφραγίσει επίσης μια συμφωνία για ένα χαρτοφυλάκιο προστασίας των δεδομένων που θα πρέπει να εμποδίσει την επανάληψη της στιγμιαίας ρήξης. Η αποσύνδεση της συζήτησης για την NSA από τις συνομιλίες της ΤΤΙΡ θα επαναφέρει στην σωστή πορεία το μόνο σημαντικό νέο έργο στο οποίο έχουν επενδύσει και οι δύο πλευρές .

Κανείς δεν αμφισβητεί πλέον ότι όλοι κατασκοπεύουν όλους. Ναι, οι φίλοι κατασκοπεύουν ο ένας τον άλλον, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών τους ηγετών, και θα συνεχίσουν να το πράττουν. Η σημερινή διατλαντική ένταση έχει ωθήσει σε μια σοβαρή και από καιρό αναμενόμενη συζήτηση μεταξύ των συμμάχων, σχετικά με την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας.

Κάθε συγκεκριμένο αποτέλεσμα από τη συζήτηση αυτή παραμένει ασαφές, αλλά τα καλά νέα είναι ότι και οι δύο πλευρές συζητούν. Οι συζητήσεις τους θα πρέπει να εξετάσουν το σύνολο των όσων διακυβεύονται, με σαφή απόδειξη ότι μια θεμελιώδης ρήξη ρισκάρει μεγάλες απώλειες στα μέτωπα της πολιτικής, την οικονομίας και της ασφάλειας. Δεν είναι ώρα για συναισθηματικές αντιδράσεις. Είναι ώρα – και μια ευκαιρία – να κατανοήσουμε τις αντιλήψεις του άλλου και τις πολιτικές πραγματικότητες.

http://www.spiegel.de/international/germany/us-and-eu-should-not-let-nsa-scandal-endanger-transatlantic-relations-a-931337.html